Chapter 10: SINCE YOU'VE BEEN GONE

30 0 2
                                    

KLEIN'S POV

It's been two weeks since Robert Lim left the country. And its' been two weeks since he left me. And I don't know what to feel about it. Whoa. I was so busy in school. Kakatapos lang ng final exams namin. And yes! Vacation is getting near. At sa malamang niyan, mawawala na naman ako sa mundo.

I HATE MY LIFE. Ayoko sa school, kasi naiinis ako sa mga tao. Ayoko sa bahay, kasi magiging loner na naman ako. Hindi ko din gets sarili ko eh. Hindi ko alam kung saan ako lulugar. Haaay. At ang hindi ko din ma-gets, kung bakit naiisip ko na naman si Rob. Ayoko pa naman ng ganitong feeling. I hate overthinking. Overthinking makes me sick. Literally. So I grasp my headphones inside my bag and started playing a song. (shuffle, shuffle, shuffle). Tadaaaah!


Now playing: SINCE U BEEN GONE by Kelly Clarkson


WTH?! Sabi na nga ba dapat nag-playlist na lang ako eh. Hindi ko din alam na may ganito pa pala kong kanta sa ipod ko. Well, hindi na ko magtataka kasi I'm using this ipod since high school. Ganyan ako ka-ingat sa gamit. Oha.


(Soundtrip sa bench sa may gilid ng Nursing building)


Here's the thing we started out friends

It was cool but it was all pretend

Yeah yeah

Since U Been Gone


You dedicated you took the time

Wasn't long till I called you mine

Yeah Yeah

Since U Been Gone


HINDI KO NA KINAKAYA! TAMA NA!! Sa inis ko, naihagis ko yung ipod ko. Deym! Nagtinginan yung mga tao sa'kin. At ako naman, pinulot lang yung ipod na nalaglag at tsaka umalis. Sam, nasaan ka na ba? Save me from this embarrassment!

And I started walking like an idiot heading to nowhere.


--

"Bestie! Sorry, I'm late. May dinaanan pa kasi ako sa libra--- OH MY GOD, WHAT HAPPENED TO YOU?! Namumutla ka oh!" Tanong ni Sam na halatang nag-aalala na naman. Si Sam kasi yung anxious na tao. Sobrang anxious to the point na ang OA na. OA pero sweet. Napaka-protective niyang kaibigan.


"Uh... wala. Baka gutom lang. Ang tagal mo kasi! Sabi mo 10 minutes lang. Hmp."


"Sorry nemen! So ano, shall we eat?"


"Uhuh. Leggo, Yellow Cab. Your treat kasi late ka! Harhar!"


"Alright. Wala naman akong choice. Hmmm..." Sabi ni Sam na parang napilitan pero pumayag din naman. Well, wala talaga siyang choice. Alam niya naman na ayoko sa mga late comers. Hmmmmm.... Hahaha!


--

Pasta and pizza for lunch. Ughhh. Solusyon sa stressed na tao. Thank you, Bestie! (sa isip-isip ko). Paano ba naman kasi, busyng busy si Sam sa ka-text niya. Ka-text nga ba or she's just browsing her news feed? Parang di naman magagawa ni Sam na kalimutan na lang agad si Dwayne. Hmmm...

Bitter Since BirthTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon