EjderhaKayası limanına varan gemileri gören halk korkuyla kaçışmaya başladı. Ama asıl korktukları şey gemiler değil ejderhalardı. "Bunca yıl sonra" dedi Daenerys. "İlk kez ejderhalar ait oldukları yerdeler, evet işte ejderhalar annelerini eve getirdiler"
Ejderhalar çok büyümüştü. Ağızlarına bir insan at ile girebilirdi. "Kolay bir kuşatma olacak. Ser Barristan ve Gri Solucan, birlikleri hazırlayın." dedi hafif bir ses tonuyla. " Bana ait olanı ateş ve kanla almaya gidiyoruz "
EjderhaKayası'nın kadim kapılarına gelmişlerdi. Dany Drogon'u çağırdı ve bir hamleyle üstüne oturdu. Ataları büyülerle zor zapt etmişti onları fakat Dany'nin tek sözü yeterliydi. "Uç" dedi ve Drogon havalandı. Şehre yukardan bakıyorlardı. Ne kadar güzel bir duyguydu. Ama "evimizi alma zamanı" dedi. "İleri" dedi. Lekesiz'ler ve Dothrak'lar öyle hücum etmişlerdi ki kaleyi kısa sürede aldılar. Tâbi Ejderhaların bunda büyük etkisi vardı. Dany yavaşça, sonbahar da ağaçtan düşen yaprak gibi aşağı süzülerek indi. Sör Jorah'a baktı ve önden kaleye doğru ilerlemeye başladı.
"Hatırlıyorum" dedi. Hangi odaya girdiyse hepsinde bunu söyledi. Üst kattaki "Boyalı Masayı" gördü. "Bir gün Westeros ayaklarımın altına serilecek. " diye içinden geçirdi. Şer Barristan'a dönüp "vakit kaybedemeyiz. Lordlar bağlılık yemini etmeli. Fırtına lordlarına bir gün ver. Gelmezlerse biz gideceğiz!
