"Να μάθω την αληθεια"
"Ποια αληθεια ;; Οτι άκουσες εδω δεν ηταν τιποτα σημαντικο και μα το πεις καπου κανεις δεν θα σε πιστέψει"
"Ξερεις κατι επειδη ειμαι ορφανή και οι γονείς μου πέθαναν δεν σημαινει πως εσυ θα μου μιλας και θα μου φέρεσαι ετσι ξερω καλα οτι εισαι θυμωμένη μαζι μου γιατι τα εχω με τον Μάριο,επειδη τον αγαπάω,εσυ δεν εχεις αγαπήσει ποτε ;; Ειμαι σιγουρη πως εχεις αγαπήσει και ξερεις το συναίσθημα.εγω μπορει να μην ειμαι πλούσια να μην εχω γονείς να μην εχω σπιτι να μην εχω δουλειά να μην εχω τιποτα στον κοσμο αλλα εχω καρδια"
"Πρώτον ο Μαριος θα έφευγε καποια στιγμη για σπουδές, δεύτερον ολοι εχουν αγαπήσει και καταλαβαίνουν καποια στιγμη πως δεν ηταν κατι το σπουδαίο όλο αυτο,τρίτον εγω αγάπησα τον Μαριο και αν δεν ησουν εσυ θα ήμουν μαζι του"
"Ειμαι σιγουρη πως ταιριάζει καποιος καλύτερος εισαι πλούσια ειχες όποιον θές"
"Τωρα προσπαθείς να με πείσεις ώστε να πω στο Κριστιάν να μεινει εδω ο Μαριος και να είστε μαζι;;"
"Οχι προσπαθω να καταλάβω γιατι τα εκανες ολα αυτα"
"Τωρα έμαθες γιατι καλύτερα να φεύγω"
"Θελω να σου πω και κατι τελευταίο κατερινα"
"Συγγνωμη εαν σου έκλεψα τον Μάριο συγγνωμη για οτι σου εχω κανει δεν ηταν δίκη μου επιλογή η αγαπη δεν διαλέγει ανθρωπους ηταν ετσι ξαφνικά"
"Τωρα πια ειναι αργά για συγγνώμες δεν νομίζεις" ειπε ενω τα ματια της ειχα βουρκώσει και χάθηκε εξω απο το σπιτι.
Πηγα στο δωμάτιο του Μαριου.
"Γεια σου αγαπη μου"
"Εσυ το ήξερες οτι η κατερινα ευθύνεται για όλο αυτο;;"
"Εγω εε ναι το ήξερα"
"Γιατι δεν μου το ειπες"
"Γιατι ειναι μια σκυλα"
"Δεν ειναι σκυλα ειναι απλως ερωτευμένη μαζι σου και γω μπηκα ανάμεσα σας"
"Μα τι λες δεν μπήκε ανάμεσα μας πως σου ήρθε κατι τετοιο"
"Πήγαινε μίλησε της και ζητάς συγγνωμη μηπως αλλαξει γνωμη για αυτο το ταξίδι"
Μαριος prov
Που το έμαθε η Ελενη;;
Και γιατι μου λεει να παω να της μιλήσω.
Η κατερινα ειναι η πιο σκυλα κοπελα που εχω συναντήσει.
Δεν προκειται να αλλαξει γνωμη για τιποτα
Έφτασα σπιτι της.
Και εκεινη άνοιξε την πορτα
"Μάριε;"
"Κατερινα θελω να μιλησουμε"
"Άστο καλύτερα"
"Θελω να ζητήσω συγγνωμη κατερινα"
"Καλύτερα να φύγεις" ειπε στεναχωρημένη και έκλεισε την πορτα.
Όποτε τελος υποθέτω,
Αυριο το πρωι φεύγω.
Και αυτο ηταν.
Πηγα και ξάπλωσα στο κρεβατι μου.
Και το πρωι με ξυπνήσε ο πατέρας μου.
"Το αεροπλάνο σου φεύγει στις 7 και ειναι 6"
Κατέβασε τα πράγματα μου και γω πηγα να χερετισω την Έλενα.
Χτύπησα την πορτα.
Αλλα δεν μου απαντησε κανεις μπηκα μεσα και την φίλησα στο μέτωπο τα ματια της άνοιξαν.
"Δεν κοιμασαι;"
"Δεν μπορω"
"Ήμουν σχεδόν σιγουρη πως η Κατερινα θα έβγαζε τον καλο της εαυτό και θα μιλούσε στο Κριστιάν"
Την χερετισα και απλα εφυγα.
Την άφησα να κλαιει και εφυγα.
Δεν μπορουσα να κανω τιποτα αλλο.
Μπήκαμε στο αμάξι.
Και πριν καλα-καλα ξεκινήσουμε η Κατερινα σήκωσε το χερι της και ο πατέρας μου σταμάτησε το αμάξι.
"Ο γιος σου τα εχει με την Ελενη" ειπε και ο Κριστιαν άρχισε να με κοιταει.
"Ειναι αληθεια;;" Ρωτησε ο πατέρας μου
Κοριτσια συγχωρέστε με γιατι έβαλα λαθος πάρτ στην ιςτορια.
Το διεγραψα.
Σας λατρεύω να χαμογελάτε δεν ξερω ποτε θα βάλω το επομενο πάρτ ❤️❤️❤️
