Έλενας priv
Η οικοδεσποινα με ξύπνησε απο τις 6.
Και μου ειπε πως τελικα θα φύγω απο σημερα και πως τις βαλίτσες μου τις εχει έτοιμες και πως δεν χρειάζεται να ξυπνήσω τους υπόλοιπους για να τους απο χερετισω και διαφορά τετοια που με έκαναν να βουρκώσω.
Και ο Μάριος ειχα να τον δω 2 μέρες τωρα και απλα θα φύγω χωρις να τον χερετισω;
"Παμε"ειπε ο Κριστιάν
"Ναι"
Φτάσαμε και κατέβηκα ο Κριστιάν μίλησε με τους υπεύθυνους και εγω απλα ξάπλωσα στο κρεβατι χωρις να εχω όρεξη να τακτοποιήσω το παραμικρό.
Μαριος priv
Έψαχνα τον πατέρα μου να του μιλήσω για κατι πολυ σοβαρό.
άκουσα πορτα καθ τον ειδα να μπαινει στο σπιτι.
"Πατέρα θελω να μιλησουμε σαν άντρας προς άντρα"
"Ελπιζω να μην εχει σχέση για αυτο που φαντάζομαι"
"Γιατι γύρισες αυτην την κοπελα πισω στο ορφανοτροφείο"
"Ειναι μεγάλη ιςτορια"
"Εαν δεν εχεις μια καλη απάντηση καλώ τον δικαστή"
"Τι εννοείς;;"
"Εννοώ πως αυτην η κοπελα ανήκει εδω και πρεπει να την βοηθήσουμε"
"Εχει ήδη μάθει και ειναι μια απο τις καλές και εχει τελειώσει την εκπαίδευση"
"Τοτε μπορεις να τις παρέχεις μια στέγη ενα δωμάτιο ενα πιάτο φαγητό ;;"
"Εννοείται πως μπορω αλλα γιατι να το κανω ;; Ενω το κανει το ορφανοτροφείο"
"Φέρε πισω αυτο το κοριτσι αλλιως εμενα δεν θα με ξανα δεις και θα καλέσω τον δικαστή"
"Ελα τωρα γιε μου"
"Αυτο που άκουσες"
"Ολα ενταξη το κοριτσι θα γυρισει υπό έναν όρο"
"Τον ακουω"
"Θα φύγεις σε 2 βδομάδες ακριβως για τις σπουδές σου στην Ισπανία σε μια βδομάδα ενηλικιώνεσαι"
"Τον δέχομαι τον όρο,πήγαινε βα φέρεις το κοριτσι"
Περίμενα ολοι την μερα να γυρισει ηθελα το βραδυ να το περασω μαζι της.
Έλενας priv
Ξανα γύρισα στο σπιτι.
Δεν ξερω τι εγινε.
Αλλα ειμαι στο σπιτι.
Ο Κριστιάν ειπε πως τελικα αυτο το κοριτσι θα το πανε σε αλλο σπιτι γτ ειναι πολυ χειροτερα απο οτι νομίζανε.
Έφτασα και ξάπλωσα στο κρεβατι.
Μετα απο λιγο σηκώθηκα φόρεσα ενα απο τα καλα μου φορέματα.
Και ήμουν έτοιμη να συναντήσω τον Μάριο θα πέταγα μια πέτρα στο παράθυρο του οπως τις ταινίες και εκείνος θα άκουγε και θα έβγαινε αυτο ηταν το σχέδιο μου.
Απλα ηθελα μονο να τον δω.
Χτύπησε η πορτα στο δωμάτιο μου και ο Μαριος ξεπρόβαλε.
Δεν ειχα τιποτα να πω.
Εκείνος άνοιξε τα χερια του και εκανε κινήσει να μπω στην αγκαλια του εγω έτρεξα και τα δακρυα ξανα άρχισαν.
"Γιατι κλαις;;"
"Δεν ξερω τι γίνεται Μαριε αλλα κατι δεν παει καλα"
"Εισαι πανεμορφη"
Ειπε και τα χειλη του ακούμπησαν τα δικά μου με πάθος.
"Παμε μια βολτα" ειπα και εκείνος έγνεψε.
Βγήκαμε στην Αυλή.
Εγω σήκωσα το κεφαλι μου και κοιτούσα τα αστέρια αυτα τα τοσο λαμπερά αστέρια.
"Σε δυο βδομάδες φεύγω" ειπε ενω έστρεψα το βλέμμα σε εκείνον.
"Που πηγαίνεις;"
"Για σπουδές στην Ισπανία,ηταν ιδεα του πατέρα μου"
"Ο πατέρας σου εχει δικιο πρεπει να πας στις σπουδές σου" ειπα ενω τωρα πια το βλέμμα μου στράφηκε προς το γκαζόν.
"Μην στεναχωριέσαι θα ερχομαι να σε βλεπω"
"Τι συμβαίνει;; Κατι συμβαίνει το αισθάνομαι"
"Δεν συμβαίνει κατι"
"Εισαι σίγουρος;;"
"Απολύτως,ελα τωρα εχουμε 2 βδομάδες και θα τις περάσουμε μαζι"
"Με πονάει που θα φύγεις"
"Το ξερω και εμενα"
Τα χερια του περασαν στην πλάτη μου και τα χειλη μας ακούμπησαν αλλη μια φορα.
Το οποιο εξελίχθηκε και βρεθήκαμε και οι δυο στο γκαζόν αγκαλιασμένοι.
Ετσι πέρασαν 2 βδομάδες περίπου.
Ο Μαριος θα φύγει αυριο και εγω ειμαι σε μαύρο χάλι.
Ξερω πως κατι τρέχει.
Δεν μπορει να φεύγει τοσο γρήγορα μολις πριν μια βδομάδα ενηλικιώθηκε.
Έτρεξα στο κατω σπιτι και μπηκα μεσα τρέχοντας προς τ δωμάτιο του Μαριου.
Άκουσα φωνές μεσα απο το γραφείο του Κριστιαν και την Κατερινα να ακούγεται ακούμπησα το αυτί μου στην πορτα.
"Ο σκοπός ηταν να φύγει αυτην και οχι ο Μαριος"
"Το ιδιο κανει,καποια στιγμη θα πήγαινε για σπουδές"
"Τελος πάντων,μολις φύγει ο Μαριος δίωξε και εκεινη τι να την κανεις εδω" ειπε η κατερινα και άνοιξε την πορτα και βγηκε.
Καθώς με είδε εξω απο την πορτα να κρυφακούω.
"Τι θες εδω Έλενα;" Ειπε
Συγγνωμη αλλα το νεο πάρτ θα αργήσει περίπου 6-7 μερες συγγνωμη:/
Ευχαριστω για τα vote και την υποστήριξη πραγματικά σας λατρεύω θ
