That Guy

Prologo (Simula)

(Her Pov)

Sya! Oo sya! Yung boses nya, yung amoy nya, at yung ngiting yun. Oo alam na alam ko yun.

Akala ko wala na sya. Akala ko iniwan na nya ako. Akala ko kasama sya sa lumubog na barkong yun. Pero....

Bakit nakita ko sya? Bakit nakasama ko sya? Bakit nahahawakan ko sya? Ako rin ba'y patay na? Sabi ng mga magulang nya patay na sya?

So nung nakausap at nahawakan ko sya ay patay na rin ako? Pero ilang beses ko ng iniuntog sa pader ang sarili ko. Ilang beses na akong nagpasampal sa mga kasama ko para malaman na buhay pa ako. Nagagawa ko pa naman ang ginagawa ng mga karaniwang tao.

Pero sya! THAT GUY. Was getting to my nerves. Bakit kasi kamukang kamuka nya yung boyfriend ko? Syeyy naman oh. Kaboses at kaugali pa nya. At yung ngiting yun, alam na alam kong sya yun.

Pero wala eh. Naniniwala ako na patay na talaga sya. Nakita naman kasi yung bangkay nya. Pinakita sakin ng magulang nya yung picture nang bangkay nya. Iyak na iyak pa nga ako nun. Tapos naisip ko, bakit nakuha pa nilang picturan ang bangkay nito?

Pero naisip ko rin na malamang para ipakita sakin. Malayo kasi ako nun. Nasa Cavite ako nun. Samantalang nasa Palawan pa ibinurol ng mga magulang nya ang bf ko. Icrenemate pa nila to kasi nakain na ang kalahating katawan ng kung anong species ang nasa ilalim ng dagat na yun.

Tapos makikita ko lang sya na pagalagala sa isang mall? Mahigit 3 months nga akong nagluksa sa kanya. Pero sya makikita ko lang sa mall na nag aarcade? Nagtetekken? How come na ganun na lang sa kanya ang nangyari? Worst, hindi nya ako natatandaan.

Ugh. THAT GUY!