BİR ETİPUF MESELESİ

Bölüm 3

Listeye ikimiz de bakakalmıştık.Ben sevinçten uçacakken Eda da gördükleri karşısında şoka girmişti. Ona "Eda, Eda kendine gelir misin artık?" diye seslenmemle birden çıkışıp" Ne sakinleşicem be! Tabi sen paşa paşa oturacaksın Emir Ege 'yle. Ben ise Mahmut diye bir çocukla bir gün geçireceğim. Off ya off " diye patlayınca tam onu sakinleştirmeye çalışırken bir anda gördüğüm manzaraya inanamıyorum.Bizim Etipuf (Artık kim olduğunu biliyorsunuz :D) ve bir arkadaşı bizim yanımıza doğru geliyor gördüğüm manzaranın şokuyla Eda'yı öyle bir dürtüyorum ki kız neredeyse düşme tehlikesi geçiriyor.Bence buna Etipufun Etkileri demeliyiz napsam acaba ileride bununla ilgili bir kitap falan mı yazsam sonra filmi çekilse ayy kendimi başrol yaptığımı düşünemiyorum.Resmen Emir Ege'yle Film Çevirmek wow wow wow harraaam :D İçimden böyle saçma sapan hayaller kurup saçmalamaya devam ederken duyduğum" Pardon izin verirsen ben de bakabilir miyim? sesiyle arkama dönmem bir oluyor ve gördüğüm kişi karşısında kendimi bayılmamak için zor tutuyorum hepiniz tahmin ettiniz heralde bu Etipufun Sesi ayy ne kadar da güzel, diye dalıp gitmişken Eda'ya bakıyorum ve sonra hemen kendime gelip kenara çekiliyorum. Eda ya da "Eda'cığım kenara çekil istersen" dememle Eda'nın "Vışş sesine gurban " diye söylenmesi e benim onu çimdiklemem bir oluyor ve Eda bu sefer de" Ahh canım yandı." diye bağırınca bizim etipufun yanımdaki çocuk hemen Eda'nın yanına gelip " İyi misin? Birşey mi oldu? " diye sorunca ikimiz de şaşırıp kalsak da Eda kendine gelip " Yo, Yok, Yok iyiyim teşekkür ederim. " diyor çocuk da gülümseyip listeye bakmak için geri dönüyor. Bizim Etipuf da " Zeynep Su Ersöz. 9/ B iyiymiş ya tanıyalım bakalım şu dokuzları. " dedikten sonra da " Mete abi sen tanıyor musun? Bu Zeynep Su 'yu? diye sorunca Eda'yla oradan ayrılıyoruz. Çocuk da arkamızdan "Yok valla kardeşim bilmiyorum.Beni de 11'lerden Ece'yle eşleştirmişler diyince etipuf da "Oo iyi bizim Ece senin iyi kardeşim de benim şu kızı öğrenmem lazım. " diyor ve onlar da oradan ayrılıyorlar.

Sınıfa gidip oturduğumuzda Eda tam "Şansıma sı..." diye bağıracağı sırada onu zor durduruyorum. Sakinleştiğini sandığım anda Eda "Ne Zeynep ne! Sakinleştirmeye mi çalışıyorsun bir de? Tabi sen Emir Ege'le paşa paşa oturacaksın. Peki ya ben? Ben napıcam Zeynep Hanım? Oturup mutluluklar dilerim artık. " diye bağırıyordu ki Furkan oradan çıkıp "Oo Zeynep hayırlı olsun. " diye bağırınca kendimi tutamıyorum ve "Kes sesini Furkan! Sana da yazıklar olsun Eda! Ben, ben seni dostum, kardeşim bildim. Sen şu an ne yaptığını sanıyorsun? " bağırarak bunları söylerken istemsizce gözlerimden yaşlar boşalmaya başlıyor. Ve o sinirle sınıftan sinirle çantamı alıp çıkıyorum. Eda arkamdan gelip ağlayarak "Zey, Zeynep ben, ben çok üzgünüm. Özür dilerim! " diye bağırsa da ona "Sakın arkamdan gelme! Yanlız kalmak istiyorum. Senin yaptığın gibi kalbini kırmak istemem! " diyorum ve koşarak okuldan çıkıyorum.

"Zeynep! Zeynep kızım ne oldu? Zeynep annecim iyi misin? " evet bu duyduklarınız annemin sesleri. Eve öyle perişan bir halde geldim ki annem de hiç susmadan bunları sorup duruyor. Onu biraz da olsa rahatlatmak için "Anne iyiyim birşeyim yok. Sadece biraz yanlız kalmak istiyorum. Lütfen beni biraz yanlız bırak merak etme iyiyim. " diyorum ve annemin söylentileri bir anlık da olsa duruyor.

