Chapter 11- We Became Bestfriends...

72 4 2
                                    

Sorry for the very late update... :)

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Jamaica's POV

Grabe ang ganda ng view na ipinakita ni Jenriel.. Pansin ko lang.. Ang hirap bigakasin pangalan niya. Hahahaha

Pagkatapos kong nagdrama sa view, kumain na kami.. May malapit lang namang restaurant dito eh..

Habang kumakain kami..

"Hoy, Jenriel, bakit ba ang hirap bigkasin ang pangalan mo?"

"Tanongin mo magulang ko. Kase ako mismo din ko alam kung bakit Jenriel pinangalan nila sa akin. Pero okay lang pangalan ko eh. Unique naman.." Sagot niya

Unique nga. Ang hirap namang bigkasin ang pangalan.. Nyehehehehe

"Tsk.. Pero alam mo naman siguro kung bakit Jenriel ang pinangalan nila sayo noh?"

"Jenerick ka ang pangalan ng daddy ko tapos Mariel naman si mama. Kaya kinuha nila yung 'Jen' sa Jenerick ni papa tapos yung 'riel' ni mama sa Mariel. Kaya if you add the two, the result would be 'Jenriel'" Sagot niya. Tapos tinuloy ang pagkain...

"Ah.. Kaya pala Jenriel.. Hehehe. Pero mahirap pa ring ipronounce eh. Kaya 'Jen' na lang ang tawag ko sayo.." Sabi ko tapos nagsmile ako ng ganito ------> ^__^

-_- -----> Siya yan..

^_^ -----> Ako

Smile pa rin ako.. Hehehe

"Okay. Whatever. Call me anything you want. Tsk -.-" siya yan. hehehe

"Okay Jen ^_^" Hehehe. Smile pa rin ako

"Tuloy mo na lang pagkain mo para makauwi na tayo.." Sagot niya.

"Ha? Pero ayaw ko pang umuwi. Maaga pa naman eh.. Pwede bang magmall muna tayo. Window shopping ganun? Please?? Promise saglit lang tayo.." With puppy eyes...

"Okay. Fine.." Sagot niya..

"Yehey!!!! Thank you!!! Mula ngayon, ikaw na ang bestfriend ko... ^_^ Total wala na ang 2 bestfriend ko, ikaw na ang bestfriend ko!! :)" Ako yan. Puro smile..

It's final... Since siya ang unang nagcomfort sa akin tapos siya pa laging nandiyan kapag I'm in trouble and lagi niya rin pinagbibigyan ang mga gusto ko... I have decided na SIYA NA ANG BAGONG BESTFRIEND KO!!! ^__^

o.O ----> Siya yan..

^_^ -----> Ako. Smile lang ulit sa kanya

"Girl bestfriend huh? ndfdfdfv feverbv chgwbvdjh" di ko masyadong naintindihan ang huling sentence niya eh. halos pabulong lang kasi..

"Ano yun" Tanong ko. D ko kase talaga naintindihan...

"Tsk! none."

"Please. Sige na. Wala namang mawawala sayo kung bestfriends tayo eh.. Hehehehe. Oo na yan.. Sige na kasi."

"Is it really necessary to a girl like you to have a bestfriend?? Bestfriends are useless anyway" sagot niya..

"Naman eh.. Hindi useless ang bestfriend. Sila ang karamay mo at pinagsasabihan mo ng sama ng loob mo... Sila pa kakampi mo sa kahit anong bagay at............"

"Okay fine. Ang daldal mo.."

Di na niya ako pinatapos.Hehehehe. Pero okay lang.. May bestfriend na ulit ako.. Hehehe

"Yey!! Tapos na akong kumain. Tara na magmall na tayo" Aya ko..

At pumunta na kami sa sasakyan..

I love my BestfriendTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon