Artık sevgiliydik.
Sabah uyandım. Bi çırpıda hazırlandım. Makjayımı yaptım ve evden çıktım. Barış gelmiş beni almaya. Yanına doğru tatlı bi surat ifadesiyle yaklaştım. Hemen arabadan indi ve çarpık gülüşüyle bana baktı. Çok tatlı görünüyordu. Arabaya kadar öyle bakıştık. Arabanın yanına geldiğimde beni belimden tutup kendine cekti. Yanağıma ufak bir buse kondurdu.
- Günaydın Sevgilim
- Günaydın Bi'tanem
- E hadi geç bakalım, dedi Barış yan koltuğu göstererek. Yavaşca oturdum arabaya. Barış'ta şöfor koltuğuna geçti. Arabayı sürmeye başladı. Sanırım çok mutluyduk ikimizde. Yüzümüzden gülümseme hiç eksik olmuyordu.
Okula gelmiştik. Arabadan indim, Barış'ın yanına gittim. Barış elimi tuttu ve yürümeye başladık. Herkes bize bakıyordu. Evet Barış yakışıklıydı. Ama fazla yakışıklıydı. Bütün kızların gözü üzerindeydi. Bu durum hoşuma hiç gitmemişti. Evet çok kıskandım onu. Ne de ols...
-Sevgilim, Barış' ın sesiyle kendime geldim.
-Efendim Canım?
-Daldın gittin.
-Ya bişey söylicem ama gülmek yok!
-Tamam, dinliyorum.
-Ya sen bu kadar yakışıklı olmak zorunda mısın?
Dudaklarını ısırdı. Bana doğru gülümsedi.
-Sen beni kıskandın mı?
-Yaa bak işte gülüyosun. Hiç söylemiyecektim.
Beni kollarının arasına aldı.
-Ama bu yakışıklı sadece seni seviyor.
Bende ona sımsıkı sarıldım.
İlk aşkımın bu kadar güzel olacağını bilmiyordum.
Arkadaşlar bölüm biraz kısa oldu ama bi dahaki bölüm daha uzun olması dileğiyle hoşçakalın.
