...ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ...

...ΠΟΥΘΕΝΑ...

Μ-"Δεν θα εισαι μονη σου..θα ερθω μαζι σου"

Α-"Αληθεια;"

Μ-"Ναι φιλενάδα"

Με αγκαλιάζει με ενθουσιασμό και καθεται παλι στην θεση της...

Α-"Οι γονεις σου θα σε αφήσουν;"

Μ-"Άσπα δεν υπάρχω για κανέναν..κανεις δεν νοιάζεται για μενα..οι γονεις μου ενδιαφέρονται μονο για την Ολγα"

Α-"Μην σκέφτεσαι ετσι..σε αγαπάνε..ίσως δεν ξέρουν πως να στο δείξουν"

Μ-"Δεν ξερω αλλα αυτο που με νοιαζει τωρα ειναι ποτε φεύγουμε"

Α-"Μεθαύριο"

Μ-"Ωραια παμε κατω να τους το πουμε"

Πήρα την Άσπα απο το χερι και κατεβήκαμε στην τραπεζαρία...ολη η οικογενεια μαζι τους και ο Γιώργος τρώνε μαζι...ωραία τωρα που ειναι όλοι μαζεμένοι θα τους το πω...

Μα-"Θα φάτε να βαλω φαγητο;"

Μ-"Οχι..θελω να σας πω κατι"

Μα-"Τι εγινε;"

Με κοιτούν όλοι με απορία...

Μ-"Μεθαύριο φευγω..θα παω με την Άσπα στην Ισπανία..για εναν χρονο"

Ξαφνικά το πηρουνι του Γιώργου πεφτει στο τραπεζι...με κοιταει περιεργα αλλα δεν του δίνω σημασία...

Μπ-"Δεν εχεις να πας πουθενά"

Η Ολγα που ειναι η αδυναμία πετιέται για να με βοηθήσει ή μαλλον για να με ξεφορτωθεί οπως εκανε πάντα...

Ο-"Μπαμπάκα ηρεμήσε και ασε την Μελινα να μας εξηγήσει πως το αποφάσισε"

Μα-"Τι να κάνετε εκει παιδι μου;"

Μ-"Η μαμα της Ασπας πρεπει να ακολουθήσει μια θεραπεία..και θα πανε εκει για εναν χρονο..ειναι ευκαιρία για μενα και να παω στο εξωτερικό και να ειμαι διπλα στην κολλητη μου"

Και μακρυα του...συμπλήρωσα απο μεσα μου...

Ο-"Εχει δίκιο..ειναι μεγαλη ευκαιρία..πρεπει να σταθεί στα ποδια της επιτελους"

Απο την μια με συμφέρει που με υποστηρίζει απο την αλλη ομως μιλαει τοσο ειρωνικά για μενα επειδη δεν εχω καταφερει ακομα να γίνω σαν εκείνη που με εκνευρίζει...

Γ-"Ειναι επικίνδυνα στο εξωτερικό για δυο κοπέλες μόνες"

Μ-"Εσένα ποιος σε ρώτησε;"

Η μαμα μου σηκώθηκε ορθια πολυ νευριασμένη...

Μα-"Ζητά αμέσως συγνωμη απο τον Γιώργο"

Μ-"Οχι"

Μα-"Μελινα τωρα"

Δεν θελω να τους νευρίασω κιαλλο και να πεισμοσουν...κανω την καρδια μου πέτρα και τον κοιτάω στα ματια...

Μ-"Συγνωμη"

Κανει ενα ειρωνικό νευμα και σταματάω να τον κοιτάω...τωρα ρίχνω το βλέμμα μου στον πατέρα μου για να μου απαντήσει...

Μπ-"Πήγαινε όπου θες..αλλα απο μενα δεν θα πάρεις ούτε ευρω για τα ταξιδάκια σου"

Μ-"Δεν θα έπερνα τιποτα"

Φεύγουμε απο την τραπεζαρία και πηγαίνω την Άσπα μεχρι την πορτα...

Α-"Λοιπον ετοίμασε ολα τα πραγματα σου..και μην ανησυχεις εχω εγω χρήματα για οτι χρειαστούμε"

Μ-"Θα βρω δουλειά εκει και θα στα επιστρέψω"

Α-"Σιγα βρε μεταξύ μας"

Την αγκαλιάζω και φεύγει...πηγαίνω στην κουζινα να πιω λιγο νερο και ενα χερι με τραβαει δυνατα απο το μπράτσο...

Γ-"Δεν θα φυγεις..δεν θα πας πουθενά..το κατάλαβες;"

Ζητάει και τα ρέστα ο Γιωργακης;;
Για να δουμε !!!
Πως σας φάνηκε;
Περιμενω τα σχολια σας ....
Και φυσικά το αστερακι σας!!
Καλο βραδυ :)