BİR ETİPUF MESELESİ

Bölüm 4

Öncelikle herkese yeniden merhaba canlarım! Bölüm biraz geç geldi evet farkındayım ve bu yüzden sizden özür diliyorum. Ama ben bölüm yazamasam da hikayemiz 1k yi geçti! :) Hemde bölüm bu kadar azken. Size yeniden bool bool teşekkür ediyorum :) Umarım bölümü beğenirsiniz. Sizi seviyorum ;)

Her sabahki gibi bu sabah da zorla yataktan kalkıyorum ve saate baktığımda saatin 8.15 olduğunu görüyorum. Ve tabiki hemen "Off off 15 dakika içinde hazırlanıp okulda olmam lazım" Off geç kaldım ya" Allahım ben napıcam şimdi ya" diye söylenmeye başlasam da bunların bir yararı olmayacağını farkedip hemen lavaboya gidip geldikten sonra formamı giyip,kot ceketimi elime alıp kahvaltıyı okulda etme umuduyla evden koşarak çıkıyorum.

Neredeyse Usain Bolt'un rekorunu kırabilecek bir performansla okula doğru koşmaya başlıyorum. Yolu yarıladığımda tam okula az kaldığına sevinecekken yine o mükemmel şansım beni buluyor ve kendimi farklı bir mekanda buluyorum;YER.

Evet doğru tahmin ettiniz düştüm! Ben yine"Off dizim çok acıyor ya. Hay benim şansıma çorabımın dizi de yırtılmış okula da geç kaldım zaten. Yaa herşeyden nefret ediyorum. Şu an yerin dibine girip uzun bir süre çıkmak istemiyoruum!" diye söylenirken arkamdan " Hmm durum kötü galiba. Ama bence yerin dibine girecek kadar da kötü gözükmüyosun ya." diye bir ses duyduğumda sinirli bir şekilde arkama dönüp " Sen kimsin ya! Sanane! Ne karışıyosun hem se " bile diyemeden cümlem yarıda kalıyor. Neden mi belki tahmin ediyorsunuzdur. Beni en berbat halimde gören karşımdaki çocuk bizim ETİPUFTAN başkası değil!
Şaşkın bir şekilde Emir'in yüzüne bakarken birden gülümseyip sonra da " Ne oldu oralarda hava güzel galiba. Kalmayacak mısın atarlı? " deyince yine dayanamayıp " Evet canım keyfimden duruyorum ya ben burada! Kalkamıyorum Bay Ego dizim acıyor.'' diye bağırınca bizim etipuf da '' Vaay egoist de olduk yani. Peki o zaman ben gidiyim sen bakarsın başının çaresine nasıl olsa egoistim ya ben. '' diye cevap verince başka bir çaremin olmadığını anlıyorum ve etipuf tam gidiyorken arkasından '' Şimdi de Bay Trip mi olduk ne?'' deyip hafifçe gülümsedikten sonra başka bir çaremin olmadığını anlayarak " Tamam Bay Trip tamam. Özür dilerim ama çarem yok diye senden yardım istiyorum ve hala fikrimin arkasındayım Bay Egoist Trip " deyip bir kez daha gülümsediğimde etipufun arkasından aynı bir kedi gibi bakmaya başlıyorum. Ve sonra bizim etipuf dayanamayıp bana doğru yürümüye başlıyor. Başıma geldiğinde " Ne kadar çok konuştun sen ya? O zaman bende senin bu çenenden kurtulmak için sana yardım edicem Bayan Çene. " diyor ve ne olduğunu anlayamadan kendimi birden onun kucağında buluyorum. Ben içimdenDemek Bayan Çene? Ahh be Zeynep sen bu hallere düşecek miydin be kızım? Hakikatten ya ben neden o kadar konuştum ki? diye düşünürken hemen yakındaki hasteneye geliyoruz. Dizimde önemli birşey olmadığını sadece ufak bur sıyrık olduğunu öğrenince rahatlayamdan o cümle geliyor " Ama bu kadar kanamasına karşın biz bir tatenoz iğnesi yapalım düştüğünüz yerde küflü bir cisim dizinizi çizmiş olabilir ya da başka birşey kesmiş olabilir lütfen şu koltuğa geçin yapalım İĞNENİZİ " ne demek iğne? Ben hemen " Yok yok gerek yok! Çizmemiştir birşey ya vallahi bak kesmemiştir de. İğneye falan gerek yok gerçekten.İğne israfı olur yani. Hadi biz çıkalım Bay Egoist Trip. Hadi size kolay gelsiiin! " diye söylenmeye başlayınca Emir Ege hemen ordan fırlayıp " Ne o yoksa iğneden mi korkuyorsun sen? Sen? Koskaca Bayan Çene? Yok artık hayatta inanmam. " deyince bende hemen dayanamayıp " Yok ya ne korkması gerek yok bence. Ondan yani. Ahhh! " evet doğru tahmin bu kadar atar yaptım yine çenemi tutamadım ama ufacık bir detayı atladım. O koltuktan kalkmamıştım!

