1. bölüm lanet alarm

134 18 0
                                    

Rahat yatak,rahat yorgan ve yastık tatlı ve mışıl mışıl bir uyku. Ve birden o lanet alarmın sesi ! Alarmın çalmasıyla yatağımdan sıçramam bir oldu.

"Bu ne amk !"

Of yine okul. Sıkıcı işler işte. Hızla yatağımdan fırlayıp yönümü banyoya çevirdim. Sonrada dolabımı açıp kot bir şort ve kırmızı bir bluz geçirdim. Uzun saçlarıma mısır örgüsü yapıp olmazsa olmazım olan Rumelim ve eye linerımı sürüp aşağı indim. Sıla abla çoktan kahvaltıyı hazırlamıştı bile." Günaydın"
Deyip kahvaltımı yaptım. Sonra ahmet abiye Günaydın deyip arabaya bindim. Okulum biraz uzaktı tabi. Bu yol bana sabahları derin düşüncelere dalmama yetiyordu.
Babam ben 14 yaşımdayken vefat etmişti. Annemin işlerle başından aşkın olduğu için birbirimizi pek göremiyorduk. Evde yanlız okulda içli dışlı olduğum için ne yalan söylim okulu daha çok seviyordum. Dersler dışında tabi.
Tam sınıfa girecekken "baykuş !"
Diye bağırdı birisi. O birisini bi elime geçirirsem!

" o kuşu keserim can ! Hazır bıçak elimdeyken seni de keserim mezar arkadaşı olursunuz birlikte."

" niye baykuş bu isim sana gayet yakışıyor ama ne güzel sen de gececil o da gececil "

" CAN ! "

" of tamam pes. Sanada birşey söylenilmiyor. "

"insan arkadaşına bir "Günaydın buket" der demi !? Ne o öyle sabahın köründe baykuş demeler! "

Arkamdan deniz geldi. Omzuma yavaşça vurarak

"Naber ceylan ?"

"Al işte ikinci vaka."

" noldu ki ?"

"Yok bişey denizciğim sen uyumaya devam et."

Deniz'in habersiz şaşkın bakışlarına kıkırdamıştım. Sınıfa girdiğimizde arkamızdan hoca geldi. Ve hemen derse geçmiştik.
Ben yasemin ile oturuyordum. Benim önümde de deniz ve can oturuyordu. Deniz ve can Kuzenlerdi. Yaseminle pek yakın olmasak da aramız iyiydi. Dersin bitmesiyle gözüm yaren'in boş masasına takıldı. Bugün okula gelmemişti.

"Yaren bugün neden okula gelmedi.?"

"Bilmiyoruz ki."

Yaren'le ortaokuldan beri arkadaştık. Dertlerimizi mutluluğumuzu hep birbirimizle paylaşırdık. Dolayısıyla bugün onu ziyaret etmem gerekecekti.
Lise son sınıftaydım. Okulun kapanmasına son 1 ay kalmıştı ve ben çok heyecanlıydım. Küçüklüğümden beri hep şarkıcı olmak isterdim. Ve adım adım hayallerime doğru ilerliyordum. zaten evimizin ilerideki caddesinde bir bar vardı. Arkadaşlarla sık sık oraya gidip şarkı söylerdik. Gerçekten çok eğlenceliydi.

Papatyam...Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin