Κεφάλαιο 16

103 15 5
                                    

Μαριος priv
"Ναι είναι αλήθεια" είπα
Σηκώθηκα απο την θέση του οδηγού..
"Την αγαπαει και αυτην τον αγαπάει" πρόσθεσε η κατερινα στον πατέρα μου..
"Δεν μπορει" ειπε ο πατέρας μου
"Εσυ με μια φτωχή σαν και αυτην εσυ εισαι πλούσιος δεν μπορεις να τα εχεις μαζι της σκέψου λογικά,μην εισαι χαζός" ξανα πρόσθεσε ο πατέρας μου.
"Πατέρα! Δεν εχει σημασια η οικονομική κατάσταση"
"Για αυτο σε μεγάλωσα εγω ;; Μετα απο χρονια θα σου φαει τα λεφτα και αυτο ηταν,άσε που ειναι μικρότερη σου,εσυ αν δεν φυγεις τωρα θα φυγεις σε ενα μηνα θα πας σε δικο σου σπιτι δεν θα εισαι εδω μια ζωη"
"Πατέρα φτάνει δεν θελω να ακουσω απλα άφησε με"
Ειπα και αρχισα να περπατάω μεχρι το σπιτι..
Ώστε ετσι και ο πατέρας μου αυτο σκέφτεται το συμφέρον ολοι αυτο σκέφτονται..
Σίγουρα πιστεύουν οτι ειναι ένας απλός ενθουσιασμός και οτι θα μου περάσει,μπορει να ειναι και ετσι αλλα και παλι θελω να ειμαι μαζι της,έστω και για λιγο,μαρεσει.
Άνοιξα την πορτα και μπηκα στο δωμάτιο της.
Άνοιξε τα ματια της και με αντίκρισε.
Ενα χαμογελο σχηματίστηκε..
Και ήρθε με φορα στην αγκαλια μου..
"Τι ακριβως εγινε;" Ρωτησε δειλά
"Θα μείνω εδω"
"Τι εγινε Μαριε;,"
"Η Κατερινα σταμάτησε τον πατέρα μου"
"Το ήξερα πως η κατερινα καταβαθος ειναι καλη,τι χρωστάμε ενα ευχαριστω για οτι εκανε"
"Μάλωσα με τον πατέρα μου"
"Για μενα ;;"
"Ας το ξεχάσουμε"
"Γιατι μαλώσες με τον πατέρα σου;;"
"Θα σου πω αλλη στιγμή"
"Σημερα ήρθε ενα γράμμα για μενα"
"Τι γράμμα μωρο μου;;"
"Μην το πεις σε κανεναν"
"Τι εγινε με τρομάζεις"
"Γράφει οτι ο πατέρας μου πέθανε και οτι θα παρω ολοι την περιουσία π ειχε εγω γιατι ειμαι η μοναδική κληρονομος"
"Αληθεια ;;"
"Δεν ξερω ακριβως τι γίνετε,αλλα λεω να το κρατήσω κρυφό για λίγες μερες"
"Καλύτερα να το κρατήσεις κρυφό αυτές τις μερες"
"Και μετα ;;"
"Μετα επειδη εισαι ανήλικη,θα πρεπει να το μάθει ο Κριστιαν ο πατέρας μου,θα μπουν τα χρήματα μες την τράπεζα και θα πέρνει ο Κριστιαν 100 ευρώ το μηνα για τα έξοδα σου και μολις ενηκιλιωθεις θα παρεις τα χρήματα που θα μείνουν"
"Η περιουσία ειναι μεγάλη Μαριε"
"Ποσο μεγάλη;;"
"200.000 ευρώ και δεν γνώρισα ουτε τον πατέρα μου"
"Λυπάμαι"
"Το ξερω"
"Θες το βραδυ να συναντηθούμε; Ισως σου φτιάξει την διάθεση"
"Γιατι οχι αγαπη μου"
"Λοιπον τα λεμε στις 9 στο σπιτάκι,θα σε περιμενω"
"Ενταξη"
"Σαγαπω και μην ανησυχείς"
Έλενας priv
Φόρεσα το φορεμα το καινούριο που μου ειχε πάρει ο Μαριος τοτε στον χορό..
Βάφτηκα λιγο απαλά και ξανα κοίταξα την ωρα:')
Η ωρα ηταν 9 παρα 10.
Φόρεσα τα converse μου και ξεκίνησα για την αυλή.
Και τωρα εχω χρήματα.
Μπορω να παρω δικο μου σπιτι μολις ενηλικιώθω να σπουδάσω:)
Έφτασα στο σπιτάκι και μπήκα μεσα:)
Ο Μαριος έλειπε και ο υπολογιστής ηταν πάνω στο κρεβατι..
"Γεια σου αγαπη μου" ειπε ο Μαριος καθώς ερχόταν απο εξω
"Γεια σου"
"Θα δουμε ταινία σημερα;;"
"Ναι" ειπε ενω κατευθύνθηκα προς το μέρος του και τον φίλησα στο στομα:)
Ξαπλώσαμε στο κρεβατι:)
Και βάλαμε την ταινία...
Ένιωσα το χερι του Μαριου να μπαινει στην μέση μου την ωρα της ταινίας.
Τα χειλη του προσγειώθηκαν στον λαιμο μου ρουφώντας τον απαλά.
Αφήνοντας ενα μωβ σημάδι.
Και ανεβηκα στο στομα μου.
Τωρα η ταινία έπαιζε μονη της.
Τα χερια του πήγανε στην μπλούζα μου και την έβγαλαν αργα-αργα.
Εκείνος εμεινε να κοιτάζει για λιγο το στηθος μου.
Ενω τα χειλη του το ακούμπησαν απαλά.
Άκουσα την ανάσα του να βαριανασαινει..
Το ιδιο και η δίκη μου.
Έβγαλα και εγω την μπλούζα του.
Και εκείνος ανέβηκε απο πάνω μου.
Μπορουσα να νιώσω την στύση του:/
Εμεινε για λιγο απο πάνω μου κοιτώντας τα ματια μου:')
"Θέλεις ;;" Ρωτησε ψιθυστα στο αυτί μου
Δεν ξερω τι ακομα τι θα απαντήσει η Έλενα..
Θα σας κρατήσω λιγο σε αγωνία
Σας αγαπω
Να χαμογελάτε ❤️😍😀✔️

I will love you forever//Donde viven las historias. Descúbrelo ahora