Nisanın ağzından;
Akşam karanlığında eve doğru yürüyorum ama ayaklarım geri geri gidiyor annemle babam söylediklerinde gerçekten ciddimiydi...seninki de soru nisan sanki baban çok espiri yapan biri de de bu konuda espiri yapacak...Of ya napıcam ben
düşüncelerimle boğuşurken eve geldiğimi fark ettim anahtarımı kilide taktığımda daha anahtarı çevirmeden kapı açıldı
Esra:ablacım nerdesin sen ya arıyorum açmıyorsun
Nisan:şarjı bitmiştir güzelim hem noldu...
Arkadan Gültekin atladı kollarımdan tutup zorla içeri soktu
Gültekin:ya abla kaç saatir yoksun senle acil bişi konuşcaz taktik vermen lazım bana hadi gir içeri gir...kaldın öyle kapıda yalı kazığı gibi...ne bakıyon ya girsene içeri
Nisan:ya bi dur ne konuşcaz
Gültekin:gizemi konuşcaz gizemi
Nisan:gene mi kavga ettiniz :D
Gültekin:ayıp ediyorsun ama abla...
Yüzümdeki gülücükler annemin donuk bakışlarını görünce âdeta yüzümde soldu
Nihan:nisan benimle gel konuşmamız gereken şeyler var
Nisan:bence de var...
Sinanın ağzından
Dev ekran televizyonun karşısından rahat rahat kurulup pür dikkat maçı izlerken kapının çalmasıyla gözlerimi devirip her ne kadar istemesem de kapıya doğru yöneldim açmak istemiyorum çünkü kimin geldiğini tahmin etmekte pek de zorlanmıyorum
Kapıyı istemsiz bi şekilde açıp baygın gözlerle ona baktım
Sevgi:beni birden bire yok sayamazsın konuşmamız gerek anlatmam gereken şeyler var beni böyle birden bire yok sayamazsın sevgilinim ben senin ya...telefonlarıma cevap vermiyorsun hastaneye geliyorum bi hemşire yollayıp beni görmek istemediğini söylüyorsun neden sinan neden..
Sinan:bütün bunları yapmam için bana yeterince sebep sundun sevgi...
Sevgi:pişmanım nolur bize bi şans ver biz birbirimizi seviyoruz
Sevgi Yavaş adımlarla sinana yaklaştı bi eliyle yanağını tuttu diğer elini de göğüsüne koydu yavaşça yaklaşıp onu öpmek istedi ama sinan geri çekilip buna müsade etmedi
Sinan:kalbini kırmadan git sevgi sana zaten defalarca şans verdim ama beni her seferinde pişman ettin...biz diye bişey yok bundan sonra da olmayacak
Sinan kapıyı açıp eliyle işaret etti
Sinan:artık gitsen iyi olacak...sadece evimden değil hayatımdan da
Sevgi:bu yaptıklarına çok pişman olacaksın sinan mumla arıycaksın beni...
Sinan:hiç sanmıyorum...
Sevgi hışımla evden çıktı
Sinansa sert bi şekilde kapıyı carpti
Gece gece nerden gelmişti ki evine bütün morelini sadece 3-4 dakikada berbat etmişti maç izliycek Hali bile yoktu televizyonu kapatıp iki eliyle yüzünü ovalayarak kendine gelmeye çalıştı bi kaç saniye anlamsızca tavana baktıktan sonra aslında ne kadar doğru bi karar verdiğini anladı sevgi ona göre biri değildi zaten onun yanında hiç mutlu değildi ki onunla neden sevgili olduğuna kendi de anlam veremedi kendini beğenmiş şımarık kızın tekiydi o...ama bu sefer hersey farklı olacaktı gerçekten ruh eşi olduğundan emin olmadan hiç bir kızla duygusal bağ kurmayacaktı...
