Bir hafta sonra
Nisan sonunda kendine bir telefon alabilmiştir ve ilk iş olarak kardeşini aramıştır
"Ablacım nasılsın" sesimin titrememesine özen göstermeye çalışsam da pek başarılı olduğum söylenemez çok özlemiştim onu
"Abla ya ulaşamıyoruz sana bişey oldu sandık bu kimin numarası iyi misin sen"
"Ablacım sakin ol sence o telefonu kullanmaya devam edebilirmiyim sinyalden yerimi bile bulabilirler bu da yeni numaram Gültekin haricinde kimseye verme tamam mı"
"Tamam abla hala arıyorlar seni tahminleri var ama biz hiç bi şekilde nerde olduğunu söylemiyoruz" dedi bunu söylerken sesi biraz endişeliydi esra yalan söylemeyi beceremez ki ben de beceremem bi an kardeşimi de yiğenimi de bu işe ortak ettiğim için pişman oldum tek başıma da halledebilirdim ben ama iş işten geçti işte
O sırada sinan elinde iki kahveyle geldi ve masaya oturdu
Telefonla konuştuğum için başımı sallayarak teşekür ettim
"Abla bi de bişey söyliycem"
"Şöyle bitanem ters bi durum mu var" aslında az çok tahmin edebiliyordum bu durum benim de canımı sıkıyordu ama bana hiç bişey yapamayacağını bildiğim için çok da üstünde durmuyordum.
"Abla cihan...çok sinirli ve seni bulmak için elinden geleni yapacak diş biliyor abla magazine düşen haberler yüzünden yüklü miktarda ihale kaybetmiş" ismini duymak bile sinirlerimi bozuyordu
"Napayım esra ben mi dedim gel beni öp diye az bile olmuş ne bekliyordu herkesin içinde ona karşılık vermemi mi elinden geleni ardına koymasın aynen öyle söyle ona tamam mı...neyse esra kapatıyorum ablacım bi daha açma bu konuyu akşam gene ararım seni"
"Ta-Tamam abla görüşürüz"
Telefonun kapanmasıyla nisanin içine buruk bi acı oturur kardeşinin hiç bi suçu olmadığı halde ona patlamıştı
"Off" telefonu masaya atar
"Nisan iyimisin ters bi durum mu var?"
"Hocam hiç birşey hiç bir zaman düz olmadı ki şimdi ters gitsin"
"Anlat Nisan...yani dinlerim seni bi sorun varsa çözmene yardım ederim"
Seninde huzurun bi tonu gizliydi sanki değişikti...Diğer ses tonlarından daha farklı daha huzurlu...
"Yok hocam...ben anlatmak istemiyorum çünkü hatırladığım her saniye sinirleniyorum"
"Tamam üstüne gelmiycem...ama mesele her neyse seni üzmesine izin verme...üzülme işte ne bileyim nisan teselli vermek konusunda ben de berbatım" Siz berbat görmemişsiniz hocam ya o konuda mastr yapmış insanım ben
"Aman hocam zaten teselliyle olacak iş değil...Bu arada Ayla ne zaman gelecek"
"İşi uzamış bi kaç gün daha şehir dışında...Bu arada yüzündeki yaralar iyileşmiş"
"Evet sanırım zamanında kız kavgalarında bulunmamış acemi biraz bu işlerde :D"
"Yok yok emin ol bulundu pitbul gibi heryere saldırır kendisi ama işte sen fazla dişli çıktın sahi sen nerden öğrendin böyle Gerçekten merak ediyorum bak" dedi muzipce
"Abim polis hocam ondan öğrendim hem yakın dövüş kursuna üyeydi o ben de peşine takılır giderdim ardından ben de yazıldım 9 sene de devam ettim" bunu söylediğimde yüz ifadesinden ne kadar şaşırdığını anladım
"Sen ciddi misin nisan"
Küçük bi kahkaha attıktan sonra cevap verdim gerçekten şaşırmıştı "evet hocam niye şaşırdınız"
"Ne bileyim nisan hiç öyle asi bi havan yok ondan şaşırdım"
"Genelde öyle söylerler...neyse hocam kahve için çok teşekkür ederim :D hasta olmadığına göre cıkayım ben iyi akşamlar"
"Tamam nisancım iyi akşamlar :)"
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Ertesi sabah
Sinanın ağzından;
Tek başıma kahvaltı etmekten nefret etsem de akşam da doğru düzgün bişey yiyemediğim için iyice açıkmıştım istemeye istemeye demliğe su doldurup ocağın üstüne koydum mutfağın havalanması için balkon kapısını açtım içeri sinek girmesin diye de tül perdeyi çektim şu kaynayana kadar da dolaptan kahvaltılıkları çıkarttım ama telefonumdan yükselen melodiyle bi an işimi bırakıp salona yöneldim
"Efendim Asuman"
"Sinan hocam çok acil gelmeniz lazım 5 numaralı yoğum bakımdaki hastanız kriz geçiriyor acil ameliyat gerekebilir"
"Tamam Asuman hemen geliyorum"
Aceleyle üzerini değiştirip telefonunu ve arabanın anahtarını alıp hızla evden çıktı ama unuttuğu bişey vardı...
Yarım saat sonra
Rüzgardan dolayı perde havalanıp ocağa değmeye başladı ve bi süre sonra tutuştu...perdeden halıya ve halıdan bütün mutfağa bi süre sonra alevler iyice büyüdü ve salona sıçradı...
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
"Hocam bi an hastayı kurtaramayacağız diye gerçekten çok korktum annesi de perişan oldu yazık"
"Ben de nisancım ama hastamız gerçekten çok iyi dayandı normalde bu tarz vakalar çok farklı sonuçlarla neticeleniyor"
"Haklısınız hocam"
Konuşmayı sinan telefonu böler
Arayan kişi sitenin güvenlik görevlisidir
"Efendim"
"Sinan bey Özür dilerim rahatsız ettiğim için ama evinizde yangın çıktı itfaiye çağırıp yangını durdurabildik ama eviniz kullanılamayacak durumda acil gelseniz iyi olacak."
"Yangın mı çıkmış tamam hemen geliyorum"
"Hocam ne yangını çıkmış ciddi bi durum yoktur umarım"
"Bilmiyorum nisan gitmem gerek"
"Aa hocam bekleyin ben de geleyim belki yardım edebileceğim bi durum olur"
"Tamam o zaman saol nisan"
"Ne demek hocam arkadaşlar bu günler içindir,siz gidip arabanızı otoparktan çıkarın ben de şefe haber vereyim"
"Tamam dışarda bekliyorum"
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
ARKADAŞLAR ÇOK ÖZÜR DİLERİM BÖLÜM UZUN SÜRE GELMEDİ ATAMADIM TELEFONUM KIRILMIŞTI BEN DE ELİME ALINCA ILK İŞ BÖLÜMÜ YAZDIM O YÜZDEN BİRAZ DA KISA OLDU KUSURA BAKMAYIN AMA 9.BÖLÜM ÇOK DAHA UZUN OLACAK :)
