Güzel bir şey giyinmeliyim.Umutsuzlukla dolabımı açtım ve ağlamaya başladım giyicek güzel hiç bir şeyim yoktu.Ne bekliyordumki o çocuğun gerçekten beni beğeniceğini falan mı etrafında mahallenin tüm yılışıkları varken hemde.Yine kot pantolonumu üstüme geçirdim üzerine salaş mavi badimi giydim ve ayakkabımı giyip sokağa çıktım.Onun olduğu tarafa bakmak istemiyorum ama merakım zorla kafamı ona doğru çevirdi.Bana bakıyor.Nasıl ya gerçekten bana mı bakıyor?Bunu anlamak için tekrar bakmalıyım. Hâlâ bakıyor.Bu işte var bir şeyler.Hadi hayırlısı
ŞİMDİ OKUDUĞUN
DERBEDER
Teen Fiction-Ne zamandan beri -Onu ilk gördüğüm günden beri -O kadar önemli mi senin için -Onu tanıdıktan sonra başka bir şeyin önemi kalmadı,hep böyle kaldım. -Nasıl ? -Böyle darmaduman,derbeder