Odama çıktığımda çantamı yere fırlatıp kendimi yatağa atıyorum ve hıçkıra hıçkıra ağlamaya başlıyorum. Annem dayanmayıp kapıya geliyor ve " Zeynep! Zeynep lütfen kapıyı açar mısın? Zeynep merak etmeye başlıyorum. " diye seslenmeye başlıyor, bende dayanamayıp kapıyı açıyorum. Annem hemen yatağa oturup " Annecim ne oldu? Neden böylesin? Hem daha saat erken neden erken çıktın? Zeynep,kızım hadi anlat ne oldu birtanem? " diyince bir yandan ağlarken bir yandan da anlatmaya başlıyorum. " Anne, anne benim kalbim kırıldı.Anne ben hiç iyi değilim. " diyince annem " Kim kırmış benim melegimin kalbini bakalım? " diye soruyor. Bende " Boşver ya " dediğimde annem ısrar ediyor ve "Eda!" diyince annem şaşırıp kalıyor. Nasıl olsa annem Eda'yla aramızın çok iyi olduğunu, hatta öz kardeş gibi olduğumuzu biliyor. Hatta annelerimiz bile tanışıp çok iyi arkadaş oldular. Bir an o şoktan çıkamasa da sonra " Zeynep sen ne diyorsun? Eda hani şu onun için bazen bizi bile umursamadığın bazen bizimle vakit geçirmek yerine onunla geçirmeyi seçtiğin Eda'dan bahsetmiyorsun herhalde. " diyor. " Bende hala inanamıyorum ama malesef ondan bahsediyorum. Anne şimdi izin veririsen biraz dinlenmek istiyorum. Lütfen bana biraz izin ver. " diyince " Ama, neyse tamam kızım birşey olursa, birşey istersen ben aşağıdayım.Sen dinlen biraz, kafana da takma.Olur öyle şeyler arkadaşlar arasında. " diyip yanağıma bir öpücük konduruyor ve odadan çıkıyor. Çıktığında arkasından " Anne " diye bağırınca tekrar içeriye giriyor yüzüme masum kız gülüşünü takıp " Bana meyve salatası yapar mısın? diye sorunca " Tabiki yaparım güzel kızım. " diyor tam birşey daha söylemek için ağzımı açtığımda annem " Tamam yanında çikolatanı da unutmam. " diyor ikimizde birbirimize gülümsüyoruz ve annem odadan çıkıyor.

Annem odadan çıktıktan sonra üstümü değiştiriyorum ve biraz laptopa geçiyorum. Tam laptopu açacakken masamın üstündeki resimleri gördüğümde yine bir hüzün kaplıyor içimi. Eda bana bunu nasıl yapar? Resimleri raftaki bir defterin arasına koyuyorum ve sandalyeme oturuyorum. Bilgisayarı açtığımda kafam belki biraz olsun dağılır diye Facebook' a giriyorum ve gördüğüm karşısında şok oluyorum. Bir arkadaşlık isteği var evet kim olduğunu tahmin etmişsinizdir. Şu an adınız gibi bildiğinizi biliyorum. " Emir Ege Demir". İyi de etipuf benim adımı nereden buldu? Gerizekalıyım ben ya tabi ya o liste. Bulmam gerekiyo falan diyodu hatta. Off etipuf off tam zamanını buldun arkadaşlık isteği yollamak için. Ben isterdim ki bunu Eda'yla öğrendiğimizde çılgınca sevineceğiz, olayın şokundan bir süre çıkamayacağız. Ama şu an nerelerdeyiz.O bir yerde ben bir yerdeyim. Ve ayrıca kalbim kırık.
Ne yapacağıma karar veremesem de bir anlık cesaretle (o ilahi güçle :D) kabul et'e basıyorum. Şu an bana kızıyor olabilirsiniz. " Zeynep neden kabul ettin ki? Zeynep sen Eda 'ya hiç önem vermiyor musun? Eda bunu öğrenze üzülmez mi? Hemen de Eda'yı nasıl sattın? " gibi şeyler diyor olabilirsiniz. Ama lütfen biraz da beni anlamaya çalışın. Sizin başınıza böyle bir olay gelse naparsınız? Tamam biliyorum Eda, Emir Ege'ye değer veriyor, ondan hoşlanıyor. Onu da anlıyorum ama böyle birşey yapması yanlış değil mi? Belki de kendince haklıdır o da. Bilmiyorum, inanın bilmiyorum kafam çok karışık. Ben bunları düşünürken annem kapıyı çalıyor ve içeriye elinde mükemmel bir tabakla giriyor. Kusura bakmayın ama harika göründüğünü söylemeden edemiycem. Annem bir de önce yemem için en sevdiğim sosla spaghetti de geçirmiş. (Şu an bunları söylediğim için bana dalmak isteyebilirsiniz. Lütfen bana kızmayın :D) Anneme teşekkür ediyorum ve tabağımla başbaşa kalıyorum. Vee sonra tabağımla aramızda geçen olaylar bla bla bla... (Bunları da anlatırsam bana gerçekten dalarsanız ve inanın haksız olan taraf siz olmazsınız :)

Tabağımla güzel dakikalar geçirdikten sonra (please fesatlaşmayınız :D) uyumak için yatağa yatıyorum. Bakalım yarın neler olacak? Ne olursa olsun şu an tek dileğim Eda'yla barışmak :) Görüşürüz :))