Perfecte problemen

Revealed Secrets 12

Pov Angel

"Sirius laat me los en laat me met rust", zeg ik boos.
Hij kijkt naar beneden en ik naar boven. Hij is altijd al een kop groter geweest. Waarom is hij groter! Zo voel ik me klein! Nou ja... Hij is ook ouder...
"Luister nou eens naar me!"
"Als je beloofd dat je me daarna met rust laat!"
"Dat beloof ik"
"Oké, vertel maar"
"Luister Angel. Ik heb grote fouten gemaakt, dat weet ik. Ik verdien jou niet en je hebt groot gelijk dat je me ontloopt. Maar het spijt me zo erg. Je bent het beste wat me ooit is overkomen. Angel ik hou van je!", zegt hij. Tranen springen in mijn ogen. Hij is zo lief. Hij draait zich om en loopt weg. Even overweeg ik om hem te kussen, maar dat doe ik niet. Hij heeft me wel verraden!

Maar terug naar het briefje:

Ik graaf diep in mijn geheugen. Ik heb die naam eerder gehoord. Oh, ja ik weet het weer. Het was in de zomervakantie...

Flashback!!

Ik liep door de drukke winkels aan de Wegisweg. Kleine kinderen van 11 jaar kwamen voor de tweede keer hier, maar nu om spullen te kopen voor tweede helft van het schooljaar schooljaar. Tweedejaars keken met zijn allen naar nieuwe bezems en verheugden zich op hun tweede schooljaar. De derde jaars, die dit al zo vaak gedaan hadden, vonden dit niet zo cool meer. Maar 1 meisje viel me op. Een heel lichtgebruinde huid, met blond-bruin krullend haar dat net over haar schouders valt. Ze keek vol bewondering om zich heen. Ze was hier nog nooit geweest, maar ze kon nooit meer een eerstejaars zijn. Het meisje keek vrolijk en lachte. Haar tanden waren spierwit en ze had kuiltjes in haar wangen, die ze probeerde te verbergen. Duidelijk dat ze ze niet leuk vond, maar ze zagen er heel schattig uit.

''Roselynn, kom je?'', riep een vrouw van een jaar of 60.

''Ja'', riep het meisje. Blijkbaar was dat haar moeder. Ze leek me veel ouder.

Blijkbaar had het meisje dat blijkbaar Roselynn heette gezien dat ik naar haar keek, want ze staarde me aan. Roselynn liep in mijn richting.

''Hoi!''

''Hallo'', zei ik terug.

''Wie ben jij?'', vroeg ze.

''Ik ben Angel''

''Ik ben Roselynn'', zei Roselynn,''Ga jij ook naar Zweinstein?''

''ja''

''Leuk! Ik welke afdeling zit je?''

''Griffoendor''

''Dat is mijn lievelingsafdeling! Ik hoop dat ik daar inkom.''

''Ben je nog niet gesorteerd dan?' Je ziet er niet uit als een eerstejaars!'

''Nee, ik ben vierdejaars. Ik zat op Beauxbatons in mijn eerste jaar, maar ik werd weggestuurd omdat ik een klein beetje ongehoorzaam was.''

''En toen?''

''Toen ben ik uitgenodigd op Zweinstein. Maar de uil is vast komen te zitten. Daarom kwam mijn brief niet aan. Ik heb het net gekregen en ben meteen hierheen gegaan. Ik wist niet eens dat Zweinstein bestond!''

''O leuk! Als je in Griffoendor komt, laat het me dan weten. Dan krijg je een rondleiding!''

''Oke zal ik doen!''

''Ik moet gaan. Mijn vriendinnen staan op me te wachten''

''Oke is goed! Ik ga mijn ouders zoeken''