Perfecte problemen

Blood Moon 11

Leon POV

"Waarom vertellen we haar de waarheid niet?", vraagt Zeb.

"Omdat ze dat er niet bij kan hebben"

"Waarom niet?"

"Je bent echt harteloos, weet je dat"

"Nee, ik ben trueblood, niet harteloos", zegt hij.

"Ze mag het niet weten, gewoon niet. Als ze erachter komt dat we haar allebei leuk vinden, heeft ze een Nog groter probleem! En daarbij heeft ze Sirius nog en ik wil niet dat dit onze vriendschap verpest. Gek genoeg zijn jij en ik echt vrienden geworden, ook al dromen we over hetzelfde meisje..."

"En omdat we dat haar niet willen zeggen verzin je iets over een oorlog. Ja, doe maar!"

Lily POV

"En we moeten haar dus niet helpen en het aan Zeb en Leon overlaten? Horen jullie wel wat je zegt!?"

"Ja, maar we weten er helemaal niks vanaf. We zijn tovenaars, geen engelen. Zelfs Perkie weet hier niks over", zegt Ezgi.

Ezgi, Nessi en ik zitten samen met de Marauders te overleggen. Alle Marauders behalve Angel natuurlijk.

Dan rent Angel naar binnen, met waterige ogen. Waarschijnlijk heeft ze gehuild, wat haar shirt is nat. Ze rent verder naar haar kamer.

Ik stoot Sirius aan.

"Doe er wat aan", zeg ik.

"Waarom ik? Het is al uit, weet je nog", zegt hij.

"Omdat je nog steeds iets voor haar voelt en zij ook voor jou?"

"Ik voel niks meer voor.."

"Jaja, Sirius, we geloven je helemaal", zegt James.

"Moet jij nodig zeggen! Jij bent nog op Lily!", zegt Sirius.

"Dat is anders. Ga naar Angel!!",
en Sirius staat op en loopt weg, richting Angels kamer.

Nu alleen nog wachten...

Angel POV

Hij komt mijn kamer in en ziet me aan mijn bureau zitten huilen. Hij knielt naast me neer en knuffelt me.

Ik ben niet verdrietig omdat me de waarheid niet wordt verteld. Ik ben verdrietig om allround kleine dingen die me overkomen.

''Je moet het achter je laten'', zegt hij.

Ik snik en kijk hem aan.

''Dat kan ik niet'', zeg ik, ''Ik heb vreselijke dingen gedaan die ik niet goed kan maken''

''Het was jouw schuld niet. En buiten alles hou ik nog steeds van je'', zegt hij.
Ik kijk hem ongelovig aan.

''Echt??''

''Ja, altijd. Je bent het liefste, slimste, mooiste, grappigste meisje dat ik ken. Hoe zou ik ooit niet van je kunnen houden?''

Ik glimlach. Denkt hij echt nog zo over me? Ik dacht dat dat voorbij was, nadat ik bij de truebloods verbleef.

''Ik hou ook van jou'', zeg ik en hij zoent me.

Even is het moment perfect, maar dan verpest iets het weer, zoals altijd. Mijn vleugels kleuren zwart, mijn ogen rood en mijn haar ook zwart.

Ik zie hem schrikken, maar toch houd hij mr stevig vast en fluistert lieve woordjes in mijn oor. Daardoor word ik rustig en kleur ik weer terug.

''Het spijt me'', zeg ik huilend.

''Zeg geen sorry, jij kunt er niets aan doen. Weet je hoe het komt?''

''Nee'', zeg ik zacht, ''nee, ik heb geen idee... het komt steeds uit het niets!''

''Wat vervelend voor je. Ik ben er altijd voor je, wat er ook gebeurt. Als er iets is, kim naar me toe en praat met me. Ik hou van je, voor altijd''

Ik knuffel hem.

''Ik hou meer van jou'', zeg ik.

''Dat is onmogelijk'', zegt hij.

Hij is zo lief voor me!

Ondertussen in de leerlingenkamer, Lily POV

''Wat bedoelde Sirius net?'', vraag ik.

''Dat ik nog van je hou, Lily. Ik hou van je!!'', zegt Potter.

''Maar je maakte het uit, vorig jaar..''

''Het spijt me zo..''

''Potter, ik weet het niet''

''Wat weet je niet?''

''Of ik nog van je hou''

Met die woorden loop ik weg, naar de de meidenslaapkamer. Ik was vergeten dat Angel en Sirius daar waren.

''Oeps'', zeg ik als ik binnenkom en ze opkijken uit hun zoen. Dit is best wel ongemakkelijk, zeker omdat Sirius zijn hand onder haar shirt heeft.

''Geeft niet Lily, ik wilde toch net weggaan'', zegt Sirius en hij loopt richting de deur.

''Vertel!'', zeg ik zodra Sirius weg is.

''Hij zei dat hij van me hield, ook al heb ik vreselijke dingen gedaan. Toen hij me zoende, transformeerde ik. Toen heeft hij me weer rustig gemaakt en me opnieuw gezoent. Toen kwam jij binnen'', zegt ze, ''nu is het jouw beurd!''

''Wat?'', vraag ik.

''Je was alleen met James in de leerlingenkamer en je kwam 5 minuten later terug. Er in veel gebeuren in vijf minuten...''

''Hij zei dat hij van me houdt, ik zei dat ik niet wist of ik van hem hield'', zeg ik. Diep van binnen weet ik dat het niet waar is. Ik hou van Porter, maar ik ben bang. Bang dat het opnieuw slecht zo aflopen.

''Dat heb je toch niet echt gezegd?!'', vraagt ze.

Nog voor ik kan antwoorden duwt ze me naar de slaapkamer van de jongens...

Sorry dat het lang duurde, maar ik had twee slaapfeestjes...
Wat vinden jullie van dit stuk?
Dit was vooral een stuk met veel liefde, anders dan alle andere hoofdstukken. Is dit leuker en moet ik dit vaker schrijven, of hebben jullie liever de spanning?
Laat het weten in de reacties!!

XxNova