Yellow Eyed Diamond

indringers

Hoi hoi. Dus...het is zo ongeveer 5 jaar geleden dat ik ben begonnen met het schrijven van deze reeks en het is nu zo'n 4 jaar geleden dat ik het laatste deel hiervan heb gepubliceerd. Nu is het dus 2020 en is er Corona en zit ik lekker thuis omdat mijn school niet open is. Momenteel zit ik op het HBO dus ik zal voorlopig ook nog wel niet naar school kunnen... 

Ik heb wel genoeg te doen, docenten gooien me nog steeds onder met huiswerk en opdrachten, dus dat is niet veranderd. Maar ik heb nu wel een hele berg aan vrije tijd extra door de reistijd die ik nu niet maakt en ik verveel me een beetje. 

Dus afgelopen week besloot ik maar weer eens in te loggen op deze gare app en heb ik dit boek terug gelezen. jezus wat slecht af en toe, maar goed, dat ter zijde. Ook heb ik afgelopen week uit verveling de Twilight series na een paar jaar maar weer eens opnieuw bekeken en ik heb besloten om gewoon voor de lol maar een beetje verder te gaan schrijven. 

Ik ga geen upload schema aanhouden ofzo, het maakt me ook echt niet uit of dit wel of niet gelezen word, ik verveel me gewoon en ik zoek iets wat ik kan doen. Nu is het dus wel zo dat ik ondertussen een paar jaartjes ouder ben, bijna afgestudeerd enzo, dus waarschijnlijk is mijn schrijfstijl in de loop van de jaren wel veranderd. Ook heb ik de laatste jaren niet veel geschreven omdat ik het daar simpelweg te druk voor had.

Maar ga dus niet haten als het nu ineens heel anders is geschreven, dat heet ouder worden. Het enige wat niet veranderd zal zijn, is dat ik nog steeds geen Nederlands kan. Mijn D/T spelling is een grote ramp echt niet te doen, maar ga daar maar niet op lopen haten want ze proberen mij dat mijn hele leven al uit te leggen, en het is tot nu toe niemand gelukt. 

Anyways, mocht je dit lezen, veel plezier i guess. 

Oh en side note, het eerste stuk van dit hoofdstuk is nog wel geschreven door een 15 jarige ik....ik heb hem nu alleen maar afgerond dus hij is echt heel kort

