2003
"Bana bir sır ver sadece benim bileceğim benden başka kimseye söylemeyeceğin bir sır." dedi.Anlamamıştım daha 6 yaşındaydım benim hiç bir sırrım yoktuki.Sadece ne diyebilirim diye düşünmeye başladım en sonunda aklıma geleni söyledim.
"İkinci aďım Ecrin bunu senden başka kimseye söylemedim." Ilk önce heyecanlandi ama beş saniye sürmeden yüzü düştü
"Kimliğinde yazmıyormu?"
"Kimlik ne?"Cidden o neydi bilmiyordum.O nasıl biliyordu?Kesinlikle bu haksızlık oda 6 yaşında bende ama o hep benden daha çok şey biliyordu.Bazen uzaydan geldiğini bile düşünüyordum.
"Sen doğduktan sonra oluşturdukları kart" Galiba hatırlamıştım.Annem beni iğne yapmaya götürdüğünde doktarlara gösterdiği karttı sanırım.
"Hastaneye giderken yanımıza aldığımız kartmı? İlk önce kafasını yere eğdi düşünďü daha sonra bana baktı
"Evet ordada kullanılıyor sanırım." Dedi ve devam etti "Kimliğinde Elis Ecrin Akpınar'mı yazıyor?"
Hatırladığıma göre öyle birşey yoktu çünķü annem bana sadece babanla aramızda koyduk göbek adın gibi demişti ve o karttada tek Elis yazıyordu.
"Hayır sadece Elis"Dedim.Gözleri parladı.Şuan bizim evin ilerisindeki parktaydık ben salıncağa binmek istememe rağmen o bana bunun artık çocukça olduğunu söyleyip beni banka oturtmuştu.
"Eminsin değil mi?"Dedi.
"Eminim Emir."Dedim. Sonra ben hiçbir şey anlamama rağmen bana sıkıca sarıldı.
"İkinci ismini benden başka kimseye söylemeyeceğine söz ver."
Hala hiçbirşey anlamamıştım ama büyük birşey değildi bu onu cok seviyordum ve istediği benim için zor değildi.
"Söz veriyorum."
2015
Aniden aklıma gelen anıyla duraksadım.Bu neydi şimdi?Ben düşüncelerimle boğulmaktan aşağidan gelen adımın sesiyle kurtuldum.
"Geliyorum anne"
Tam on beş dakikadır valizimi kapatmaya çalışıyordum.Bu on beş dakika içinde valizin üstüne oturdum,yattım,tekmeledim kapanmadı.Bu sefer nasıl kapatabilirim diye düşünürken kapıda annem belirdi.
"Nerdesin?Hala kapatamadınmı şu valizi?" Yüzüme bakiyordu ben kapatmaya çalışmasını bekliyordum ama hala yüzüme bakıyordu.
"Anne kapatabilsem fermuarlari açık olmazdi hala nasil cevap vermemi bekliyorsun?"
"Kafamı bıraktın sanki."
Hah.Tekrar ben suçlu oldum
"Anne kabul et yaşlandın."Annem bana cevap vermeden valizin yanına gitti iki kere bastırmasıyla kapattı ve bana dönüp gülümseyerek
"Hala yaşlı olduğumumu düşünüyorsun?"Dedi ve beni ağzı açık bir şekilde bırakarak gitti.Daha sonra bende aşağı indim ve doğup büyüdügüm eve son kez bakıp kapıyı kapattim.Tamam yaz tatillerinde gelicektim ama yinede biraz duygulanmıştım.Evet şuan hava alanına gidiyorduk ve Izmir'den de gidiyordum.İstanbul'a.Evet sanırım zor alışıcam ama ablam orda yaşıyor ve alışmama yardım eder sanırım.Annemle babam ayrı.Babam İzmir'de kalıcak ve zaten babamı sevdiğimde söylenemez bu yüzden üzüldüğümde söylenemez.Hava alanına geldiğimizde direk bir büfenin yanına gidip su aldım sonra bekleme salonuna doğru ilerlemeye başladım.Lisenin son sınıfını Istanbul'da özel bir okulda okuyacaktim.Aslında şuan hem baya heyecanli hemde biraz üzgündüm sonuçta alıştiğim arkadaşlarımdan kopmuş olacaktım.Ama zaten İzmir'de tam olarak sorunlarımı anlatabileceğim kadar güvenebildiğim bir arkadaşım olmadı.Bu yüzden belki orda bulabilirim diye umut ediyorum.Ucağın kalkış saati gelince yerimizden kalkıp uçağa doğru ilerledik biletleri uzatip girdik koltuk numarama bakıp oturdum.Kulaklıklarımı takıp gözlerımi iki saatlik yolculuğa kapattım.
