ARAFTA

GÖLGE AKADEMİSİ

Bakalım elde ne var? Yaralanmış bir kol. Kapının ardındaki bir grup ölü ve emin adımlarla eve doğru yürüyen bir anne. Malzemeler hazır artık mükemmel berbat durum çorbamızı hazırlayabiliriz. Annemi uyarmam gerek. Pencereden bağırabilirim. Ama ne diyeceğim. ' Hey! Anne dur gelme içerisi ölü canavarlarla dolu. Ama beni merak etme yanımda tecrübeli bir Araf Koruyucusu var. ' mı diyecektim. Ben bunları düşünürken. Annem eve gelmişti bile.  Aşağıdan gelen sesini duyabiliyorum.
- Kainat neredesin. Bu kapı neden açık. Kainat!
O canavarlar annemi ciğ çiğ yerdi. Hemen aşağıya inmem gerekiyordu. Kapıya yöneldim ama Barış kolumu tuttu ve beni geri çekti.
- Sorunun ne senin?
- Annem aşağıda ona yardım etmem gerek.
- Ne saçmalıyorsun. Ölüler dirilere dokunamaz.
- İyide biz neden kaçıyoruz onlardan?   - Çünkü biz diri değiliz. Senin önceden ölmüş olman gerekiyordu. Hatırlamıyor musun?
- İnan bana ölseydim hatırlardım.
- İyide ölmeden Araf Koruyucusu olamazsın.
İşler iyice karışmaya başlıyordu.
- Büyük ihtimalle küçükken ölmüşsündür. Hatırlamayacağın kadar küçükken.
O an annemin bana anlattığı hikaye aklıma geldi. Ben bir armağandım. İkinci şanstım. En azından annem böyle söylerdi.  4-5 yaşlarımdayken Annem bana bisiklet sürmeyi öğretiyormuş. Bir ara arkadşıyla karşılaşmıs ve konuşmaya dalmışlar. Bende onlar konuşurken bisikletle yola çıkmışım. Karşımdanda kamyon geliyormuş. Ee gerisi malum. Annem yanıma geldîğinde nefes almıyormuşum. Ölmüşüm. Kamyoncuda kaçmış. Tam 2 dakika ölü kalmışım. Sonra bir anda tekrar nefes almaya başlamışım. Bu hikayeye hiç inanmamışımdır. Ama bu yaşadıklarımdan sonra bu hikayeye bir şans verebilirdim.  Annemin yukarıya çıkan ayak seslerini duymaya başladım.
- Annem kapıyı açarsa ne olur?
+ Kilitledim açamaz.
- Annem de her odanın anahtarı var. Eğer isterse açar.
+ Çizdiğim vulnus fazla dayanmaz tozdan yapilmis bir kalem sonuçta  ufak bir ruzgar veya annenin üstüne basması..
- Bravo. Eminim ölüler bunu yapıyorsa rüzgarda çıkarır.
Dedim yaralı kolumu göstererek.
+ ölüler maddesel eşyalara bir şey yapamaz. . İste bu yüzden bizi öldürüp ölüler aleminden diriler alemine geçmek istiyorlar bunu yaparlarsa. Durdurulmaları çok zor her neyse bunları konuşmanın zamanı değil.
Tam o sırada annem kapıyı zorlamaya başladı.
- Kainat ne yapıyorsun içerde? Yanındaki kim. Kainat iyi misin?
+ Anne meşgulum lütfen gider misin.
- Kainat içeriye giriyorum.
* Hanımefendi Ben Barış ve şu an burası hiç müsait değil lütfen girmeyin.
- B..en özür dilerim . şey olduğunu bilmiyordum.
Dedi.
+ Anne sen yanlış anladın .
Dedim ama çok geçti annem gitmişti.
Annem benim bu tarz bir kız olmadığımı bilir aslında. Resmen bozguna uğrattım onu. Yani kabul etmem gerek tam bir ilişki öküzüyümdür. Erkeklerle pek anlaşamam. Aslına bakarsanız kızlarla da. Ben galiba insanlarla pek anlaşamıyorum. Yani demek istediğim pek aşk kadını değilim. Şu ana kadar hiç sevgilim olmadı. Hep saçma gelmiştir bu tür şeyler. Her neyse fazla uzattım konuyu. Yanımdaki mükemmel (!) Araf Koruyucusunun bizi şimdiye kadar buradan kurtarması lazımdı.
Annem gittikten sonra ölülerin sesi kesildi. Barış'ın çizdiği vulnus silinmeye başlamıştı barışta bunu fark etmiş olacak ki eline tekrar kalemi aldı ama bu sefer benim etrafıma bir çember çizdi.
- Gelmeleri an meselesi bu çemberden sakın çıkma!
Kapının önünden uğultular gelmeye başlamıştı. İlk çizilen vulnus tamamen yok oldu. Bunun üzerine ölüler odaya akın etmeye başladılar.

Yaklaşık 10 tane ucube ölü odanın içindeydi. Barışa saldırmaya başlamaları uzun sürmedi. Ama Barış tecrübeliydi eminim onlarla baş edebilir. Edebilir mi? Barışın hızlı ve çevik hareketleri karşısında yaptığım tek şey aval aval bakmak oldu. 6 kişiyi halletmişti bile. Geriye 4 kaldı. Barış karşısındaki ölüye sağlam bir tekme salladı ama ölü bacagini yakaladı. Bu da barışın sendelemesıne neden oldu. Diger ölü bunu fırsat bilip diğer bacağını asıldı ve barış alaşağı oldu. Diğer ikiside kollarından tuttular. Onlar barışı zapt edince içeri yarım kafa girdi. Elinde siyah ucu sivri bir ağaç parçası vardı.
- Sizin gibi amatör koruyucuları bulmam yıllar sürdü.
Dedi. Barış' a doğru gelmeye başladı. Barış korkmuş gözüküyordu. Ölmesine izin veremezdim ama verebilirdim de.  Ve sağ yanimdaki iyilik meleğiyle sol yanımdaki şeytan tartışmaya başladı.
* ökod olabilir ama o senin hayatını kurtardı.* dedi beyaz kanat.
# Saçmalama o bir yabancı . Onun için kendi hayatını hiçe mi sayacaksın.# dedi kırmızı boynuz.
* O olsaydı senin için hayatını feda ederdi.*
# Emin ol bu durumda o olsaydı çemberde kalırdı. Hem sana çemberde kalmanı söyleyen o değil miydi?#
* Sen bir Araf Koruyucususun. O da senin gibi. Onun yardıma ihtiyacı var. Ona yardım etmek zorundasın!*