2.bölüm

139 9 3
                                    


2.BÖLÜM
Canımdan çok sevdiklerim arasında olan 3 yıldır Türkiye'ye gelmeyen kuzenim Cansu.Ailesel sorunlar yüzünden New York'ta yaşıyordu.Tabi önce küçük çaplı bir şok geçirdim ardından sahte bir kızgınlıkla
-3 yıldır ne arıyorsun ne soruyorsun ne oldu da geldin. Cansu ise telaş ve endişeyle
-Benim gitmem lazım dedi. Şok olmuştum ama ben bu işin peşini bırakmazdım.Bende onu umursamıyor gibi yapıp
-Tamam, dedim.Önce bir afalladı sonuçta o ısrarcı Elis'i bekliyordu.O ilerlemeye başlayınca bizde kendimizi fark ettirmeden onu takip etmeye başlamıştık.Bir cafeye girdi.Ben onun endişesini salladığı sol bacağından anlıyordum,heyecanlı ve mutlu olduğunda sağ bacağını sallardı korktuğunda ve endişelendiğinde ise sol bacağını sallardı.Uzun yapılı bir adam Cansu'yu kolundan tutup kaldırdı.İşte o an ne olduğunu anlamadan 5 adam bizi de kolumuzdan tuttular.Siktir biz nerden bulaşmıştık böyle bir işe ama bundan daha önemli bir şey vardı Cansu'nun bunlarla nasıl bir bağlantısı vardı.Bizi limuzin gibi bir arabaya yerleştirdiler içeride başları olduğunu tahmin ettiğim bir adam vardı bizi tutanlara göre daha zayıftı ama onda da hayvan gibi kas vardı yani anlamıyorum ki sabah akşam spor salonuna mı gidiyorlar.Bizimkilerde de hayvan gibi kas var. yani ne diyeyim Elis bu durumda bile kas düşün bide yakındana görmek var.Irz düşmanı Elis.Yaklaşık 10 dk sonra bizi koskocaman bir villaya getirmişlerdi hepimizi bir odaya sıkıştırdılar odaya mavi ve şeker pembesi hakimdi.Benim adım Elis'se bu oda Cansu'nundu.Aynen de öyleydi demek isterdim ama malesef benim adım artık Elis değil çünkü burası adamın çocuğunun odasıymış. Cansu bize her şeyi anlattı bu adamlar ona New York'ta bulaşmışlardı ve bizi aramasını engellemişlerdi.Şimdi diyeceksiniz Cansu buraya nasıl geldi adamın annesi ile ilgili bir sıkıntı olmuştu ve Cansu çok ısrar etmişti ve onu da getirmişlerdi.Cansu bu adamla barda tanışmıştı ve adam onu takibe almıştı çünkü babam ve amcamla yarım kalan bir işleri vardı.Cansu'dan sonrada sıra bendeymiş.Beni öldüreceklerdi,belki şimdi belki sonra,korkmuyordum çünkü biliyordum Uraz,Ozan ve Can bizi kurtarmaya geleceklerdi çünkü takıntılı abim Ozan telefonumu 7/24 izleyebiliyordu.BAMMM sıçtık silah sesi inşallah abimlere bir şey olmamıştır; onlara bir şey olma düşüncesiyle gözümden bir kaç damla yaş aktı kızlardan bir tek Ayça ağlıyordu.Uraz için endişeleniyordu,Lara kendini ağlamamak için zor tutuyordu biliyordum onu merak ediyordu içi içini yiyiyordu.Bir kaç silah sesinden sonra odanın kapısı açılmıştı içeri Can girmişti Lara rahatlamıştı yüzünden belliydi.İşin ilginç kısmı Lara direk Can'ın boynuna atladı ama Can ağlıyordu.Can ağlıyordu ben onu ilk defa bu kadar çaresiz görmüştüm.Ağzından sadece
