Masum Mafya(Askıya Alındı)

PART <21<

Oturduğum loş ışıklı 0dadan göz yaşlarımı silerek çıktım.Yaşadığım şu 19 yıllık hayatımda doğru düzgün bir hayat yaşamamıştım ki zaten.Önceden ailemden dayak yerdim , şimdi ise ölümcül bir mafyada mini ajanlık yapıyorum.Bu hayata neden , niçin geldiğimi bilmiyorum.Bide Ateşten ayrılmak zorunda olmam var tabii.

Kendimi tek Ateşin yanında mutlu , huzurlu hissederdim onu da benden zorla ayırdılar.Bazen fedakarlık yapar insan , sevdiği için , ama sevdiğin bilmez bunu.İşte bu zamana kadar yaptığım onca şey Ateş içindi o farkında bile olmasa.Sonuçta ben hiçle başladım ve şu anda hiçle btiyorum.Belki şuan kimsenin umrunda değilim.Sen hariç.Tek Ateş hariç.Benim küçüklük aşkım olan Ateş hariç.Aslında umudumu kesmem gerekir.Sonuçta onu öylece yüz üstü bırakan bendim.Ama insan ne olursa olsun biraz da olsa ümitlenmek istiyor , tıpkı benim gibi.Çaresiz ama sanki biraz umutlu .

+"Elif iyi misin?"rahatlatıcı sesiyle Göktuğ omuzuma dokunmuştu.Hafifte olsa biraz irkilmiştim.Hemen yüzüme sahte bir gülümseme takınıp elimde parçalamak üzere olduğum mektubu Göktuğa uzattım.

+"Al mektup"Göktuğ bir elime birde kızarmış olan gözlerime dikkatle baktı.Bir iki sefer daha böyle baktıktan sonra elimden mektubu yavaşça aldı.Ne kadar vermek istemesemde vermek zorundaydım. Göktuğ eliyle 'bir dakikaya geliyorum' işareti yaparak yanımdan uzaklaştı.ben oturma odasına inerek koltuklaradn birine oturdum. Gece zifiri karanlık olmasına rağmen villada ki minik süs ampulleri evin içine loş bir ışık olmasnı sağlıyordu.Derin bir nefes alarak otuduğum koltukta geriye yaslandım.Gözlerimi sıkıca kapatıp bu anın bir rüya olmasını düşündüm.Ama değildi işte. Kolumu dürten Göktuğ loş ışıkta gözlerimi açtığımı farkedince beni bilrğimden tutup kaldırdı.

4"Hadi daha işimiz bitmedi Elif"

Göktuğ benim kıpırdamadan durduğumu farkedince imalı imalı baktı

4"Uykum geldi benim bence bu işiyarın halledelim biz" diyip merdivenlere yöneldim.Fakat Göktuğun kaslı kolları beni bileğimden yakalamıştı.Ben oflayıp bileğimi kurtarmaya çalışırken Göktug beni tek bir hamlede sırtına attı.Ben sırında sessizce çırpınırken kendimi bahçede buldum.Göktuğ beni yavaşça yere bırakıp yanıma oturdu.Göktuğa zifiri karnlıkta ölümcül bakışlar atıp bacağımı kendime çekip kollarımı dizime koydum. Göktuğ çimenliklere uzanıp bana baktı.

+"Sende benim gibi yatıp gökyüzünü seyretsene"

+"İstemyorum."dedim ince bir cızırtıyla.

+"Hep böylesin Elif.Neden her zaman kaybettiğini şimdi daha iyi anlıyorum.Çok sabırsızsın.Konu ne veya kim olursa olsun her zaman sabırsızsın. Keşke biraz sabırlı olsaydın.Şimdi ne burada olurdun ne den sevdiğinden ayrı olurdun."deri of çekerek bir çırpıda konuşmuştu.Belli ki canı birşeye sıkılmıştı.

+"Haklı olabilirsin" diyip bende Göktuğun yanına uzandım.Göktuğ pozisyonunu hiç bozmadan

+éHaklı olabılır mıyım?" sesindeki şaşınlık anlaşılıyordu.

+"Neden bu kadar şaşırdın?"dedim gökyüzündeki yıldızları sayarken.

+"Sadece bu kadar çabuk kabulleneceğını sanmıyordum."

+"Bende sanmazdım ama işte halim ortada ne güvenecek bir annem ne kocaman kollarına sığınacak bir babam ne de ^seni seviyorum sevdiceğim^ diyen bir sevgilim var ne de sırlarımı söyleyebileceğim canımdan çok sevdiğim dostlarım var.İnanacak , beni bu hayata inandıracak kimsem yok." dedim uzandım yerde.

+"Ben varım dıyeceğim ama seni asla anlayamam.Çünkü sen küçük yaştan şu zamana kadar hayatın bütün zalimliklerini , oyunlarını , acı gerçeklerini öğrenmişsindir.Ben mafya çocuğu olmama rağmen ne senin gibi dışlayan bir ailem , ne zorla ayrıldığım sevgilim var , ne de ayrılmak zorunda olduğum canımdan çok sevdiğim dostlarım.Seni anlamamimkansız ama sende umutsuz bir vaka değilsin.Eğer sana yardım etmeme izin verirsen bu durumu birlikte aşabiliriz." Göktuğda benim gibi yıldızları sayarak cevap veriyordu.

+"Kabul fakat beni buraya getirmenin asıl cevabını sölemeni istiyorum"diyip yattığım yerden son yıldızı sayınca doğruldum.

+"Peki sor"dedi hafif bir gülümsemeyle.

