Bay Sincap

21 8 1
                                    

Ardından arkasını döndü ve koridorun sonuna-Katie'nin odasına-gitti. Kapıyı çalıyordu. Adriana ve Anna odalarından çıktılar. Sabahlıklarının önlerini ilikliyorlardı.

-Katie çabuk uyan! Dedi sertçe.

-Neler oluyor anne? Diye sordu Adriana.

-Katie ile konusmalıyım, dedi.

-Sabahın bu saatinde, henüz kahvaltı bile yapmamışken? Dedi Anna.

-Katie Rosella'yı kapının önünde uyutmuş.

-Sen ciddi misin? Dedi Adriana sinirlenerek.

-Böyle bir şeyi nasıl yapar? Bu çok gaddarca! Dedi Anna.

-Bende Katie'ye bunu soracağım, dedi ve kapıyı daha sert çalmaya başladı. Kapıyı açacaktı ama kilitliydi.

-Katie, hemen uyan!dedi. Christina'da koridora çıkmıştı. Babamda uyanmıştı. Beni görünce gülümsedi.

-Bak sen, burada kim varmış? Diye sordu. Ardından alnımdan öptü.

-Annen neden bağırıyor Rosella?

-Katie'ye kızmak için.

-Katie bu sefer ne yaptı?

-...

-Rosella? Dedi babam. Annemin bağırışını duyunca yataktan kalktı. Korkarak bende babamın arkasından gittim. Katie'de çıkmıştı. Uykulu gözlerle:

-Neler oluyor? Sabah sabah ne bu gürültü? Diye sordu Katie.

-Amanda, neler oluyor tatlım? Diye sordu babam.

-Katie, sen dün gece Rosella'yı odadan mı kovdun? Diye sordu. Herkes Katie'ye bakıyordu.

-Hayır, dedi.

-O halde neden uyandığımda Rosella'yı senin odanın önünde uyuyakalmış bir şekilde gördüm?

-Odamın önünde de mi? Ben onu odaya almadım doğru ama onu Anna'nın odasına yolladım, dedi. Annem Anna'nın tarafına dönerek:

-Anna?

-Yo, hayır. Dün Rosella hiç benim odama gelmedi, dedi.

-O halde Rose neden yerde yatıyordu? Kim açıklayacak bana bunu? Dedi. Kimseden çıt çıkmayınca annem bana döndü.

-Rose, tatlım bana dün olanları anlatır mısın lütfen? Dedi.

-Dün Katie'nin arkasından odaya gittim. Ama beni odaya almadı. Anna'nın odasına gitmemi söyledi ve kapıyı kapattı. Anna'nın kapısını çaldım ama açmadı. Kimse uyanık olmadığı için ben de yere uzandım, dedim. Adriana beni kucağına aldı.

-Ahhh Rose! Eğer öyle bir şey olursa benim yanıma gel tamam mı? Kapıyı kilitlemiyorum bu yüzden kapıyı açıp yanıma gelebilirsin tatlım, dedi. Annem Katie'ye ve Anna'ya kızgındı.

-Anne bana hiç kızma. Anna'nın ağır uykusu yüzünden Rosella yerde uyumuş, dedi.

-Ne? Suçu bana mı atıyorsun?! Katie, Rose daha 7 yaşında! Odanda uyumasına izin vermediysen en azından nezaket gösterip sen odamın kapısını çalabilirdin. Böylece Rosella benim odam da uyuyabilirdi, dedi ve odasına girip kapıyı kilitledi.

-Hah! Cidden Anna'ya inanamıyorum! Dedi Katie.

-Katie yeter! Anna haklı! Eğer kardeşine biraz olsun saygı duysaydın Anna'nın dediği gibi yapardın.

-Ama-

-Sakın bana laf yetiştirme küçük hanım.

-Eğer sizin için de bir sorun olmazsa Rose benimle aynı odada kalsın. Christina'da Anna'nın odasına gitsin, dedi. Anna dışarı çıktı ve:

-Benim için sorun olmaz, dedi.

-Anna'yla aynı odayı paylaşacağım yaşasın, dedi Christina Anna'ya sarılarak.

-Anlaştık o halde, dedi Adriana.

-Anlaştık.

-Anlaştık, dedi ikside. Adriana'ya sıkıca sarıldım.

☆ Öğlen olmuştu. Babam ve Anna bahçe işleriyle uğraşıyordu. Christina odasında kitap okuyordu. Katie odasında kendi halindeydi. Annem, ben ve Adriana'da yaş pastası yapıyorduk. Bugün babamın doğum günüydü.

-Anne?

-Efendim tatlım?

-Pastayı ben süsleyebilir miyim?

-Sen nasıl istersen tatlım, dedi annem gülümseyerek.

Adriana pastayı bitirdikten sonra masanın ortasına koydu. Ardindan süsleri getirdi.

-Üstüne önce yazı yazmak ister misin Rosella?

-Olurr, ne yazacağız peki?

-'Iyiki doğdun babacım' yazmaya ne dersin?

-Tamam, yazalım. Sonra süsleyecek miyiz peki?

-Elbette! Dedi burnumu sıkarak. Gülümsemiştim. Pastayı süsledikten sonra dışarıya çıktım. Çiftlik evimizin arkasındaydı. Ben çiftlik yerine ağacın oraya gittim. Güneş batmak üzereydi. Ağacın yanına oturdum. Ayaklarımı kendime çekerek kollarımla sardım. Güneş batmak üzereydi. Az kalmıştı. Bir anda kafama sert bir şey düştü.

-Ahhh, diye inledim. Başım ağrımıştı. Yere baktığımda fındık olduğunu fark ettim. 2 dakika sonra kafama bir tane daha düştü. Sonra bir tane daha...derken bir tane daha. Sinirlenerek ayağa kalktım ve fındıkların atıldığı yere baktım.

-Vay canına! Bu bir sincap! Dedim büyük bir heyecanla...

ORMAN GÖLETİHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin