KAÇIŞ

Derin Acar

Araftan

Telefonumun çalan melodusiyle gözlerimi araladım .Başımı ovuşturup yatakta oturur pozisyonuna geçtim.Telefonu komidinin üstünden alıp açtım.

"Ne var ?"

Gelen ince tiz ses suratımı buruşturmama neden oldu.

"Konuşmamız lazım "

"Neden"

"Telefonda anlatılacak bişey değil.Adresi sana mesaj olarak atarım."

Telefonu kapatıp masanın üstüne koydum.Üstüme beyaz t-shirt altıma kot pantolon giyip telefonuda masanın üstünden alıp cebime attım.
Sokağa çıkmamla derin bir nefes aldım.Bu kadından en kısa zamanda kurtulmalıydım.Cebimdeki sigara paketinden bir dal çıkarıp dudaklarımın arasına götürdüm.Melek hanım biraz daha bekleyebilirdi.

Melek

Bu salak kızdan kurtulmanın vakti gelmişti.Abimi bir türlü anlamıyordum kendi canından bir parçaya miras bırakmak varken nasıl olurda yurttan aldıkları kimin kanını taşıdığı belli olmayan bi kıza miras bırakırlardı anlamıyorum.Sinirle elimdeki içki bardağını yere fırlattım.Kapının açılmasıyla kafamı yukarı kaldırıp gelen kişiye baktım.

"Melek hanım iyimisiniz?"

"Sanane topla şuraları"

Balkona çıkıp derin bir nefes aldım bütün paranın o aptal kıza kalmasına asla izin vermeyecektim.O para benim hakkımdı benim..

Araf

Telefonuma gelen adrese gelmemle arabadan inip eve doğru yürümeye başladım.

"Buyrun"

Bahçenin önündeki korumanın imayla beni süzmesiyle konuşmaya başladım.

"Melek Olcay'ı görmeye gelmiştim"

"Bir dakika"

"Alo Melek hanım sizi görmeye gelen biri var."

Korumanın bana dönmesiyle beklentiyle beklemeye başladım.

"İsminiz nedir ?"

"Araf"

Korumanın kapının önünden çekilmesiyle hızla içeri girdim.Bahçede oturan kadının yanına gidip oturdum.

"Ne söyliyceksen söyle artık dinliyorum"

"Bir kız var "

"Yani"

"O kızı kaçırıcaksın Araf ben sana gerekli bilgiyi vericem "

"Bu benim işim değil "

"Bunun bende farkındayım ama sana ihtiyacım var"

"Bu sizin sorununuz benim değil "

"Peki ya kardeşin ismi Elif'di dimi ?"

"Sanane"

"Yapma Araf kardeşinin hasta olduğunu biliyorum ve sana o parayı fazlasıyla vericem"

"Peki o kıza napıcaksın "

"Ben değil sen yapacaksın Araf o kızla evleniceksin"

"Ne saçmalıyorsun ne evlenmesi "

"Sakın ol sadece bir iki aylığına "

"Ya kabul etmezsem"

"O zaman kardeşin ölür Araf adam öldürmede bile benden aldığın parayı alamazsın"

"Tamam"

"Doğru şeçim"

Şimdiki Zaman

O adamın beni arabadan içeriye fırlatmasıyla kafamı tutarak inledim.

"Kes sesini !"

"Bana napıcaksın "

"Sana susmanı söylemiştim "

Duyduğum otoriter sesle gözlerim dolmuştu.Hayatım boyunca sürekli bir korkak gibi davranmıştım.
İnsan hayatı boyunca sürekli kaçar mı? Ben kaçtım.Sevgilim beni aldattı yurtdışına kaçtım.Ailemle tartıştım yine kaçtım.Ben Derin Acar bu yaşıma kadar şımarık küçük bir kız çocuğuyken şimdi ailesini kaybetmiş halasinin onu kapattığı bu deli hastahanesinde tıkılıp kalmış bir kızım.Sorumluluk duygusunu tatmamış ken şimdi yönetmem gereken bir şirket vardı ama artık eski Derin yoktu halam beni bıraksa ben arkama bakmadan kaçardim zaten ama bu sefer değil bu sefer ben durup savasıcaktım kaçan taraf onlar olacaktı.Gerçek Derin Acar'ı herkes görecekti.