Bu kadar ekşınlı bir hastane macerasından sonra hasteneden çıkıyoruz ve kremlerimi almak üzere eczaneye doğru yürüyoruz. Kremleri aldıktan sonra etipuf " Ben kahvaltı etmedim hem saat de 11 olmuş zaten sende açsın galiba? Tamam anladım açsın. Hadi gel şurdaki kafede kahvaltı edelim sonra okula geçeriz. Öğleden sonraki derslere yetişiriz. Yanlız sen bir yerden çorap al istersen baya yırtık çünkü çorabın. " dediğinde ben de " Yok almama gerek yok çantamda bir tane olması gerek kafeye gidince lavaboda hallederim ben. " diye cevap veriyorum ve kafeye doğru yürümeye başlıyoruz.

Kafeye gidip birşeyler yediğimizde bende şu çorap işini hallediyorum sonra da okula doğru yürümeye başlıyoruz. Okula yaklaştığımızda (yok canım bu sefer düşmeyeceğim:D) Emir Ege bana bakıp biraz düşününce " Hee ben şimdi çözdüm seni. Sen benim kütüphane nöbetimde eşim olacak kızsın. Adın neydii? Neydii? Heh Zeynep değil mi Zeynep su? " dediğinde bende " Iığm evet Zeynep Su ben. Sende Emir Ege'sin sanırım. " deyip hafifçe gülümsediğimde o da " Biraz geç oldu tanışmamız ama evet Emir Ege ben de " deyip gülümseyerek elini uzatıyor. Bende elimi uzatıyorum ve el sıkıştıktan sonra okulun kapısından içeri giriyoruz. Emir Ege " Tahminimdeki gibi şu an öğle arası. Bu arada hangi sınıftasın sen yani bir söylemenin mahzuru yoksa? " diyor ve o kocamaan gülümsemesi birden yüzünde beliriyor birden. Ben de gülümseyip " Yok canım ne mahzuru olucak. 9/B deyim ben. " diyorum o da hemen " Hadi canııım sen 9 musun? Yok artık! Ee tabi ya yeni gelmeseydin seni çoktan farkederdim heralde.Bende 10/A dayım bu arada. İstersen kantinde sana kahve ısmarlayabilirim? " dediğinde hafifçe gülümsüyorum ve " Yok ya zaten sana yeterince yük oldum. Herşey için saol. Benim sınıfa gitmem lazım. Görüşürüz. " deyip sınıfa doğru yürümeye başladığımda Emir Ege de arkamdan " Tamam bakalım öyle olsun Bayan Çene. Ama sözün olsun. Bir gün ısmarlayacağım sana. Arası çok uzamasa iyi olur. " deyince bende arkamı dönüp yine hafifçe gülümsüyorum ve sınıfa giriyorum.

Sınıfa girdiğimde gözüm önce Eda'yı arıyor ama Furkan hemen ordan çıkıp " Boşuna bakınma güzelim seninki yok bugün. Nedenini biz de bilmiyoruz. " dediğinde sessizce gidip yerime oturuyorum. Öğleden sonraki derslerde, derslerden çok Eda'yı düşündüm desem yalan olmaz.
Okul bitince eve doğru yürümeye başlıyorum. Eve vardığımda hemen kendimi yatağın üstüne fırlatıyorum. Sonra kalkıp üstüme pijamlalarımı giyiyorum ve tam yatağa gircekken zil çalıyor. Koşarak aşağı iniyorum ve kapıyı açıyorum. Ve kapıyı açmamla birlikte uzun bir şoka girmem bir oluyor...

Umarım beğenmişsinizdir canlaar ;) Bir sonraki bölümde görüşmek üzere kendinize iyi bakın :) Zeynep kadar şansız olmamaya çalışın ne de olsa hepimizin bir etipufu olmayabilir ;) Bu arada multimedya'ya da birşeyler bıraktım :) Zeynep ve Emirin bu bölümdeki hallerine uyarlamaya çalıştım :) Ona da bir bakarsınız :)
Sizi seviyorum:))