-Ozan.kelimesi çıktı işte o an başımdan aşağı kaynar sular döküldü ve salona doğru koşmaya başladım Ozan yerde kanlar içinde yatıyordu kalbinin oralardan vurulmuştu.İşte o an benimde kalbim acıdı oda şu an oralarda bir yerinde acı hissediyordu.Üstümdeki sweati çıkardım ve ona sardım içimdeki atletle kalmıştım ama üşümüyordum yada hissetmiyordum hiç bir şey hissetmiyordum sadece ağlıyordum ve Abi diyordum kriz geçiriyordum ama ilk defa kendimi toparladım çünkü kimse benimle uğraşmamalıydı herkes Ozan'a bakmalıydı.Bir kaç saniye sonra ambulans sesini duydum gerisi karanlık.
2 SAAT SONRA
URAZ'DAN
Ozan 1.5 saattir ameliyattaydı biz erkekler onun çıkmasını bekliyorduk kızlarsa Elis'in uyanmasını ,kriz geçirmişti onun küçük bedeni kaldıramazdı abisin ölümünü.Gerçi ben bile en yakın arkadaşımın, kardeşimin ölümünü kaldıramazdım.O an kendime bir söz verdim; eğer Ozan ölürse Elis' abilik yapmaya devam edecektim.Gözü arkada kalmamalıydı.Kızlar yanlarında Elis'le gelmişlerdi, Elis hala ağlıyordu.Yaklaşık 20 dakika sonra ameliyathaneden bir doktor çıktı
-Ameliyat başarılı geçti fakat önümüzdeki 24 saat çok önemli.Yoğun bakıma alacağız.
ELİS'TEN
-Abimi görebilir miyim? diye sordum sesim o kadar güçsüz çıkmıştı ki...Biraz zor olsada Uraz ve Can abimi görmem için izin almışlardı.Yoğun bakım için olan sterilize kıyafetlerden vermişlerdi bana bu kıyafetlerden hep nefret etmiştim.
-Abi belki daha önce duygularımı hiç dile getirmedim.Bil istiyorum.Sen benim için çok değerlisin,hatırlıyor musun bilmiyorum ama biz seninle bu odalara çok girdik.Annemi beklemiştik.Su'nun doğumuydu çok kan kaybetmişti ama biz onu atlatmıştık,hep beraber atlatmıştık.Annemlere daha haber vermedik önce durumundan emin olalım dedik.Uraz,Can,Ayça,Lara bütün grup dışarıda senin uyanmanı bekliyorlar.Ama eğer olurda uyanmassan gözün arkada kalmasın Uraz bana Ege'ye Su'ya hepimize abilik yapar.Hani sana zorla bir film izletmiştim AYNI YILDIZIN ALTINDA.Orada Augustus Waters vardı hani şu yakışıklı olan,diyor du ya unutulmaktan korkuyorum sen de ben de unutulmaktan korkarım demiştin.Sen unutulmazsın ama bunları anlatmam gereksiz çünkü sen ölmeyeceksin.Ben daha senin sevgililerini beğenmemezlik etmedim hiç birine kaşar diyemedim dahası sen daha benim sevgilimle kavga etmedin.Bizim daha yaşayacağımız çok şey var büyük ihtimalle bunların hiç birini sen uyanınca yüzüne söyleyemeyeceğim.Okuduğum kitaplar ve izlediğim filmlere göre sen şu an bunları duyuyorsun,bil ki SENİ ÇOOOK SEVİYORUM.Hani bana demiştin ya ben senin gözünde hangi süper kahramanım sen benim gözümde OZAN GÜNEY'sin hiç bir süper kahraman senin yerini dolduramaz deyip sözlerimi bitiriyorum.Yanağına kocaman sulu bir öpücük kondurdum unun üzerine yüzünü buruşturdu.Tepki vermişti yanından hemen çıkıp doktorlara haber verdim onlarda kontrol için yanına gittiler ve arkalarında bizi bıraktılar.Bu arada hastane hiç doktorlar dizisindeki gibi bir yer değil ve doktorlarda ordaki gibi değil herkesi kurtaramıyorlar biz Ozan'ı beklerken tam 5 kişi ölmüştü ve ben o an farkına varmıştım çevremdekilerin kıymetini...

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Sep 17, 2015 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

İNSTAGRAM AŞKIMHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin