Son zamanlarda mesafeleri bahane ederek gitmek marifet haline dönüştü. Her gelen bir gün gitmek için var oldu yanı başımızda. Varoluşu parmaklarımızın arasından kayıp giderken sadece ıslak gözlerle izleyip, ardından bir " gitme " bile diyemiyoruz.
Heveslerimiz , hayallerimiz, umutlarımız hepsi şu kursak denen yerde tıkanıp kalıyor. Nefesimiz daralıyor yutkunamıyoruz. Bu kitap en sevdiğime ithafen... H.M.T.
