Saat geç olmuştu. Yatağıma yattım fakat saatlerce uyuyamadım. Üvey annemin ölümünü, babamın amcama dediklerini ve babamın masasında bulduğum mektubu düşünüp durdum. Rose'un öğrenmemesi gereken şey beni çok korkutuyordu. Çünkü annem o şeyi sırf Rose öğrenmesin diye ailesini terk etmişti. En sonunda uykuya daldım. Rüyamda uçurumun kenarında sessizce oturan bir adam vardı. Bu amcamdı. Üvey annem de yanında oturuyordu. Tam o sırada bir ses duydum. Rose'un sesiydi bu. "Abla, kalk hadi sabah oldu" diyordu. Kalktım fakat aklım o rüyadaydı, amcam ve üvey annem uçurumun kenarında yan yana oturuyorlardı, sohbet edip kahkaha atıyorlardı. Bu duyduklarım karşısında bilinçaltımın bir oyunu olmalıydı bana. Fazla kafama takmadım. Fakat artık her gece bu rüyalardan görmeye başlamıştım. Hep aynı yerdeydiler, uçurumun kenarında. Birbirleriyle sohbet edip dans ediyorlar sürekli, hiç farklı bir şey olmuyor. Ama bir gün gördüğüm rüya değişti. Amcam evden tüfekle çıkıyordu, sonrasında da üvey annemin ölüm haberini alıyordu herkes. İlk başta bu rüyaları çok önemsememiştim... A-ama, rüyalarım bir yol gösterici mi olmuştu artık, bu bir işaret miydi?
Bunlara çok kafa yormamaya çalıştım. Çünkü daha önemli bir şey vardı, mektup. Babam bu olanlardan sonra ilk kez evden dışarı çıkmıştı. Ben de aradığım fırsatı bulmuştum. Annemden gelen başka bir mektup bulmak için babamın odasına girdim. Tüm dolaplara baktım, daha sonra tüm çekmecelere... Yoktu. Dolapların altına, masanın altına baktım belki düşmüş olabilir diye. Masanın altına bakarken bir kağıt parçası gördüm. Yanmıştı. Ama hala okunan kelimeler vardı. Okumaya başladım. Fakat mektubu anlayabilmek imkansızdı çünkü sadece belirli kelimeleri anlayabilmiştim, bunlarda mektubu tam aydınlatmıyordu.
"O gece, aldattın, Rose, ağaç ev, günahların" ve en sonunda isim belli olmasa da yollayan kişinin soyadı yazıyordu, "Guns". Bu mektubun annemden gelmiş olma ihtimalini güçlendiriyordu. Aldattın denilmişti mektupta. Babam annemi mi aldatmıştı? Ama bunun Rose ile ne ilgisi vardı. Rose bunu öğrense bile büyük bir sorun haline getirmezdi. Başka bir şey olmalıydı.
Evden çıktım ve uçuruma gittim. Sabahın erken saatleri olduğu için kimse yoktu herhalde, çünkü burası cinayet ya da intihar sebebiyle ölen birine ne olduğu hakkında bir şeyler bulunması amacıyla inceleniyordu. Uçurumun kenarına gittim ve oturdum. O eşsiz manzaraya baktım. Bu olanlardan sonra bu manzarayı tekrar görebilmek çok iyi gelmişti bana. Kalktım ve gezmeye başladım o manzaraya bakarak. Fakat sonra gözüme bir şey takıldı, bir şey parlıyordu, güneşten olmalıydı. Ne olduğuna bakmak için gittim. Gördüğüm şey karşısında rüyamı hatırladım. Amcam evden tüfekle çıkmıştı. Ve yerde... Bir tüfek vardı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Uçurumun Kenarında
Mystery / Thrillerİnandığım doğrular değişmedi, inandığım insanlar değişti sadece. İçinde karanlık sırlar barındıran bir ev. Sonu belirsiz bir uçurum.. Sırlarla kaplı, gerilim ve gizemini hiçbir zaman kaybetmeyen mükemmel bir öykü.