---------------------------------------------------

'Yo girls' zegt Quill als hij aankomt. 'Hey Quill. Heb je Jacob en Seth misschien gezien?' Vraag ik. 'Seth is weg met Leah...ik niet precies wat er was, maar Sam leek er niet heel blij mee. En Jacob...ik heb idee eigenlijk, zal ik even gaan uh...kijken?' Vraagt Quill, en werpt een vragende blik op Tessa voordat hij kijken zegt. 'Ja graag, ow en dit is Tessa, een vriendin van me uit Nederland' zeg ik. Quill knikt. 'Ik ben zo terug' zegt hij, en jogt naar de rand van het bos. Als hij uit het zicht is, hoor het schurende gelijk van Quill die in een wolf verandert. 'Hij...was niet verkeerd' hakkelt Tessa. 'Tessa geloof me, hij heeft een vriendin. En je komt met geen mogelijkheid tussen die 2. Niet rot bedoelt, maar...het id nou eenmaal zo' zegt Bella, en kijkt grijnzend naar mij. 'Net als Jacob en Ness' zeg ik. Poef. Weg grijns op Bella gezicht. 'Maar wat is dat hier toch. Jullie stiefbroers zijn ook al zo...knap. net als Rosalie en Alice. En jij trouwens net zo goed Bella...en Aubrey, jij bent ook verandert' zegt Tessa. 'Zal wel in de lucht hangen' zeg ik zonder een spier te verrekken. Ineens vliegt er een sneeuwbal uit de bosrand richting onze kant. Ik hou uit reflex mijn handen voor mijn gezicht om hem tegen te houden. Zonder er echt bij na te denken hou ik hem tegen met mijn telekinese, en de sneeuwbal spat een paar centimeter voor mijn handen uit elkaar. Snel kijk ik naar Tessa, maar die is te afgelijd door wat er het bos uit komt om te zien wat ik deed. 'Seth!' Roep ik gefrustreerd. Ik loop naar hem toe, en duw hem op de grond, zodat hij vol met zijn gezicht in de sneeuw komt. 'Ik krijg jou nog wel' zegt hij als hij weer opstaat. 'Seth, is Jacob toevallig ook in de buurt?' Vraagt Bella. 'Jup, hij is toevallig ook net aangekomen, meer richting het zuiden bij de klif weet je wel. Hij is samen met Leah en Sam' zegt Seth. 'Oke fijn. Aubrey, is het goed als ik even je Jeep leen, ik kom jullie zo wel weer ophalen' zegt Bella. 'Top' zeg ik, en steek mijn duim op. Daarna help ik Seth terug omhoog. 'Tess, kom eens' zeg ik, en wenk Tessa. Ze komt naar ons toe. 'Seth, dit is Tessa. Tessa, dit is mijn beste vriend Seth Clearwater' zeg ik. Tessa en Seth schudden elkaar de hand, en meteen hoor ik een snel kloppend geluid. Seth's hart. Ik kijk hem vragend aan, maar hij heeft geen aandacht voor me. Hij staart met een wazige blik naar Tessa. Gelukkig heeft die het niet door, want meteen na de kennismaking is ze omgedraaid om de omgeving te bewonderen. Ik zwaai mijn hand voor Seth gezicht. Hij word met een schok wakker uit zijn trans en kijkt me met grote ogen aan. 'Gast' fluister ik , 'wat doe je?'. 'Ik...jezus...inprenten' mompelt hij onsamenhangend. 'Je bent...wat?!' Schreeuw ik. Tessa draaid zich om. 'Hey, geen ruzzie maken' zegt ze. Tessa. 'Nee sorry. Tessa, kun je even hier zo blijven staan, ik moet heel even iets met Seth overleggen' zeg ik. Voordat Tessa kan antwoorden sleur ik Seth al met enorme kracht naar het bos. 'Au au au, niet zo hard' zegt Seth terwijl ik hem sowieso een blauwe plek knijp op zijn bovenarm. 'Wat heb je gedaan' roep ik woedend als we zo ver het bos in zijn dat Tessa ons niet meer kan horen. 'Ik..ben denk ik ingeprent' mompelt Seth, en kijk naar de grond. De sneeuw laat een spoor zien waar wij net hebben gelopen. 'Met tessa?' Vraag ik nog steeds pissig. 'Ja! Hallo kan ik er wat aan doen!' Zegt Seth nou ook gefrustreerd. 'Ja...nee...weet ik veel ik ben geen wolf' zeg ik boos. 'Wat reageer je jaloers zeg! Het is niet dat wij iets hadden ofzo' zegt Seth. De woorden komen hard aan, ook al weet ik dat ze wel zo zijn. Mijn hart zakt naar mijn knieen. Hij heeft gelijk. Het was niks. Het had sowieso niks kunnen worden door onze soorten. Hij...hij was toch alleen maar een klein broertje voor me. Ja toch. 'Au-aubrey?' Vraagt Seth bezorgt 'gaat het?'. 'Laat me met rust' mompel ik. Ik spring omhoog en klamp me vast aan een boomstronk. Ik klim snel verder omhoog en spring een paar bomen verder voordat ik op een dikke tak ga zitten. 'Aubrey!' Hoor ik Seth schreeuwen. Waarom moet hij nou zo bezorgt doen! Een raar gevoel kropt omhoog, naar het blijft steken in mijn keel. Het zorgt ervoor dat ik het meest beestachtige geluid wat ik ooit heb geproduceert komt op uit mijn keel en galmt tussen de bomen door. 'Aubrey, gedraag je!' Schreeuwt Seth. 'Rot toch op!' Schreeuw ik. 'doe stil, zometeen hoort ze je, komt ze kijken en dan is je geheim er geweest. Je wil toch niet dat de Volturi nog een keer komt kijken' zegt Seth. Ik laat mezelf vlak voor zijn neus op de grond vallen en kijk hem dreigend, met ontblootte tanden aan. 'als hier iemand niet het recht heeft om te beginnen over de Volturi dan ben jij het'. ik duw hem tegen zijn schouders en loop nijdig het bos uit. Ik probeer mezelf te ontspannen voordat ik voorbij de bosrand ben, maar echt goed lukt het niet. waar is Jasper als je hem nodig hebt. 'waar ging dat nou weer over?' vraagt Tessa als ik terug bij haar ben. 'Niks, maak je geen zorgen' zeg ik. Tessa kijkt me bedenkend aan met besluit dan toch om het er maar bij te laten. Tenminste, dat denk ik, want ze gaat er niet verder op in. 'laten we gaan. Misschien kunnen we even terug naar huis en daar iets gezelligs doen. Met zijn tweeën'. Het laatste spuug ik als het ware uit omdat Seth op dat moment ook het bos uit komt. Hij kijkt teleurgesteld en gekwetst. Het boeit me niks.