Heto na po ang ipinangako kong update. Thank you po sa mga nagread... keep supporting po..
VOTE ..... if I deserve it. Hindi na ako mamimilit....
COMMENT.... kung anong masasbi niyo...
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
*JAMAICA'S POV*
Pagkatapos kumain ni Jenriel, nagsi uwian na kami. Ewan ko pero bakit parang ibang iba ang dalawang kaibigan ko kanina... Tsk!!! Guni guni ko lang siguro yun. Oo, guni guni lang yun...
*Flashback*
Nung nagpaalam na si Jenriel...
lumapit sa akin si Cherry, "hindi ko alam close pala kayo ng ganster na iyon, Jamaica."
"Panu naman kayo naging close? At bakit ka niya iniligtas kanina?"---> Eloisa
"uhmmm. Nagkataon na nakasalubong ko siya eh, tapos linaliit siya ng mga mokong kanina, yun, nainsulto ata kaya ganun. Pero kahit ganun, iniligtas pa rin niya ako. I'm glad!! ^_^" nakangiting paliwanag ko
"hjdfgbejhgvfbsdhcbehhfgbeyhb" nagsalita si Cherry pero parang pabulong lang yun at hinarap si Eloisa. Hindi ko masyadong naintindihan. At nakita ko na parang sumang ayon si Eloisa.
okay??? Anong nangyari??
"ano yun?" tanong ko with full of curiosity
"wala! Wag mo ng intindihin. Sige mauna na kamin ha?" sabi ni Eloisa na di man lang nila hinintay ang sagot ni ko at dali dali na silang lumabas
"nangyari sa dalawang yun?" tanong ko kay ate Ella
"Ewan. Pero parang disappointed ang mukha nila ng malaman nilang ligtas ka eh." sagot ni ate Ella na seryosong seryoso
Tsk!! yaan na nga. Patay malisya na lang ako kahit ako mismo parang pansin ko rin din yun.
"hindi naman siguro" sagot ko ay ate Ella
"ewan ko lang" ---> ate Ella
"sige ate, uwi na ako baka hinahanap na nila ako sa bahay eh. babye!^_^" masigla at nakangiti kong paalam at nagnod naman siya at ngumiti na rin
*end of Flashback*
Malapit na ako sa bahay ng my nakita akong taong galing sa bahay at pumunta na sa black niyang kotse na nakaparada sa tapat ng bahay. Saka umalis.
Sino naman kaya yun?? uhmmm. Baka Business partner ni papa. Oo, businessman papa ko. Palaging busy yun. May kompanya kase siyang inaasikaso. Kaya lately, hindi na umuuwi si Papa.
Pagpasok ko sa bahay tumambad sa akin ang daming mga papel sa lamesa sa sala. Ang gulo ng mga papel. Ano bang nangyari dito? Inaayos ko ang mga papel at nanlaki ang aking mga mata sa aking nahagilap na diyaryo mula sa baba ng mga pagkadami daming mga papel. Ang nakaheadline sa Diyaryo ay
.
.
.
.
.
.
.
.
"THE RICARDOS CORPORATION IS BANKRUPT!!!"
"THE RICARDOS CORPORATION IS BANKRUPT!!!"
"THE RICARDOS CORPORATION IS BANKRUPT!!!"
"THE RICARDOS CORPORATION IS BANKRUPT!!!"
"THE RICARDOS CORPORATION IS BANKRUPT!!!"
"THE RICARDOS CORPORATION IS BANKRUPT!!!"
Paulit ulit iyon sa aking isipan. ALam kong napakahalaga kay papa itong kompanya niyang to. Siguro ngayon lubos siyang nasasaktan. Kaya siguro di na umuuwi si papa, dahil gumagawa ito ng paraan para sa kompanya niya. Tiningnan ko ang mga papel, puro final notification at galing lahat sa investors ni papa na sinisingil siya ng utang. Naluluha na ako kase talagang importante kay papa ang kompanya niyang ito, dugo't pawis niya ang puhunan niya rito tapos ngayon ganito na lang?
Pumasok ako sa kwarto nila mama. Baka andun sila at di naman ako nagkamali, andun nga sila. Pagpasok ko nakita ko si papa na parang humihingi ng tawad kay mama tapos si mama naman pilit na pinapatahan si papa.
"it's okay, hon. We'll be fine" si mama ko yan
"I'm sorry. I didn't run our company smoothly. Sorry. Sorry for those taxes i've borrowed. I'm sorry to make our life like this" si papa yan
"it's fine. we can do something about this. We will find a way, okay? don't blame yourself honey, you did everything you can. And don't forget, me and your daughter are always here for you hon no matter what, okay?"
God!!! naiiyak ako sa mga nakikita ko at natutuwa ako at kahit papaanu eh, hindi nila pinag aawayan ang problema namin.
"magagalit kaya sa akin ang anak natin, hon? I mean this problem that I've brought. What if she'll think that her future will.........." hindi na naituloy ni papa ang sasabihin niya dahil nagsalita na ako
"ehem!! ma, pa? you guys alright?" sabi ko na may pag aalala sa tuno. lumapit ako sa kanila
"oh sweetie, you're home! we have something to tell you dear" si papa
"if it is about the company, forget it dad. I figured it out. I saw the taxes at the table. And if you were thinking about me, don't worry it'll be fine with by me, even if we lost our company as long as we won't lost each other, that will be fine, dad. okay? as long as we're together, as long as we have each other. I'll be fine." sabi ko sa kanila habang nakangiti na naiiyak.
Ewan ko ba. Nakikita ko lang sila na nag iiyakan, naiiyak na rin ako eh.
"ahhh. that's my girl. come over here" sabi ng mama ko sa malambing na boses
At pumunta na nga ako sa kanila at nag group hug kaming tatlo. Yeah, ito ang pamilya kong pinakamamahal. I love my parents so much. Wala na akong mahihiling pa sa kanila. I know they treasure me a lot.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
nasa gilid po yung Family Picture nina Jamaica pero bata pa sya nun........
plss vote if i deserve it.
sorry po kung late ang update ko.
