Hayır bırak beni bırak istemiyorum!!
"Demek istemiyorsun. Benim olmayacaksan yaşayacak vakti kalmadı demek!"
Bıçağını bana doğru savurdu.
Gözlerimi açtığımda karşımda duran ablama baktım. Meraklı gözlerle bana bakıyordu. Ağlayarak uyandığımı fark ettim ve kendimi hemen toparlayıp ablama iyi olduğumu ve sadece kabus gördüğümü söylemem üzere odasına gitti. Bu gece uyuyacağımı sanmıyordum ama bu saatte ayağa kalkarsam bütün gün ayakta uyuyacağımı düşündüm. Ama uyuyamamıştım. Elime telefonu aldım. Barış'ın fotoğraflarını bakmaya başladım. Evet ona belki fazla kaptırmış olabilirdim ama onu sevdiğimden eminim ve artık onsuz olamazdım. Kendimi onu düşünerek ce gelecekteki günlerimizi hayal ederek güzel ve Korkusuz bir uykuya daldım.
-Elçin Hadiiiii!! Geç kalacaksın!
- Tamam anne geldim.
Yanında kendimi güvende hissettiğim adımın yanına giderken müthiş bi hazırlanma süreci geçirdim. Ve yavaş yavaş merdivenlerden indim. Kapıyı açtım ve annem çıktığımı söyleyip kapıyı çektim. Ama aşağı indiğimde hayal kırıklığına uğradım. Barış gelmemişti. Telefonumu çantamdan çıkardım ve Barış'ı aradım. Açmadı. Çok şaşırmıştım. Hemen başka bir numara çevirerek taksi çağırdım. 5 dakikaya gelmişti.
Okula girmek için taksimde indim ve yürümeye başladım. Ama bi erkek okulun kapısında yere çökmüş oturuyordu. Biraz dikkat edince ağladığını ve ağlayan kişinin Barış olduğunu gördüm. Hemen bende yanına doğru eğildim. Sanki kalbimden bir parça kopmuş gibi hissettim. Ne olduğunu sorduğumda bana bugünün o gün ,anne baba ve nişanlısını kaybettiği gün, olduğunu söyledi. Ne kadar sevgilisi olsam da bana bunu açık bir şekilde anlatması hoşuma gitmişti. Ve bana dönerek "sen hiç gitme olur mu? " dedi. Ona sımsıkı sarıldım. Onu hiç bırakmayacaktım.
-Kusura bakma seni alamadım. Ancak buraya kadar gelebildim.
- Hayır bitanem sen öyle düşünme ben gelebildim. Sadece merak ettim seni.
- Haklısın haber vermeliydim.
- Boşver başka zaman telafi edersin ha?
Küçük ve zarif bir şekilde gülümsedim. Oda bana güvenilir ve mutlu bir şekilde gülümsedi. Yanımıza Barış'ın bir arkadaşı geldi ve oturdu. Bizi kendi doğum günün çağırdı Barış benim yüzüme onaylamam için baktı ve bende kafamı olur anlamında salladım. Arkadaşı mutlu bir şekilde yanımızdan ayrıldı. Şuanda çevremdeki herkes mutluydu. Barış hariç....
Arkadaşlar uzun zaman oldu biliyorum Üzgünüm affedin. Olabildiğince uzun tutmaya çalıştım. Inşallah beğenirsiniz....
