Pakette ki son sigaramı izledim. Ayrılık sigara içmeme yeterli bi sebebdi. Yaktım o son sigaramıda. Derin bi nefes çektim ve adını hıçkırdım birden. Adın dudaklarımdan çıkarken sanki o alfabedeki 4 harf teker teker öptü dudağımı. Dudaklarımın bakireliğini isminin harfleri bozdu. Ahh... Nasılda isterdim gözlerine bir defa da olsa bakıp " seniseviyorum " demeyi. Merak ediyorum acaba evlenir miydik?
Acaba deneseydin azıcık bir şey çabalasaydın beni sevebilir miydin? Uzağımdasın diye mi sevmeye değer görmedin? Oysaki iki saatlik mesafem vardı sana. Şimdi çıksam yola iki saat sonra kollarındaydım. Ne istediysen yaptım. Ne kadar istediysen o kadar vardım. İstemediğinin fazlası olamadım hiç. " Benim sana olan sevgim kalbine doluyorda taşıyor, hiç bir zerresini boşa harcama fazlası israftır." demiştim. Sen benim sevgimi israf ettin. Yaşamaya bile değer görülmeyen insanlarla koyun koyunasın. Bundan sonra kendi yolundasın.
Ha birde haberim olmaz sandın ama, israfın en büyüğü kucağında herif.
İster zıplat, ister oynat.
