The Starbucks Girl

H19

mijn ogen gaan in een keer open. Ik sta recht en ik weet niet waar ik ben. Ik sta in een paars donkerachtig bos. Er klinken allemaal rare geluiden en ik voel me bedreigd. Ik draai rond of tenminste ik probeer het. Ik kijk naar mijn voeten maar die zie ik niet. Er is een dikke laag mist waar mijn voeten onder moeten staan. Ik kijk om me heen maar alles blijft hetzelfde. Alles is donker en paars en heel veel mist. Zoveel mist dat je maar 3 bomen achter elkaar kan zien overal om je heen. Ik loop naar voor maar het voelt alsof ik zweef. Alles blijft hetzelfde maar de geluiden worden steeds harder. Opeen gegeven moment staan er allemaal bomen op een rijtje met een bosje in het midden. Iets in mij zegt dat ik er doorheen moet lopen dus dat doe ik maar. Ik duw de takken opzij en dan zie ik alleen maar licht.

Mijn ogen gaan open en ik zie jason naast mij zitten en er staan nog wat meerdere mensen bij. 'waar ben ik' vraag ik langzaam en probeer recht te gaan zitten. Ik krijg een steek en jason legt me langzaam weer neer. 'ze is weer wakker' zegt jason tegen niemand in het bijzonder. Hij tilt me een beetje op en legt mij op de handdoek neer mijn een andere handdoek onder mijn hoofd. Mijn hoofd bonkt enorm. Hij pakt wat water en spuit wat water in mijn mond. Ik drink het op en probeer te praten maar er komt alleen maar wat gegrom uit mijn mond. Ik voel dat ik weg val. Ik merk dat jason mij probeert wakker te krijgen maar ik val echt weg.

Ik ben volgens mij weer wakker en ik wordt zo duizelig als maar kan. Ik merk dat we niet meer op het strand zijn. Ik hoor nog wel de geluiden van de zee dus we zijn niet ver weg. Ik kijk rond en zie niemand staan. Ik word gek van wat er allemaal gebeurt en waar ik allemaal ben. Ik weet niet eens meer of dit nu de werkelijkheid is of weer een droom. Ik sta recht en krijg een steek in mijn lichaam. Ik trek me er niks van aan en loop rond in het kamertje waar ik zit. Ik hoor wat geluiden uit een kamertje hiernaast en ik kijk die richting uit. Ik zie de deur open gaan en mijn hart klopt heel hard.