Masum Mafya(Askıya Alındı)

-Mektup-

Ateş bu satırları yazarken ilk önce seni korumak için, sana zarar gelmemesi için bırakacak kadar çok sevdiğim için olduğunu bilmeni isterim.Şimdi sana, bu satırlara, birkaç hatıramı dökeceğim.Belki o zaman benim seni nasıl küçüklükten beri sevdiğimi anlarsın...

Beni ilk yanağımdan öptüğün günü hatırlıyor musun?
Ben hiç unutmadım.O akşam benim yaşadağım en güzel akşmadı.Yanağımda dudağının sıcaklığını hissettiğim bir Mart akşamıydı.Sıcak ve masum bir aşk'ın başladığı ilk öpücük..

Hatırlıyor musun?Dışarıda beraber oynarken bana 'matematiğin çok kötü' derdin.Sırf saatleri bilmediğim için.Aslında benim matematiğim çok iyiydi.Sadece seninle biraz daha fazla vakit geçirmek için.Sana yalan söylüyordum.Saati geri alıyordum.Bazen fazla geri alınca sen bana saçmalıyorsun deyip kendin bakardın saate.Sende 'bu işte bir tuhaflık var ama biz oynayalım derdin' hep .Bana kızma olur mu?Ben sadece seninle vakit geçirmek istemiştim.Bak yine gözlerim dolmaya başladı.Sana bu satırları yazarken .Anılarımız gözümün önünden öylece akıp giderken...

Beraber parkta banka oturup arabaları sayardık. Bazen renklerini bazen büyüklüklerini..
İşte yine bir gün parkta oturmuş böyle arabaları sayarken sana

+"Ateş sana birşey söyleyebilir miyim?" demiştim usulca.

+"Sor Elif" demiştin arabaları sayarken.
+"Ya da boşver ya!Gereksiz di zaten" diyip sallamıştım seni.Sende bana kızıp gitmiştin.Bir hafta boyunca benimle hiç konuşmamıştın.Aslında benim sana söyleyeceğim şey 'seni ne kadar çok sevdiğimdi'.Ama söyleyemedim.Söyleme cesaret edemedim.Utanmıştım çünkü söylemeye.Şuan kendimden nefret ediyorum.Keşke sana o gün ne kadar çok sevdiğimi söyleseydim diye.Çok ama çok pişmanım seni ne kadar sevdiğimi bilmediğin , bilemediğin için.O zamanlar daha 12 yaşlarındaydık.Ama gerçekten birbirimize aşıktık.
Oysa ben bütün vaktini , bütün vaktimden daha çoğu nu ,yeryüzündeki bütün saatleri,günleri seninle birlikte harcayacaktım.Ama hepsi yalan oldu.Hepsi yalan oldu Ateş.

Şimdi ne oldu dersin?Senden ayrılmak zorunda kaldım.Şimdi sana bu anlattıklarımı sana söyleyesem bana sarılırdın o kocaman kollarınla.Ben kafamı göğsüne yaslardım.Sende benim anlımdan öperdin.Öylece kalırdık saatlerce.Sonra beni eski evimizin önündeki parka getirip bana pamuk seker ve mısır alırdın.Sonra benim pamuk sekerimden alıp ağzına atardın.Bana bakıp gülümserdin.Bende sana sinirli bakınca beni kucağına alıp gezdiridin.

Hala dolu kalbim seninle.Sonsuza dek seninle.Senden başkasına bakmayacak, bakamayacak bu kalp.İnan bana Ateş bu kalp senden başkası için .

Satırları yazarken ağlıyorum ben ama boşver.Ama sen sakın ağlama.Sen ağlayınca ellerin titrer , burnun kızarır.Hem ben ağlarsam kimse anlamaz yalandan gülerim.Kimsecikler anlamaz .Bi sen anlardın sen de gittin.Artık kimse anlamaz.Ben seni çok sevdim Ateş.Bunu sakın unutma.Bu kalbim attığı sürece senden başkasını düşünmem ben.
Kendinden yorulur mu insan?
Yaşadıklarından ,beklentilerinden,hayal kırıklarından. Sana o sözleri söylerken yok oldum adeta
Arkadaşlar kusura bakmayın.Kısa oldu.Bir rahatsızlık geçirdim.Sizden çoook özür dilerim.Birdaki bölüm çok uzun olacak.

Love YOU