Helal Daire

Misafir

Hep boşa çıkmadı mi güvenlerimiz? Hüsnü zan ettiklerimizden,dostlarımızdan gelmedi mi hep darbeler..

Niye peki? Hiç düşündük mü? Sebepsizce,sorgusuz sualsiz güvenlerimiz açtı bir çok Yarayı.. Belki dönüp dönüp tekrar güvendik ama yanılıyorduk işte.. Biz insanlar hep yanılıyorduk...
...
Düşüncelere dalmış odamda öylece oturmuş,önümdeki kağıdı karalıyordum.. Niye bu kadar şaşırmıştim ki.. Hiç tanımadığım birine,hemde bir erkeğe iyi,edepli vs.deyip şimdi de nasıl böyle olur diye düşünüyordum... Aff gerçekten sacmaliyorum. Insanlar göründüğü gibi olmayabilirler,ya da biz yanlış anlayabiliriz.. Günaha girmeye lüzum yok Münteha,evet o güzel aklını boyle şeylere yorma bakalım sen.
Evvet şimdi de kendi kendime konuşuyorum,Neyse yalnızım zaten :)

Düşünceleri aklımdan kovaladıktan sonra biraz ders calismaya koyuldum. Bu sene gerçekten zor olacaktı. Hayalimde ki üniversiteyi kazanmak.icin güzelce çalışmalıydım.
Elimden geleni yapıp tevekkül etmeliydim..Mümin bir insana da yakışan bu olurdu zaten...
....
Sorularla gecen bir kaç saatten sonra,gerçekten çok yorulmuştum...
Mutfağa inip atıştırmalık birseyler hazırladım ve balkona oturdum.. Bugün evde kimse yoktu annem ablamda,babam toplantılarda,Münevver Allah'u alem kim bilir hangi sohbet kampında..

Evet ya yalnızım bugün,yemeğimi yiyip sessiz evimde güzel bir uyku çekebilirim :)) Bugünun üstümde bıraktığı ağırlık önce bir namaz,dua ve guzel bir uyku ile kalkardi herhalde...
......

MUSAB
Okuldan geldikten sonra kendimkendim
Münteha.. 3 yıldır aynı okulda yiz ama ben seni yeni farkediyorum..
Başı yerde gezen kızlar kalmadı,sen bir kere bile başını kaldırıp etrafa bakmıyorsun Münteha...
Geceyi aydınlatan ışık misali,karanlığımı aydınlattın Münteha.. Kırgın kalbimin,eksik parçalarımin tamamlayıcısı sensin sanki Münteha.. Kalbim acıyor,sen gelsen sanki,sanki geçecek gibi... Sahi Münteha gelir miydin ? Imanımın yarısını kurtaran hanım sen olur muydun...
Aklıma birden Hocanın oğlu geldi.. Ömer.. sinirlerime hakim olamıyordum. Münteha onla niye konusmustu ki.. Ulan musab kız Kapkaça ugramis senn hala neyin derdindesin.. Hem o gün karşılaşınca adam gibi konusmadi bile günah alma!

"Allah'ım iyice kendimi kaybettim ben. Sen beni affet.. Bana helal olmayan biri hakkında böyle şeyle düşünmem uygun degildi,belki hayalleri vardı.. Sahi var mıydı hayalleri, ya da bir sevdiği?
Musab kes sesini musab. Iyi ce saçmaladın Musab.
Bu hayatta hersey nasip..Nasip ten öteye yol yok! Eğer o da benim nasibim ise elbet birgün karşılaştırır bizi Rahman.. "

Kapının açılma sesiyle düşüncelerden sıyrıldim. Bizim ufaklık Ebra şimdi bir ton ahiret sorusu soracaktı..
Evin en büyüğü olmak zordu. 4 kardestik abim Emrullah bizden üç yaş büyüktü,Meyra ile benim aramda da 1 yaş vardı,ama Meyra sınıf tekrarı yaptığı için şimdi o da 12.sinifa gidiyordu. En küçücüğümüzde Ebra işte. Kimseyi bulamayınca bana sarıyor,oyun oynamak istiyordu. Neyse kardeştir,gönlünü kırmak olmaz :))

Musab abii,Musab abiii! Diyerek daldı odama.
-Buyurun Ebra hanim :)?
Abi Meyra ablam benle oynamıyor hadi beraber oyun oynayalim lutfeen,ya da beni parka götür ! Lütfen lütfen..

-Hmm oyun oynamaktansa parka gitmeyi tercih ederim ;) hadi bakalım üstüne birsey versin abla da çıkalım küçük müminem:)
-Caniiim abiim. Deyip boynuma sarıldı.
-dur kız dur,bogacaksin.hadi fikrimi değiştirmeden acele et bence :)
....
Ebra'yi alıp parka doğru yürümeye başladım. Aklımsa hala karmakarışıktı..
Allah'ım gönlüme ferahlık ver..
-Efendim abi ?
-Yok birsey,kendi kendime konuşuyorum,yürü hadi meraklı mümine.