Sensizken Ben

Tanışma

20 Temmuz 2015 günü sosyal medyada geziyordum. Bir anda beğeniler gelmeye başladı. Bende alışık olmadığım için tatlı sert bir mesaj gönderdim. Ama daha sonra çok pişman oldum. Hemen ardından özür mesajı gönderdim. İlk attığım mesaja çok kızmıştı. Bir an affetmeyecek falan sanmıştım. Sevgisinden dolayı affetmiş. Ben bunu sonradan anladım. Affedince konuşmaya başladık. Herşeyimiz nerdeyse aynıydı. Sevdiğimiz yemekler, gülüşlerimiz aklınıza gelecek herşeyimiz aynı. O gün akşamında çermiğe gittim. İnternet çekmiyordu ve ben onu çok özlemeye başladım. Nasıl olduysa bir anda bağlandım. Uzun süre konuşmayınca benden soğuduğunu bile düşündüm. İşte tam düşünürken o mesaj attı. Mutlu oldu. Şaşırdım... Ne olduğunu anlamadım. Ama mutluluğum daha çok önüme geçti. Numaramı nereden aldığını sormadan konuşmaya devam ettik. Gece oldu. Çok uykum vardı. Mesaj yazacak halim yoktu. Ama onunla konuşmayı çok sevdiğim için uyumak istemedim. Belli de etmedim. Bir süre sonra uykum ağır geldi ve uyudum ona bişey söylemeden. Uyandığımda telefonuma bir kaç mesaj geldiğini gördüm. Mesajları okumadan önce hemen özür mesajı yolladım ama fazla etkili olmadı. Çok kızmıştı. Zorla da olsa kendimi affettirdim. Çok mutluyduk. Taaki
O olay olana kadar. Annesinin telefonu aldığını bildiğim halde mesaj attım. Keşke atmasaydım. Kaybettiğim için çok üzgünüm. Acaba sana bişey yaptılar mı? Kızdılar mı kırdılar mı seni? Söylesene canım sana bişey yaptılar mı? Seni çok seviyorum ve çook özlüyorum :( :( :'(