He's Mine ONLY

HMO (1) *Museum*

He's Mine ONLY (1): Museum

.

.

.

.

.

.

.

[KAYLEIGH]

"Pero ma! Bakit ako pa ang magpi-picture ng mga amazing paintings doon sa Bralliant Museum" pagre-reklamo ko.

"Magaling kasi ang kamay mo, hindi kagaya yung assistant ng tatay mo" pagpa-paliwanag niya, putang ina! Kamay lang raw yung magaling. Gasty, 'di ko tanggap 'yon. "Sige na anak, para sa kompanya" pagma-makaawa ni mamsy, anak ng tokneneng naman oh. Bakit ba puro sa kompanya palagi ang rason nitong nanay ko? Hindi na ba siya nagsasawa? #Rolleyes

"Isang heiress sa kompanya niyo, papa-picturan niyo sa isang museum? Hindi na kayo naawa sa'kin ha." Pagsu-suplada ko, ganito attitude ko kaya pwede walang aangal.

"Hindi naman sa ganun anak, pero yung camera 'ata na nabili mo ay choosy ayaw sa kamay ng iba at sa'yo lang ang gusto. Mag-diretsuhan nga tayo, may ginawa ka ba diyan sa camera mo?" Tangina, choosy daw. Eh wala nga akong ginagawa sa camera ko eh, tapos choosy? Sabihin na lang kasi natin na bagay ang kamay ko sa camera ko.

"Siyempre wala, ano yung camera ko? Tao?" Mataray kong sinabi.

"Ito namang anak ko, hindi mabiro, sige na. Pagkatapos nito wala na kaming ipapagawa sa'yo." Pagpi-pilit niya.

"That's what you always say." Sabi ko with matching irap, they say it pero hindi naman tinutupad. Tch.

Kinuha ko na lang yung camera ko at lumabas na, putang inang buhay 'to. Heiress na nga ako eh, ako pa yung uutusan. Tss, magpa-apply na lang kaya sila ng photographer sa kompanya nila para fair naman. Minsan wala ring utak yung mga magulang ko eh.

"Driver, sa Bralliant Museum po" sabi ko, ghad. Nakakatamad pumunta doon sa museum na 'yon. (A/N: kelan ka ba sinipag?)

Tumango na lang ang aming driver papunta doon sa museum na 'yon, hanggang sa nag-ring ang phone ko, pagkakita ko si Samantha Cheon. Ano na naman kaya ang problema ng babaeng 'to?

"Baket?" Suplada kong tanong.

[Break na kasi kami ni JB *sob*] roll eyes, wala me pakels noh.

"Ano naman pake ko? Atsaka, tama na rin 'yon dahil sa totoo lang hindi kayo bagay."

[Yun na nga ang sinabi sa'ken ni Emerald, hindi daw kami bagay ni JB]

"Nako, alam mo kung sino bagay sa'yo?"

[Sino?]

"Sino pa ba? Edi yung Jin mo" bigla naman siyang napatawa, nako. Everytime kasi na sinasabi ko yung word na Jin mo namumula siya at nakikilig.

[Wala akong pag-asa sakanya gerlash] ito na naman siya, napaka-negative niya talaga.

"Malay mo meron? Atsaka I heard na lilipat sila sa school natin"

[MWO?! Hindi nga? Seryoso ka?]

"Kelan ba 'ko nagbiro?" Seryoso kong itinanong.

[Hm... *thingking* palagi ka naman seryoso eh, so I'll take that as a no. Hindi ka nagbibiro, nasan ka ba?]

"Pupunta ako sa Bralliant Museum"

[Ba't ka naman pupunta doon? Let me guess inuutusan ka na naman ng dad mo na picturan yung mga amazing paintings doon noh?] ang galing niya talagang maghula, she should be phsycic in the future.