Chapter 10
CAREEN’S POV
“IKAW?!” O______________O I was took
shock when I saw that monkey here! >////< yung dugo ko halos sasabog na. Alam niyo yung feeling na ang sarap manghampas? Kaso dinner ‘to ng ka business ni Dad, no choice eh!
*dugdug* *dugdug*
Haluuh? O_______o Ano ‘to? Guise ano ‘to! Guise ano ‘to!
*dugdug* dugdug*
“Hi Careen ^_______________^vv” nag pacute nanaman ang mokong. Hindi siya nagulat at ngiting ngiti ang mokong.
“Ano ginagawa mo dito ha?!” sarcastic na bati ko sa kaniya.
“Kasama ako sa family business niyo!” naka cross arm na sagot niya sa’kin habang naka sandal dun sa may pinto ng Cr.
“And so? Who cares?!” nilinyahan niya ko ng ganun kaya lilinyahan ko din siya.
“Gaya-gaya! Walang originality!”
“Uhh? Manahimik ka nga!” umiral nanaman ang pagiging brat ko.
“Witch naman! Sus, kunwari ka pa” lumapit siya sa’kin tapos yung kamay naka buka na para bang i-hug ako.
“Ooopppsss! Ooopppsss! Tumigil ka nga dyan!” hinarang ko ‘yung right arm ko kasi yayakapin niya talaga ko o-_____-o =////////////= yung mukha ko namumula naaaaaaa! Ayaw! Erase! Delate! Careen keep calm!
“Oh, haha! Mag kakilala na pala kayo Ethan? ^______^” Yung babae nag smile sakin then kay Ethan din. Mga ka same age ng mom ko or older than her. Pero kita mo pa din na she's still beautiful.
“Yup mom. Siya po ‘yung...”
“I already know her son, you don’t need to explain" Mommy niya yun? Parang hindi naman. Ang ganda kasi sobra. Mukhang mabait pa tapos angel. Eh yung anak niya mukhang ungoy.
“Hello ihja, you’re Careen right? And I’m Samantha San Diego the mother of Ethan” malugod na pag bati niya sa akin.
“Nice meeting you po” *smile* ^________^ wow ang bait ng mommy niya!
“And I’m Ian San Diego the father of Ethan ^____^” then nag smile yung father niya daw at nakipag shake hands pa sakin ^____^ Then he hug me.
I was wearing black evening gown with glitters tapos yung heels ko 4-5 inch ata? Hindi ko na sasabihin yung price. But mom bought this heels yesterday. Hindi ko nga talaga alam na kasama pala yung mokong na yun sa dinner tonight. Dad said it's just family dinner about our business.
“So ihja tara na?” inalalayan ako ni Tita, nung mommy ni Ethan.
As we walked kinuha ni Ethan yung kamay ko, binigay naman agad nung mom niya “ingatan mo yan ihjo” sabi nung dad niya then nag evil smile. Ano ibig sabihin nun?
“Are you okay?” O___O huh? Okay? Tinatanong niya kung okay ako.
*dugdug* *dugdug*
Haluuuh! Wapak ano ‘to? Parang may kabayo na ewan sa puso ko. Yung may karera. Yung mas mabilis pa kapag tumakbo ako. Pero iba ‘to eh. Parang halos dugo ko ang bilis din ng pag flow. Pakingtape! Paking paking tape.
“Psst! Okay ka lang? Do you want water o juice or some air? Pagkain? Gutom ka na?”—“Careeen!” +____+ sigawan daw ba ako? Pero ano? Concern siya? As in C-O-N-C-E-R-N? as in? ramdam niyo ba na concern siya o acting lang ‘to?
Hindi pa din ako nag sasalita, parang away kasi bumuka ng bibig ko. Ah okay lang ako Ethan! Okay na okay. As in! super okay!
“Huy! Im still here, Careen” He wave his hand infront of my face para matauhan ako.
