Yatağıma uzandım, lambayı kapattım, kulaklığı taktım süper fm açtım ve huzur...
06.09.1982 tarih günlerden pazartesi öğle saatleri ezan okunmak üzere ben gözlerimi açmışım yemyeşil ailenin ikinci çocuğu olarak. Bir erkekten sonra bir kız babamın bütün dünyası ben olmuşum. Annem hiçbir zaman kız istememiş ama şimdi sorsan iyi ki Allah bana bir kız verdi diyor. Güzel bir kız çocuğu bakanın maşallah dediği bir civciv sapsarı saçlar yemyeşil çakmak çakmak gözler babasının anakızı bütün dünyası...
Geçti 32 sene öyle şeyler yaşadım ki ama bakıyorum da geçmez dediğim herşey geçti. Korkularım, kırgınlıklarım, özlemlerim... hepsiyle yaşamayı öğrendim. Sanki hiç yaşanmamış gibiler geçiyormuş herşey gibi zaman gibi geçiyormuş...
Daha kaç gün kaç yaşanmışlığı ne tecrübeler var bilmiyorum, kuvvetim nereye kadar bilmiyorum, artık eksiğim yarımım bir çocuk babası ölene kadar çocuk olarak kalırmış babası ölünce büyürmüş ben büyüdüm artık. Babam yok artık, aldığım nefes eksik artık... Ben büyüdüm ailem küçüldü...
