...ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ...

...ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΑ ΑΡΧΗ...

Μ-"Τι επαθες ξαφνικά;"

Γ-"Πρεπει να τελειώσει αυτο μεταξύ μας..να το σβήσουμε σαν να μην εγινε ποτε"

Μ-"Γιώργο τι λες;..εσυ έλεγες πως..."

Γ-"Μελινα τέλος..δεν μπορω να το κανω αυτο στην Ολγα...την αγαπαω και θα την παντρευτώ..ηταν ενα λαθος"

Ακουμπάω την πλατη μου στην τοιχο...τα λογια του με πληγώνουν βαθια...

Μ-"Σε καταλαβαίνω..και εγω νιωθω τύψεις..αλλα ολο αυτο ειναι πανω απο μενα"

Βγαζει απο την τσέπη του ενα τσιγαρο και το ανάβει...

Γ-"Εισαι μικρη ακομα..θα βρεις καποιον καλύτερο απο μενα.."

Πηγαίνω κοντά του και απλώνω το χερι μου στο στηθος του...

Μ-"Εισαι ο πρώτος άνθρωπος που αισθάνομαι ερωτευμένη..εισαι ο πρώτος άνθρωπος που με άγγιξε..εισαι ο μόνος που σκέφτομαι ολη μερα..μην μου ζητάς να ξεχάσω"

Κανει πίσω και διώχνει το χερι μου απο πανω του...

Γ-"Περάσαμε καλα μαζι αλλα δεν εχει μέλλον"

Μ-"Εγω και τωρα αν μου πεις να φύγουμε..θα το κανω αμέσως..ειμαι τρελα ερωτευμένη μαζι σου"

Μου γύριζει την πλατη του και δεν μιλαει...σε παρακαλω άλλαξε γνώμη..δεν θελω να τον χασω...ξερω οτι η Ολγα ειναι αδερφή μου κι αυτο που κανω ειναι ανεπίτρεπτο αλλα δεν μπορω να το ελέγξω...δεν εχω ξανα νιώσει τιποτα για κανέναν και δεν μπορω να το διαχειριστώ...

Γ-"Τελειώσαμε.."

Ειναι η τελευταία του κουβέντα πριν ανεβεί τις σκαλες και με αφήσει μονη στο υπόγειο...τα ποδια μου με εγκαταλείπουν και πέφτω στο πατωμα...δάκρυα τρέχουν απο τα ματια μου και καταλήγουν σε λιγμους...πως μπόρεσε;...πριν λιγο μου εκανε ερωτα και τον ενιωθα τοσο παθιασμενο...και μετα με πραταει με τόση ευκολία!...τον θελω υπερβολικά αλλα αυτο δεν θα το συγχώρησω ποτε...
Εμεινα περίπου μια ωρα στο υπόγειο...μαζεύοντας τα κομμάτια μου ανεβηκα προσεκτικά στο δωματιο μου...εκανα ενα ντουζ και ξάπλωσα...ακούω την πορτα να χτυπαει και πριν απαντήσω σκουπίζω τα δάκρυα μου...

Μ-"Ποιος ειναι;"

Α-"Η Άσπα να μπω;"

Μ-"Ναι"

Η Άσπα ανοιγει την πορτα του δωματίου μου και μπαίνει μεσα...καταλαβαίνει αμέσως την κατασταση μου και τρεχει διπλα μου...χωρις να πω λέξη πέφτω μεσα στην αγκαλια της και αφήνω τον πόνο μου να βγει σε κλάματα...

Α-"Τι επαθες κοριτσακι μου;"

Μ-"Έπαιξε μαζι μου και με παράτησε"

Δεν ειπε τιποτα...κατάλαβε πως νιωθω και δεν με ρώτησε τιποτα περισσότερο...μολις ηρέμησα λιγο μου έφερε λιγο νερο και ενα παυσίπονο...

Μ-"Συγνωμη δεν πρόλαβες να μπεις και.."

Α-"Τι λες ρε φιλενάδα..επρεπε να πάρεις αμέσως δεν θελω να στεναχωριεσαι"

Πως να μην στεναχωριέμαι οταν ολα μου τα όνειρα γκρεμίστηκαν...

Μ-"Εσυ πως εισαι;"

Την βλεπω περίεργη...κατι την απασχολεί...

Α-"Οχι και τοσο καλα"

Μ-"Τι εγινε;."

Περνει μια βαθια ανασα και δακριζει...

Α-"Θα φυγω απο την Ελλάδα..πρεπει να παω στην Ισπανία με την μαμα μου..πρεπει να κανει θεραπεία για την αρρώστια της και μονο εκει μπορούν να την κάνουν καλα"

Μ-"Αυτο ειναι καλο..θα μπορεσει να γινει καλα"

Α-"Ναι το ξερω αλλα τι θα κανω εκει μονη μου;..η μαμα μου θα μείνει τουλάχιστον ενα χρονο σο νοσοκομειο..και εγω θα ειμαι μονη"

Μήπως αυτην ειναι η ευκαιρία της ζωής μου;...να φυγω μακρια του;...να τον ξεχάσω οπως ειπε;...να φυγω απο τους γονεις μου και να σταθώ στα ποδια μου;...ναι Μελινα αυτο χρειάζεσαι μια καινούργια αρχη...

Μ-"Δεν θα εισαι μονη σου..θα ερθω μαζι σου"

Καινούργια αρχη για την Μελινα...
Νομίζω πως απο εδω και πέρα θα έχουμε πολλα να δουμε !!!
Θελω να σας ευχαριστήσω ξανα και ξανα για τα μηνύματα σας...!
Πως σας φάνηκαν οι εξελίξεις;
Περιμενω τα σχολια σας !!
Μην ξεχνάτε τα ψηφίζετε...
Καλημερα <3
Silia_ST