K:καλημέρα παιδιά είμαι ο νέος καθηγητής που απο αυτό το τρίμηνο θα σας κάνω έκθεση.θα ήθελα σήμερα να ξεκινήσουμε με κάτι χαλαρό. Βγάλτε ένα φύλο χαρτί και γράψτε μου το συναίσθημα που νιώθετε αυτή τη στιγμή και το γιατί. Έχετε 15 λεπτά. Ο χρόνος σας ξεκινάει από τώρα.
Το χρονόμετρο του καθηγητή ξεκίνησε και εγώ με την blue δεν χάσαμε χρόνο και βγάλαμε χαρτιά και μολύβια.Όταν ήρθε η ώρα να γράψω.Το πρώτο πράγμα που μου ήρθε στο μυαλό ήταν πως σήμερα τουλάχιστον αυτή την στιγμή δεν νιώθω τίποτα.. Μα τι στο καλό θα γράφω;
.........
Κ:παιδιά ο χρόνος έχει τελειώσει.
Είπε και όλη αφήσαμε κάτω τα μολύβια μας.
Κ:επειδή δεν μας φτάνει ο χρόνος θα διαλέξω εγώ μόνο δύο παιδί να διαβάσουν.. Ένα αγόρι και ένα κορίτσι.. Λοιπόν.. Εσύ εκεί στο τελευταίο θρανίο... Ναι εσύ με τις μπουκλες σήκω πάνω να διαβάσεις.
Προφανώς και έλεγε τον harry.. Απορώ και αν είχε γράψει τίποτα..
Η:κύριε δεν θέλω...
Περίεργο.
Κ:θα σηκωθεί... Εε το όνομα σου;
Η:Harry.. Harry Styles..
K:λοιπόν Styles σε περιμένουμε..
Παρακολουθώ τον harry που σηκώνεται από την θέση του και φτάνει δίπλα στο καθηγητή ..
Κ:και το συναίσθημα σου είναι;
Η:Απόρριψη.
Κ:λοιπόν σε ακούμε..
Η: Απόρριψη.. Μια λέξη που κρύβει πόνο.. Η απόρριψη από ένα πρόσωπο το οποίο αγαπάς μπορεί να γίνει το πιο δυνατό χαστούκι που έχεις φάει στην ζωή σου.. Εε αυτό ακριβώς το χαστούκι έχω φάει και εγώ... Αγαπώ χωρίς να με αγαπα. Ενδιαφέρομαι χώρις να ενδιαφέρεται..
Μόλις τελειώνει κλείνει το τετράδιο και με κοίτα επίμονα..
Κ:μπράβο... Γράφεις με έναν δικό σου τρόπο..
Η:να σαι καλά
Του λέει ο harry καθώς μου ρίχνει ένα τελευταίο βλέμμα και πάει πίσω στο θρανίο τουΉ επόμενες ώρες παίρνουν με πολύ γράψιμο και τα έντονα μα πλέον συνηθισμένα βλέμματα του harry. Πότε μου δεν κατάλαβα αυτό το παιδί . Δεν με συμπαθεί.. Σχεδόν με μισεί και μου δίνει περισσότερη σημασία από όση θα έπρεπε.
Νέο παρτ! hope you like it Η κοπέλα στην φωτογραφία είναι η Rose ( Romee Strijd)
YOU ARE READING
So that's love? With Harry Styles In Greek
Fanfiction"Σε μισώ Rose με έχεις καταστρέψει.. δεν μπορώ χωρίς να σε βλέπω δεν μπορώ χωρίς να σε ακούω να μιλάς για εκείνα τα βαρετά βιβλία..Αυτό το ηλιθιο συναίσθημα στο στομάχι κάθε φορά που σε βλέπω... Ο πόνος που μου προκαλείς όταν βρίσκεσαι με τον Joe...