+"Sen hiç aşık oldun mu?Yani gay olmadan önce"dedim gözlerimi pörtleterek.

+"HImmm.Bi düşüneyim.Ama ilk önce sen o pörtlek gözlerini bana dikme olur mu?"

Göktuğun bu cevabına göz devirerek karşılık verdim.Önüme dönüp yerdeki çimenlerle oynamaya başladım.

+"Var" dedi usulca Göktuğ.Kimsenin duymasını isteiyormuş gibi.Ben meraka Göktuğa döndüm.

+"Kimmiş peki önceden senin gönlünü çalan bu kız?Bana biraz anlatsana merak ettim."diyıp Göktuğa birkaç adım daha yaklaştım.

+"Bu sefer soru sorma sırası bende.Sorduğum soruya doğru cevap verirsen eğer bende senin sorunu yanıtlarım" Göktuğda gökyüzündeki yıldızları saymayı bitirmiş olacak ki benim gibi oturur pozisyona geldi.Bana baktı bende olumlu anlamda kafa sallayınca Göktuğ konuşmaya başladı.

+"Sence bir insan hayatında sadece bir kere mi aşık olur?"soru bana biraz saçma gelsede galiba Göktuğ için gayet mantıklıydı.ben öylece yıldızlara bakarak düşünürken Göktuğ yaklaşıp kulağıma eğildi ve

+"Bunu kimse bilemez.Ne sen ne ben ne de bir başkası.Hayatta bazışeylerin gizli kalması gerekir Elif mesela minikte olsa büyükte olsa bir sır."

Ben ne olduğunu anlamdan Göktuğ kulağıma birşeyler fısıldamıştı.Ne anlam olduğunu anlamasam da iyi olabileceği kanıtına varmıştım kendi içimde.Böyle düşünürken Göktuğ beni kolumdan tutarak ayağa kaldırdı.

+"Bu kadar beklemek yeter hadi gel"diyip kolumda tutarak iki metre öteye götürdü.Burası ay ışığı bıle almayan bir yerdi.Göktuğ cebinden çıkardığı telefonun fenerini açarak bana tutmam için verdi.Bende onun istediği yere ışık tuttum. Bana olduğun yere çök dedi bende olduğum yere oturdum. Göktuğda tam karşıma oturdu.Aramızda bir kişilik yer vardı.Göktuğ sadece telefon ışığıyla aydınlatılan ortamda bana

+"Şimdi yapacaklarımı iyi izle." bu olay iyice tuhaf bir hal almaya başlıyordu.Ben pür dikkat Göktuğun yaptıklarını izlemeye koyuldum.İlk önce sağ cebinden mavi bir çakmak çıkardı.Çakmağı çimenlerin üzeine yavaşça brakıp elini sol cebine attı.Cebinden katlanmış ve buruşmuş kağıt çıkarttı.Bu benim Ateşe yazdığım mektuptu. Mektubuda çimenliğe koyunca bana kısa bır bakış attı ve

+"Şimdi feneri kapatabilirsin.Beni iyi izle"telefondaki feneri kapatıp bakışlarımı bu zifiri karanlıkta Göktuğun elindekilere kilitledim.İlk önce minik bir kıvılcım çıktı.Daha sonra ise yanan bir kağıt gördüm bu zifiri karanlıkta.ben olayı çözmeye çalışırken anca anlamıştım.

BENİM ATEŞ İÇİN YAZDIĞIM MEKTUP GÖZÜMÜN ÖNÜNDE YANIYORDU^^

Gözümden yavaşça akan yaşlarla kendimi tutamadım ve sessiz hıçkırıklar içinde kenimi oluruna bıraktım. Göktuğ benim hıçkırıklarımın sesini duyunca hemen yanıma geldi.

+"Şşşitt! Tamam ben buradayım yok birşey sadece mektup"diyerek beni sıkıca sardı.Ben birinin bana verdiği güven duygusuyla ağlamayı kestım.İkimiz yanan kağıdın etrafında birbirimize sarılmışken bir ses , çıtırtı duydum.

+"Göktuğ bir çıtırtı duydum." diyip biraz daha sıkı sardım Göktuğu.

+"Bende duydum.Sen burada bir bekle ben bakıp geri geleceğim."diyip sesin olduğu yöne doğru gitti.Bense olduğım yerde Göktuğu bekledim.Birkaç dakika sonra geldi ve koluma girip breni odama çıkardı.Yatağıma yatırıp alnıma bir öpücük bıraktı.

+"Sana kimse zarar veremez Prenses!" sesinde biraz sitem vardı sanki bu şuan benim için çok önemsizdi.Öpücük ve o güven verici sözlerin ardından bastıran uyku sadece Göktuğa gülümsemememe neden olmuştu.

ARKADAŞLAR BEN OKULDAN DOLAYI ARA VERMEK ZORUNDAYIM .AMA SÖMESTIR TATİLİNDE TEKRAR BÖLÜM YAZACAĞIM.BU ARALAR BÖLÜM YAYINLAMADIM ÇÜNKÜ MÜSAİT DEĞİLDİM.PROBLEMLERİM VARDI KUSURA BAKMAYIN.HEPİNİZİ ÇOOOOK SEVİYRUM.KENDİNİZE İYİ BAKIN.BU ARADA BENİM BİR ARKADAŞIM KİTABI İÇİN ASİ BİR KIX ARIYOR.EĞER BİLDİĞİNİZ KARAKTERLER VARSA BANAA ÖZELDEN YAZABİLİR YADA YORUM KISMINA YAZABİLİRSİNİZ.BTÜN YORUMLARI OKUYACAĞIM.KENDİNİZE İYİ BAKIN ;)))))