Give In (R-13)

Ikalawa

A month ago

"You just need to have a one night stand with him and we're done here" sabi ni Camilla the 'Bitchy Rich' of town.

"Paano pag tumanggi ako?" Tanong ko.

"Then i don't have a choice kundi sabihin sa mga kuya at papa mo kung nasaan ka at ano ang trabaho mo" sabi nya habang suot suot ang mala demonyong ngiti.

"Ano mapapala ko kapag pumayag ako?" Ayokong malaman nila kuya at papa ang trabaho ko na ipinambubuhay ko sa sarili ko.

"The catch, i'll never gonna tell it to your siblings ang father, i'll give you a money so you can stop living like this and last you'll feel pleasured of course!" Palatak nya sa huling parte.

"Give me time to think, can you?" I really need time.

"Yeah, sure a week mabye? Well its enough for you to think about it right? So i'll see here next week, ciao" at umalis na sya palabas ng carenderia na pinagtatrabahuhan ko at sumakay sa kotse nyang Mercedes Benz.

Napa-bugtong hininga na lang ako sa lahat ng sinabi ni Camilla, i really need to think about what she said awhile ago.

"Luna! Mag-urong ka na ulit sa kusina!" Rinig kong tawag sa akin ng manager ng carenderiang pinapasukan ko. Yes a carenderia, all around ako dito at 1500 kada-linggo ang sweldo ko, disenteng trabaho naman at kaya namang bumuhay ng isang tao ng sweldo ko. Pero sa kinalakihan kong mundo, this is not even a desent one.

I was Angeluna Archer, born with a golden spoon in my mouth, everything i wish is always granted, like i have a real-life genie beside me. Glamore, luxury and fame is mine. And when i say everything it means 'everything' name it. But someone told me that everything that i have wasn't really mine, that it really never belongs to me. That i am not a Archer by blood, that time its like i was drown in a cold bathtub full of ice, and i heard it from my fathers mouth.

Kaya ako lumayo at nagsarili, i just wait until i graduated from my chosen degree and i seperate from them immidietly. Kaya eto ako ngayon nagkukuskos ng kawali at nagwe-waitress sa mga kumakaing mga tao sa karenderia at mas kilala bilang Luna Abillon. Kung saan ko nakuha ang pangalan ko ngayon? Sa mga papeles na nakita ko dati sa desk ni Papa.

Okay tama na muna ang kwento at may sampung minuto na lang ako bago matapos ang tokang oras sa akin sa kainan.

~

Kakakuha ko lang ng sweldo ko ngayong linggo at kailangan ko na agad higpitan ang hawak dito dahil magbabayad pa ako ng kuryente at upa sa tinitirahan ko. Buti na lang at libre ang pagkain ko sa kainan na pinapasukan ko dahil mahigit labing-tatlong oras din akong nagtatrabaho duon kasama na rin ang onting pahinga kapag walang kumakain.

500 para sa kuryente.
700 para sa upa sa bahay.
+ 100 para sa budget kong pagkain parin para sa isang linggo
=Php 1,300 na agad ang gastos buti na lang at may mga nakukuha akong tip sa mga galanteng costumer namin at may maitatabi pa akong Php 570 para kung sakaling magka-sakit ako ay may tabing pera ako.

Anyway, Norway. Balik tayo sa kwento ng buhay ko. So yun na nga kaya ako napadpad dito sa isang tahimik na probinsya ng Bulacan at kung itatanong nyo kung ano ang natapos ko, its Culinary, i love cooking kaya iyan ang tinapos ko kahit ang dapat talaga ay ABM na gusto ng Papa ko, di pa kasi siya kuntento na sa sampung magkakapatid kami kung oo man, ay lahat ng kuya ko ay Business-related course ang kinuha samantalang ako eto nagsariling desisyon sa gusto kaya lumihis ako sa track. Lahat ng kuya ko ay ka-close ko kaya madali nilang napagtakpan nung una ang kalokohan ko ngunit kalaunan ay nabisto din kami kaya pinadala silang lahat sa iba't-ibang branch ng negosyo sa buong mundo. Buti nga nung nalaman ni Papa kaka-graduate ko lang kaya wala na rin syang nagawa tsaka wala akong interes sa oil-mining. Aba paki ko ba sa langis, basta ang alam kong langis lang ay Jonhson Baby Oil tapos ang usapan.