My destiny

Κεφάλαιο 5

Τους αγνοώ και ανεβαίνω με την Μαρίσα στον τρίτο πού ήταν το σπίτι του Νικ. Η Έμιλυ ηταν στο σαλόνι με τον Μειξον και συζητούσαν, έρχεται απο την κουζίνα ο Νίκολας και αφήνει κάποια ποτά στο μικρό τραπεζάκι μπροστά απο τον καναπέ. Καθόμαστε όλοι μαζί και συζητάμε, μετά απο λίγο φθάνει ο Τρεντον.
<< Γεια σας παιδιά, γεια σου Σελ !>> λεει χαμογελώντας, έτσι ανταποδιδω
<< Έλα ρε μαλακά τι εκανες τόση ώρα κάτω με την Καμίλ ; >> ρωτάει ο Νίκ , εκείνος δεν απαντάει και του κλείνει το μάτι.
Καθόμαστε για λιγο και συζητάμε περί ανέμων και υδάτων , ο Νικ παίρνει την Εμ και πηγαίνουν προς το δωμάτιο, τότε ο Μειξον βάζει τα γέλια
<< Μην κάνετε πολυ φασαρία >> λεει κοροϊδευτικά , ο Νικ δεν απαντάει και η Εμ βγάζει την γλώσσα έξω ενω κατευθύνεται προς τον διάδρομο. Ο Μειξον και η Μαρίσα πηγαίνουν στο μπαλκόνι ενώ ο Τρεντ βρίσκεται στην κουζίνα, είμαι μόνη στον καναπέ και κάνω ζάπινγκ στην τηλεόραση. Έρχεται με ενα τενεκεδάκι μπύρα στο χέρι, πέφτει χαλαρά στον καναπέ δίπλα μου και βουλιάζει πίσω .Περνάνε μερικά λεπτά σιωπής
<< Ωραίο σπίτι >> λεω για να διώξω την αμηχανία, μα καλα δεν ειχα κατι χειρότερο ;
<< Που να δεις την κρεβατοκάμαρα! >> μου λεει και μου κλείνει πονηρά το μάτι
<< Δεν αμφιβάλλω οτι δεν την έχεις δοκιμάσει... Να φανταστώ με την Καμίλ ; >> ωχ οχι , ηταν ανάγκη να πω αυτό ; Με κοιταει με ενα πλατύ χαμόγελο
<< Διακρίνω μια σπίθα ζηλιας ή είναι ιδέα μου >>
<< Όχι βέβαια !>> , σηκώνομαι απότομα και κατευθύνομαι προς την κουζίνα, με ακολουθεί. Πηγαίνω να βάλω λίγο νερό , έχει γείρει στην κάσα της πόρτας και εχει σταυρώσει τα χέρια στο στήθος
<< Πού είχαμε μείνει, στην κρεβατοκάμαρα σωστά ;>>
<< Ξεχνά το , δεν θα γίνει ποτέ κάτι τέτοιο! >> λεω αυστηρά , γέρνει το κεφάλι πίσω και ξεκαρδίζεται . Η οδοντοστοιχία του είναι υπέροχη και το χαμόγελο του ακαταμάχητο.
<< Γιατί είσαι τόσο σίγουρη ;>> , πριν απαντήσω χτυπάει το κινητό μου, ήταν η μητέρα μου , είχα ξεχάσει ότι είχα υποσχεθεί πως θα γυρίσω νωρις. Βγαίνω στο δεύτερο μπαλκόνι του σπιτιού και την καθησυχάζω οτι σε λιγο θα είμαι σπίτι.
<< Ηταν το αγορι σου; >> ρωτάει ο Τρεντον και στέκεται απέναντι μου.
<< Δεν εχω αγόρι >> απαντάω και σιγα σιγά με πλησιάζει επικίνδυνα
<< Σου αξίζει κάτι καλό ! >> , τον κοιτάω λιγο έκπληκτη για την απάντηση που μου έδωσε
<< Και εσυ που το ξέρεις ; >> ρωτάω
<< Απλώς το ξέρω! >> , έρχεται ακομα πιο κοντά το στήθος μου είναι κολλημένο στο δικό του, το άρωμα του γαργαλουσε τα ρουθούνια μου , με κοιτάει έντονα με αυτά τα πράσινα μάτια. Τα δάχτυλα του χαϊδεύουν μαλακά το πιγούνι μου , ενα ρίγος διαπερνά κάθε κύτταρο του σώματος μου . Τότε σκύβει και ακουμπάει γλυκά τα χειλη του στα δικά μου . Όχι όχι δεν έπρεπε να γίνει αυτο Σελ , τον χαστουκίζω , τον σπρώχνω δυνατά στο στήθος και πηγαίνω να πάρω την Μαρίσα να φύγουμε . Με πιάνει απο το μπράτσο και με τραβάει προς το μέρος του
<< Τι έγινε ;>> ρωτάει απορημένος, δεν πίστευα οτι τον άφησα να με φιλήσει
<< Απλώς δεν θέλω να είμαι μια ακόμα στην λίστα με τις κοπέλες που έχεις βάλει στο κρεβάτι σου >> απανταω νευριασμένη, μπραβο Σελ ,δείξε του ποια είσαι! Τραβάω το χέρι μου και πηγαίνω προς την Μαρίσα της λέω οτι θέλω να φύγουμε
<< Τι έγινε ;>> ρωτάει
<< Θα σου εξηγήσω μετά! >>
με ακολουθεί, παίρνουμε την Έμιλυ και πηγαίνουνε προς το αμάξι, ένα φιλί μου έδωσε γιατί έκανα σαν τρελή ; ....