Ένα χέρι με τραβάει μέσα και κλείνει την πόρτα... Τα πράσινα μάτι του κοιτάζουν τα δικά μου καθώς σταγόνες από τα βρεγμενα μακριά μαλλιά του πέφτουν πάνω μου.. Από ότι καταλαβαίνω είναι γυμνός αλλά δεν ρίχνω ούτε μια ματιά παραπέρα από το πρόσωπο του.. Μετά από κάποια λεπτά επανέρχομαι στην πραγματικότητα και το μόνο που μπορώ να κάνω εκτός από το να λυποθημησω είναι να τσοριξω..
"Σταμάτα θα μας ακούσουν " λέει καθώς καλύπτει με τα χέρια του το στόμα μου.
"Είσαι τρελός;"
"όχι"μου λέει με άνεση
"Είσαι τρελός; " επαναλαμβάνω πιο δυνατά.
"Καλά μόνο αυτό ξέρεις να λες; " λέει σχεδόν ειρωνικά.
"Γιατί το έκανες αυτό; "του λέω αυστηρά.
"έτσι...απλά ήθελα να σε τρομαξω.. "
"τα κατάφερες.. Βάλε κάτι πάνω σου έλεος Styles στις γυναικείες κάνεις μπάνιο; "
Λέω εκνευρισμενη και κάνω να φύγω.. Το χέρι του με πιάνει από το μπράτσο και με φέρνει σε απόσταση αναπνοής μαζί του..
"να μην με λες Styles "
Λέει φανερά θυμωμένος.
Δεν του δίνω σημασία και φεύγω κάνοντας τον ακόμα πιο θυμωμένο με αποτέλεσμα να ρίξει κάτι από τα νεύρα του.
Το περίεργο μέσα σε όλο αυτό είναι ότι πλέον δεν τον φοβάμαι.. Τον νιώθω πιο αδύναμο μπροστά μου πλέον.. Σε άλλες εποχές θα φοβόμουν μην με χτυπήσει η κάτι χειρότερο.. Και ίσως να το έκανε αλλά τώρα δεν το κάνει και αυτό είναι που με παραξενεύει..
.......
"Είσαι ηλιθια " λέει η ξαδέρφη μου Blue και γελάμε μαζί ταυτόχρονα.
"και εγώ σε αγαπώ ξαφελφουλα " της λέω και την κάνω μια αγκαλιά.
"μηηηη..θα χαλάσει η μάσκα σου.. Κάτσε ακίνητη και μην μιλάς "
Λέει καθώς μου φτιάχνει τα μαλλιά.
"ποτέ δεν βαριέμαι να σε κάνω ομορφότερη " λέει μετά από ώρα καθώς μου καθαρίζει την μάσκα από το πρόσωπο.
"είμαι ήδη όμορφη " της λέω με χιούμορ και γελάμε.
"Είσαι χαρούμενη που αύριο έρχεται η μαμά σου; " ρωτάει καθώς και οι δύο ξαπλωνουμε δίπλα δίπλα.
"Ναι μου λείπει.. Ξέρεις από τότε που ο μπαμπάς μου πέθανε κάθε φορά που φεύγει μακριά η μαμά φοβάμαι.. Νομίζω πως κάτι θα της συμβεί και δεν θέλω να την χάσω και αυτή "
Λέω καθώς το κινητό μου δονιτε και στην οθόνη εμφανίζεται αποκριψη.
"Ναι; " Λέω. Χωρίς να πάρω απάντηση..
"θα μιλήσετε;; " Λέω ξανά χωρίς να περνώ επίσης απάντηση.
Στην τελική νευριασα και το έκλεισα από τα νεύρα μου.
"τι έγινε; " με ρωτάει η blue.
"ένας ηλιθιος ήταν που έκανε φάρσα βραδιατικα " της λέω και ξαπλωνω δίπλα της.
Μιλάμε αρκετή ώρα ώσπου μας περνάει ο ύπνος.
Το επόμενο πρωί ή φωνή της Blue με ξυπνάει.. Μόλις ανοίγω τα μάτια μου αντικριζω...
Αυτό το πάρτ είναι λίγο βαρετό αλλά θα έρθουν καλύτερα.. Σας το υπόσχομαι
VOUS LISEZ
So that's love? With Harry Styles In Greek
Fanfiction"Σε μισώ Rose με έχεις καταστρέψει.. δεν μπορώ χωρίς να σε βλέπω δεν μπορώ χωρίς να σε ακούω να μιλάς για εκείνα τα βαρετά βιβλία..Αυτό το ηλιθιο συναίσθημα στο στομάχι κάθε φορά που σε βλέπω... Ο πόνος που μου προκαλείς όταν βρίσκεσαι με τον Joe...
