ORMAN GÖLETİ

Yeni Stajyer

2.odaya girdim ve kapıyı kapattım. Herkes bana meraklı gözlerle bakıyordu.

-Ne oldu?

-Kovulmadın değil mi?

-Bir şey söyledi mi?

-Sana kızdı mı?

-Rosella neden cevap vermiyorsun?

-Haydi ama bizi çatlatacak mısın?

-Rosella konuşsana! Bay Dwight ne dedi? Diye sordu Casey.

-Eğer bir susarsanız, her şeyi anlatacağım ama bir susamadınız! Dedim sakince kızarak. Hepsi eliyle ağzını kapattı.

-Aslında bende tam olarak bilmiyorum. Bay Dwight şimdi gelip bizimle toplantı yapacak, dedim ve yerime oturdum. Andre çikolata parçası uzattı. Kulağıma fısıldayarak:

-Al iyi gelir. Birazdan hepimizin ihtiyacı olabilir, dedi gülümseyerek. Gözlerine bakarak teşekkür ettim. 5 dakika sonra patronumuz gelmişti. Herkes ciddi bir surat takınmıştı. Dikkatle bay Dwight'ı dinliyorduk.

-Şu an yaptığınız projeyi iptal ettim, dedi. Birbirimize baktık. Andre'ye üzgün bir bakış attım. Gözleriyle üzülmememi söyledi. Bütün gece sunum yapacağım diye uğramıştım oysa ki!

-Size yeni bir proje vereceğim, dedi. Yeteneklerinizi ölçmek istiyorum, dedi. Şaşkın şaşkın patronumuza bakıyorduk.

-Sizi Donegal şehrine yollayacağım. Donegal şehrindeki Gregory bölgesi İrlanda'nın fay hatlarından biri. Oraya gidip ne sıklıkla deprem olduğunu ölçmenizi istiyorum. Bir deprem bilimci olarak bana yeteneklerinizi gösterin. Eğer bu istediğimi yaparsanız çocuklar... stajyerliğiniz başarıyla biter ve büyük bir deprem bilimci olursunuz, dedi. Hepimiz gülümseyerek birbirimize bakıyorduk. Bay Dwight ellerini masaya koyarak ve:

-Ancak, eğer oradan canlı dönebilirseniz, dedi bir anda yüzümüzde ki gülümseme gitmişti. Bay Dwight bize gülümseyerek bakıyordu.

-Gregory fay hattı, bildiğiniz diğer fay hatlarına benzemez. Orada her saat başı 3-4 şiddetinde deprem olur. Ancak, eğer olurda bu rakam yükselirse kaçmak için yer aramalısınız. Orada 1 ay kalacaksınız. Bana Gregory bölgesinde ne sıklıkla deprem olduğunu gösteren bir rapor hazırlamanızı istiyorum. Eğer başarabilirseniz, dedi. Ardından:

-Size bol şans, dedi ve odadan çıktı. Herkes birbirine bakıyordu. Yarim saat boyunca belki de birbirimize öyle baktık.

-Bay Dwight'ın böyle...BIR ŞEY YAPMASINA İNANAMIYORUM! dedi Erica.

-Gerçekten de, böyle bir şeyi...nasıl yapar? Dedi Casey. Nedense kendimi kötü hissediyordum.
Jeffrey yanıma gelerek ve yanaklarımı sıkarak:

-Bunların hepsi senin suçun Rosella!

-Hadi ama Jeff! Rosella böyle olmasını istemezdi!

-Aaa, yapma.

-Bakın dün gelmediğim için yeterince üzgünüm içeride Bay Dwight ile konuşurken bana bundan bahsetmedi. Ayrıca benim gelmemem buna sebep olmuş olamaz!

-Yani bay Dwight bizi oraya göndermek için fırsat arıyordu. Bunu mu demek istiyorsun? Aslında haklısın.

-Rosella bay Dwight'ın gözde stajyerlerinden. Sanırım bizi oraya göndermek için elinde kesin bir şey var.

-Bizi boş yere tehlikeye atacağını sanmıyorum, dedi Andre. Sanırım yeteneklerimizin gerçekten de iyi olup olmayacağını öğrenmek istiyor.

-Biliyor musunuz geçen ne öğrendim? Dedi Jeffrey. Hepimiz ona bakıyorduk.

-Bay Dwight girdiği her sınıfta bizden bahsediyormuş. Bizim stajyerler arasında ki en iyi olduğumuzu söylüyormuş, dedi Jeffrey.

-Sen ciddi misin? Diye sordum. Başını olumlu anlamda salladı. İçeriye biri girdi. Arkasında sırt çantası, önün de kamerası gözünde gözlük ve elinde de raporlar, makaleler ve çizimler vardı. Elini kaldırarak:

-Herkese selam, ben yeni stajyerim, dedi. Bay Dwight benim bu gruba katılabileceğimi söyledi. Adım Kelvin Malcolm. 23 yaşındayım. Sizlerle tanıştığıma memnun oldum, dedi parlak bir gülümsemeyle. Ardından geçip karşımıza oturdu. Hepimiz Kelvin'e bakıyorduk. Jeffrey ve Andre Kelvin'in yanına gitti. Onunla sohbet ettiler. İyi birine benziyordu. Ayrıca yakışıklıydı da.
♤♤♤