*
Yanımda oturan teyze beni dürtüp geldiğimizi haber verince kalktım.Hava alanından çıktığımda bekleyen taksilerden birinin yanına gidip elimdeki adresi uzattım.Yaklaşık yirmi dakika süren yolculuktan sonra arabadan indim.Ev bir sitenin içindr apartman dairesiydi.Sitenin havuzu,spor salonu gibi kendine özel yerleride vardı.Anahtarı kapıya sokup açtığımda annemin beni gerçekten iyi tanıdığıni farkettim.Evin duvar kağıtlari karikatürlüydü ve çoğunlukla eşyalara mor renk hakimdi.Eşyalari ben seçsem bu kadar güzel dekore edemezdim herhalde.Hemen valizimdeki eşyaları yatak odasındaki dolaba yerleştirdim.Bu ev okulumada yakındı.Kesinlikle herşeyiyle bu evi beğenmiştim.Diğer odadan telefonumun sesi gelince koşarak odaya gitmeye çalıştım.Evet sadece çalıştım bunu beyaz parkeye akan kandan anlayabiliriz.Koşarken holdeki altı taş üstü çiçek olan garip bi bitkiye takıldım ve altındaki taşa dizim sürtüldü.Yerden kalkamayacak bir şekilde canım yanıyordu.
2005
"Hadi Emir kalk artık yerden " diye bağirarak güldüm.Yarış yapıyorduk ve ben çok eğleniyordum çünkü bu sefer her zamankinden farklı olarak ben açik ara öndeydim.
"Yavaşla Elis düşeceksin" diye bağırdı arkamdan ama ben o kadar eğleniyordumki duymuyordum bile ilk defa onu yenmenin sevincini yaşıyordum.Emir nerde diye arkama bakmaya çalışırken önümdeki taşa takıldım ve sonra tüm vücuduma yayılan o acı geldi.Oturur pozisyondaydım kendimi tutamadim ve gözlerimden bir kaç damla yaş aktı çünķü bu iğneden daha fazla acıtıyordu.Emir'in başka kızlarla oynamasından daha çok acıtıyordu.Emir koşarak yanıma geldi ve önüme oturdu korkarak bana bakıyordu sanırım oda napıcağını bilmiyordu.Buna şaşırmıştım çünkü o her zaman benden daha çok şey biliyordu.
