Ako Nalang Sana (Completed)

12

Graciella.

"Ciella!" Tawag saakin  ng isang pamilyar ng boses.

Liningon ko ito at kusa na akong napangiti.

"Adrian?" Hindi ako makapaniwala nasa harapan ko siya ngayon. Tumakbo siya papunta saakin at yinakap ako.

"Na miss kita.." sabi ko at hindi ko na napigilang mapa iyak.

"Shh..tama nandito na ako wag kang mag alala okay?" Sabi niya at pinunasan ang mga luha ko. Napangiti ako.

"Ciella I Love You.." sabi niya

"I Love you too...Adrian"

"Ciella?" Napamulat ako ng marinig ko ang isang boses sa pintuan ng kwarto ko.

"Y-yes? Pasok" sabi ko at pumasok naman siya.

"Can we talk?" Hill ask tumango naman ako.

"First of all I'm sorry" sabi niya

Ba't nag ssorry ang isang to?

"Why?" I asked. Ang gulo niya.

"Dahil dun sa nangyari Two Months ago" sabi niya at bigla nalang nag flashback ang mga nangyari. Napailing na lang ako.

"I-It's okay..pero paano mo nagawa yun?" I asked.

"Naalala mo ba nung nag selfie tayo? Bago yun pinakuha ako ng isa sa mga tauhan ni Lucy. Then sabi niya paasahin daw kita tapos iwan ka sa huli pero hindi ko naman magagawa yun kasi alam ko at alam mo rin naman na planado ang lahat ng relas on natin. Pero alam ko talaga yung plano niya kaya nung hindi niya pa nagagawa gumawa na ako ng paraan at sinabi ko rin dun sa tatlo." Kwento niya saakin.

"It's okay..pero matanong ko lang may balita ka naba kay Valkerie? Matapos siyang mapadala sa Mental?" I asked. Yeah..kahit ganun siya parte pa rin siya ng Cruz.

"Uh..sad to say wala na siya s-sorry" sabi niya na ikinagulat ko.

"Why?"

"I dont know pero may ipapakita ako sayo yung katawan niya nung namatay siya." Sabi niya at inabot at cp niya. Nagulat naman ako. Suicide.

Nasa shower room siya at ang nakakalungkot hiniwa niya yung wrist niya. At nakasulat doon ay 'sorry'. Kahit hindi naman siya humingi ng tawad napatawad ko na siya.

"Cheer up Ciella!" Pagiiba ng topic ni Hill.

-.-?

"Teka! Bat ang aga mo akong gisingin? Eh linggo naman ngayon ah? Wala naman kaming gagawin." Sabi ko puyat pa naman ako kagabi dahil sa band practice inabot kami ng 11:30 tapos nakauwi ako ng alas dose ng umaga wow lang as in wow!

"Like duh? 10:00 na kaya ng umaga tska nakakalimutan mo ba? Kasal ni Adrian at Kaira ngayon" napa-palo naman ako sa noo ko. Nakalimutan ko! Tsk!

"He-he churry" sabi ko with matching peace.

"Mamayang twelve na yung kasal kaya mag ayos ka ha?! Tska yung white dress suotin mo may binili rin akong heels diyan yung kulay white ha?!" Sabi niya at umalis na -_- hindi ko alam kung lalaki ba talaga yun.

Pch. Maka ligo na nga.

Adrian.

"Ian congrats ah?" Bati ni Hill kausap ko siya ngayon sa telepono.

"Pucha pre! Wala pa nga eh nangko-congrats ka na agad!" Sabi ko. Shet! Kinakabhan ako mamaya sa kasal namin. Ganto pala ang feeling ng ikakasal noh?