Askeri Okul

AO -1

Merhaba arkadaşlar ilk hikayemle karşınızdayım. Biraz amatör olabilir bunu ilk hikayem olmasına maruz görün lütfen . Bu benim için bir deneme ya da heveslendiğim bir şeyi yapmak için başlangıç olacak. Zamanla daha iyi yazacağımı düşünüyorum. Hikayede olan hersey hayal ürünü yani böyle birşeyin gerçekte olup olmadığıyla ilgili bilgim yok ancak sevdiğim bir kurgu onun için yazıyorum. Şimdiden okuduğunuz için teşekkür ederim. Oylarsanız ve yorum atarsanız beni çok mutlu edersiniz. Neyse çok uzatmadan başlayalım hadi ☺ ♡♡♡

Multimedya ; Nefes Yağmur KUTAY

Ben ; o hani manikürü, pedikürü bozulunca zırlayan veya zayıf, güçsüz kızlardan değilim. Ben ; ülkesinin bulunduğu durumları takip eden , savaşçı bir ruha sahip, futbol manyağı , Fanatik Galatasaraylı , öyle sevgi cümlelerini pek sevmeyen çünkü yapmacık olduğunu düşünen aynı zamanda 'seni seviyorum' cümlesinin çok ağır olduğunu savunan ve kolay kolay söyleyemeyen Nefes Yağmur KUTAY' ım.

Odamın sessizliğini , yan odadan yükselen ve duvarları aşıp benim odamı esir alan sesler kapladı. Yine bir gece , yine annem ve babam ve yine kavga. Anne baba olmanın zor olduğu gibi evlat olmak da zor bu saçma dünyada. Benim sözde iyiliğim için , psikolojim için boşanmayan ve bana 'mutlu aile tablosu' çizmeye çalışan annem ve babam , gece olunca bu planlarının patlak vermesinden habersiz bir şekilde kendilerini kandırıyorlardı son 8-9 aydır. Cözülebilecek bir sorun olup olmadığını bilmiyorum çünkü ısrarla bana anlatmamayı tercih ediyorlar ne yazıkki.

Odamdan emin adımlarla çıkıp hemen yan odaya girdim. Kapıyı çalmaya bile tenezzül etmediğimden olsa gerek annem ve babam aynı anda kafalarını bana çevirip şaşkınca yüzüme baktılar.
Sakince karşılarına geçtim. Anlamayan gözlerle beni seyrediyorlardı.

"Benim için iyi yaptığınızı sandığınız ancak büyük zarar verdiğiniz bu evcilik oyununuza bir son verin artık. Son 8-9 aydır duyduğum bu kavgaların bir sonunun gelmesini bekledim hep ancak hiç son bulmadı. Ha belki daha fazla zamandır böyledir bilmiyorum fakat ben bu kadar süredir farkındayım. Bana neler olduğunu anlatmak ve gerekirse boşanıp daha fazla etkilenmeme izin vermemek yerine bunu gizlediniz. Bana zarar veriyorsunuz ve ben bundan sıkıldım. Bu yıl lise bitti nede olsa ve ben artık 17 yaşındayım. Kendi kararlarımı verebilecek olgunluktayım o yüzden diyeceklerime itiraz etmeden dinleyin lütfen ."

Bu büyük ve beklenmedik isyanımdan sonra annem olduğu yerde sarsıldı babam ve ben hemen koluna girip onu yatağa oturttuk. biraz sakinleştiğinde hemen lafa girdi " bak kızım lütfen! Herseyi seni düşündüğümüz için senden sakladık."
Babam annem cümlesini bitirir bitirmez lafa atladı. " annen haklı Nefes. Lütfen bizi de anlamaya çalış kızım."

" Ben sizi anlamaya çalışıyorum ancak siz ? Ben her gece bu saatlerde sizin sesiniz yüzünden uyanıyorum ve bunu size farkettirmemeye çalışıyorum. Beni siz anlıyor musunuz peki ha ?"

Odayı annemin hıçkırıkları doldururken onlara arada babamın aldığı derin nefesler eşlik ediyordu. Hemen bir sonuca varmak istediğimden dolayı lafa girdim " bana bunun nedenini anlatacak mısınız artık ?"

Annem isyan eder gibi babama ölümcül bakışlar atıp bana döndü hemen " bu baban varya kızım ! İşte bu baban beni sekreteriyle aldatıyormuş. Hemde 2.5 yıldır. Ancak benim bundan 1 sene önce haberim oldu. Ne komik degil mi ?!"