"Ben sana söylemiştim artık biraz beni dinlemeyi öğren"dedi ama bunu normal ses tonunda söylemedi,bağırdi.O bağırınca ben daha çok ağlamaya başladım.Sonra yüzündeki kızgınlık gitti ve bana bakıp
"Özür dilerim" dedi.Sonra yanıma yaklaşıp akan gözyaşlarımdan bitanesini öptü ve diğerlerini sildi.Sonra gözlerime bakıp birazdan geçiceğini söyledi.Ama kanama durmuyordu ve hala cok canım yanıyordu dizimi kendi tarafına çekti.Üstündeki ceketi çıkarip kanayan yere bastırdı benim canım çok daha fazla yanmaya başlayınca hemen ceketinin kolunu yaramın üstünden çekip tam yara olan yere bir öpücük kondurdu.Ben Emir bacağımdaki acıyan yeri öptüğünden beri heyecandan hiçbir şey hissedemedim.Oda ben ağlamayı kesince yüzüne gülücük yerleştirdi ve bu sefer dudağima ķüçük bir öpücük kondurdu.Ben utançtan ve heyecandan ne yapıcağımı bilemezken kulağıma doğru yaklaşıp "Benim öpücüklerim sana iyi geliyor" Dedi
2015
Tekrar eskilerden bir anı aklıma gelince huzursuzlandım ve zar zor ayağı kalktım mutfağa gidip pansuman aletlerini çıkarip yaraya bastırdım.Odaya gidip kimin aradığina baktım tanımadığım bir numara olduğunu gördüm.Hemen arďından kapı çaldı.Kapıyı açtıgımda üç kız iki erkek içeri daldı.Bir tanesinin elinde kutu keklerden vardı.Salona geçip oturduklarında olduğum yerde kaldım. Aralarından bir kız
"Ne bakıyorsun gelsene sen bizim yeni komşumuzsun." Dedi ve o an rahatladım."Pastalar için teşekķür ederim."Dedim. Hepsi birden önemli değil dediler ve
konuşup gülmeye başladılar.Aralarından biri "Adın ne bakalım?"Dedi."Elis."Dedim.Sonra kızlar ismimin güzel olduğunu falan söylediler.Sonrs herkes tek tek adını soyledi.Sarışın olan kız"Ben Selin."Dedi.Saçlarının üst kısmı açik pembe uçları ise mor olan kız elini uzatıp "Bende Hande."Dedi.Kız tumblr kızlarını anımsatıyordu ve eğlenceli bir tipi vardı.Kumral ve gözleri yeşil olan kız elini uzatıp "Bende Petek." Dedi.Hepsinin ayrı güzelliği vardı ama bende çirkin değildim sarı saçlarim ve yeşil gözlerim vardı.Fiziğimde iyiydi.Sarışın ve gözleri bal rengi olan çocuk elini uzatıp "Ben Aras"Dedi.Arasın aksine esmer olan olan çocuk elini uzatıp "Bende Ege"Dedi.Herkesle tanıştıktan sonra ortamda sıcak bir sohbet oluştu."Hangi okula gidiyorsun?"Dedi Aras."Işık okulları"Diye yanıt verdim."Ciddimisin ben ve Aras'ta oraya gidiyoruz ama Ege Petek ve Selin farklı okullarda malesef."Dedi.İçten içe çok mutlu olduğumu farkettim."Harika.Gelirken beraber geliriz."Dedim."Aras arabana bir kişi daha eklendi."deyip güldü Hande bu kızı çok sevmiştim.Aslında hepsini çok sevmiştim.Gelir gelmez arkadaş ortamı oluşturmuştum bu mükemmeldi.Biz iki saate yakın bu şekilde sohbet ettikten sonra "Yanık kokusumu geliyor?"Diye sordu Ege. Benimde burnuma yanık kokusu geliyordu ama anlayamamıştım hepsi aynı anda "Kurabiyeler!"Diye bağırınca korkudan sendeledim.Hepsi koşa koşa evden çıkmaya başladılar o arada Aras'la göz göze geldik ve gülümsedi.Nedense Aras'a karşı kendimi yakın hissetmiştim.Hem cana yakın hemde sempatikti istediği herkese kendini yakın hissettirebilir diye düşündüm ama hiç beklemediğim bir şey oldu ve evden çıkarken duraksadı iki adım geriye gitti ve sonra bana doğru gelip hızlıca yanağımdan öpüp geri çekildi ben şoku atlatamamışken onlar evin kapısını kapatmıştı bile.Cebimdeki titreyen telefonla kendime geldim telefonu çikarıp gelen mesaja baktım ve kesinlikle tüm vücudumun kasıldığını ve hareket edemediğimi farkettim
"Gelir gelmez yeni bir arkadaş ortamı değil yeni bir erkek arkadaşta buldun güzelim-E"Merhaba arkadaşlar bu benim ilk hikayem ve oy verip yorum atarsaniz sevinirim sizi seviyorum.
Multimedia:Elis
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KÜÇÜK SIRLAR
Teen Fiction"O gün seninle son kez yan yana olduğumuzu bilseydim, gözlerimi gülüşünde biraz daha fazla tutardım."