Ruh hastası

27 3 0
                                    

Arafın arabayı durdurmasıyla gözlerimi araladım.Kafamı cama çevirip geldiğimiz yere baktım.Oldukça ıssız bi yerdi küçük bir kulübe duruyordu sağımızda bir tabela görmek amacıyla dikkatle süzdüm etrafı tabiki hiç bir şey yoktu umutsuzlukla kafamı arafa doğru çevirdim.Onunda beni süzdüğünü farkedince korkuyla geriledim sanki arabada kaçıçak yer varmış gibi...

"Noldu karıcım istediğini bulamadın galiba"

Beynim şuan işlevini yitirmiş durumdaydı kulağımda karıcım sesi yankılanırken sinirle soludum.Bedenimi arafa doğru yaklaştırırken sesimin bu kadar sert çıkmasına şaşırmıstım.

"Bana bu şekilde hitap edemezsin."

Araf bedenini benim üzerime çekerken kulağima dogru fısıldadı.

"Hangi şekilde konuşmamı istersin karıcım ?Yoksa hoşuna mı gitti?"

Boynuma dogru nefesini üflemesiyle olduğum yere çivilendim.Beni resmen tahrik etmeye çalısıyordu ve ben salak gibi etkilenmiştim ama bu çok yanlıştı.Bu adam benim düşmanımdı ve şuan yaptığı şey kedinin fareyle oynaması gibiydi...

"Hadi derin itiraf et hoşuna gitti"

Kendimi hızla ondan uzaklastırarak konuşmaya başladım.

"Kendi kendine hayaller kurmayı bırak bu dünyadaki etkileniceğim son insansın ve ben seninle asla evlenmicem bunu o kafana sok"

Arafın değişen surat ifadelerinden ne tepki vericegini kestirmeye calısıyodum belki beni bu arabada tek başıma bırakarak çeker giderdi yada bu arabada bile bırakmaz beni direk sokakta bırakırdi.Ben karanlıktan çok korkardım heleki böyle ıssız bi yerde dudaklarımı sinirle ısırırken arafın tepkisini bekliyodum ama o sade koca bi kahkaha patlattı.Ben şaşkınca onu izlerken

"O dudaklarını başka şeyler için bol bol kullanıcaksın güzelim şimdi dudaklarını kemirmeyi bırak arabadan in ve beni takip et "

"Benimle böyle.."

"Biliyorum biliyorum seninle böyle konuşamam ama gördüğun gibi konusuyorum şimdi saçmalamayı kes ve arabadan in "

"Ben hiç bi yere gelmiyorum "

"Sen bilirsin güzelim burda soguktan ölmek istiyosan yada dur belki soğuktan ölmeden bi kurda kuşa yem olursun sevap sonucta pek bi işe yaradığin yok zaten "

Arafın arabadan inip sertçe kapıyı kapatmasıyla ardından bakakaldım ne yani gerçekten beni burda mı bırakacaktı ?

Araftan

Bu kızla uğraşmak tan sıkılmaya başlamıştım.Kendini çok zeki zannediyordu aptal benimle iyi geçinmeye çalısıp kaçmayı planlarken şuan ben ona başka kartlar göstermistim ve o tam bi salak oldugu için yemi yutmuştu.Planini bile uygulayamacak kadar aptal bi kız vardı karsımda ve birazdan kendi ayaklarıyla tıpış tıpış bana gelicekti..

Derin

Havanın kararmasıyla korkum artmaya başlamıştı.Arabaya daha çok sinerken duyduğum kurt uluma sesleriyle arabadan inerek hızla eve doğru yürümeye başladım manyak herif beni nereye getirmişti böyle..
Adımları hızlandırmaya başladığım anda ayağım bi taşa takıldı yere kapaklanırken hissettiğim şey saf acıydı.Ağzımdan çıkan çığlıkla birlikte kapının açılması bir oldu.

Araf

"Hadi ama derin beni sürekli geçiyosun kendine zarar vermek konusunda aldığım ücreti kesinlikle paylasmalıyız"

Derin

"Hahaha komik oldugunu mu düsünüyosun"

Acının kendini belli etmek ister gibi sızlamasıyla ayak bileğimi ovmaya başladım.Arafın üzerime doğru eğilmesiyle ağzımdan bir cığlık koptu.
Üzerime mümkünmüş gibi daha çok eğilip beni kucağına aldı.

KAÇIŞHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin