"Als het Marouan niet is, wie is het dan" bedenk ik me bij mezelf terwijl ik naar huis loop. Ik vergeet de wereld gewoon heel eventjes door alle gedachtes die door m'n hoofd schieten.
Ik voel opeens dat iemand m'n arm stevig vast pakt en me mee probeert te trekken. Van de schrik laat ik een gil. Zodra ik me omdraai zie ik alleen 2 ogen die me aankijken. Voorderest zie ik niks van z'n gezicht door het masker wat hij op heeft. Ik gil weer met hoop dat iemand me hoort en probeer mezelf los te trekken.
Na een paar keer trekken laat hij me los. Ik kijk verbaasd en geschrokken maar ik zie opeens dat Marouan voor me staat. Marouan geeft diegene een paar harde stoten maar zelf krijgt hij ook stoten. Ik sta verstijfd toe te kijken. Marouan pakt m'n arm vast en trekt me mee naar z'n auto. Zonder dat ik het door heb huil ik zonder geluid. Ik had nog nooit zoiets meegemaakt.
"Gaat 't?" vraagt Marouan bezorgd. Dit is letterlijk de eerste keer, de eerste keer in die 10 jaar dat ik Marouan ken, dat hij me aan keek met een bezorgde blik. "Ja gaat goed" zeg ik en ik loop weg. "Raar wijf, je zegt niet eens bedankt!" Roept hij me achterna. Ik draai me om. "Ten eerste: Het feit dat je me hebt gered van 1 of andere idioot betekend niet dat ik je opeens mag hoor. En ten tweede: Ben je achterlijk dat je zo een domme vraag stelt na wat net gebeurd is?!". Hij kijkt vies en reageert met "Ondankbare junk". Zonder nog een woord tegen hem te zeggen loop ik weg.
Zodra ik naar binnen loop zie ik dat weer niemand thuis is. Ik plof neer op de bank en staar voor me uit. Ik voel me een beetje schuldig over hoe ik deed naar Marouan. Hij verdiende het niet eens. Ik vond het gewoon raar dat hij voor me opkwam dus ik wist blijkbaar niet hoe ik normaal moest reageren.
Ik kijk op m'n telefoon en zie dat ik een 3 gemiste oproepen heb en 4 ongelezen berichten.
Hicham: "ben heel de dag niet thuis. Mam is logeren bij tante en pap heeft dienst in België. App me als je iets nodig hebt"
Selin: "wowowow ben je dood gegaan ofs. Kom online a junk"
Marouan: "dits de eerste en de laatste keer dat ik voor je opkom"
Onbekende nummer: "Dom wijfie, heb jij even geluk dat je vriendje voor je opkwam. Ik pak je nog wel een andere keer"
De gemiste oproepen zijn van het onbekende nummer.
Ik open m'n chat met Marouan en stuur hem: "Je hebt gelijk, was erg ondankbaar. Spijt me voor vanmiddag en bedankt". Hij is online en na een minuut leest hij m'n bericht. Ik zie dat hij iets aan het typen is maar ik doe m'n telefoon uit en loop naar de keuken.
Ik realiser me nu pas dat ik me boodschappen had laten vallen onderweg naar huis. Dan maar pizza bestellen.
Een paar uurtjes later lig ik op de bank en eet ik m'n pizza. Het is zo stil in huis maar ik ben het gewend. Eerlijk is eerlijk, het is zo stil dat ik het eng vind. Maar het erge is ook dat diegene weer kan komen en dit keer kan niemand me komen redden.
Ik denk al de hele tijd aan Marouan. Waarom kwam hij voor me op? Normaal zou hij toekijken, misschien zelfs uitlachen. Hij heeft me zovaak de dood gewenst maar TOCH heeft hij me gered. Ik vind het echt raar maar ik wil er niet op in gaan. Het enige wat me nu boeit is wie diegene is en wat hij van me wilt.
Ik heb het Selin, Beyza en Esma nog niet verteld dus ik besluit ze te appen. We hebben een groepsapp dus het is gemakkelijker voor me. Ik type alles uit in alle details wat er is gebeurd en wacht af op hun reactie.
Beyza: "giirlll mhmm deze boy vind je gewoon leuk anders zou hij je echt niet redden."
Selin: "Je liegt maaaan, Marouan zou jou echt niet redden. Ga ga je spaced man"
Esma :"Selin ben je handi, kan toch. En ja RT Beyza"
"ben je raar, waarom zou ik hierover liegen" stuur ik terug als reactie op Selin.
"Weet ik niet, kan niet door je hoofd kijken he" reageert ze terug.
"Tbh zouden Marouan&Chaimae wel leuke koppel zijn" stuurt Esma.
De dames praten verder over mij en Marouan als koppel. Ik vind het dom dus ik doe m'n telefoon weer uit. Maar Marouan en ik als koppel, we zouden wel goals zijn. Hij is best een mooie jongen en ik ben gewoon een mooi meisje dus ja waarom niet. "wow Chaimae ga slapen kijk waar je aan denkt" zeg ik tegen mezelf.
De volgende dag als ik op school aankom zie ik Selin, Beyza en Esma al zitten aan tafel. Als ik naar ze toe loop kijk ik Marouan even aan. Z'n blik blijft me volgen.
"eerste keer je bent optijd" lacht Selin. Ik lach om haar reactie en ga bij de dames zitten. We kletsen bij over het weekend. Selin praat zoals gewoonlijk over Hakan, Esma zit bijna in haar telefoon en luisterd precies niet mee en Beyza praat heel de tijd over een jongen genaamd Kerem. Geen seconde is ze stil. "Beyza, je vind deze Kerem echt leuk he?" zeg ik verbaasd. "Wat praat je onzin, ik vind hem echt niet leuk. Je weet hoe ik ben, no boys zone" zegt ze snel. "Stop met liegen" lach ik. Ik zie dat ze een beetje rood word. "Ohmygod Beyza, je vind hem echt leuk ofniettt?!!!" zegt Selin blij. Precies toen Beyza iets wilt zeggen gaat de bel. Ik pak m'n tas en loop naar de les. Ik zie dat Marouan achter me aan loopt maar ik negeer hem.
"Chaimaeee.. Hey Chaimae.. A junk stop met lopen moet ik je voeten kussen voordat je stop ofs" zegt hij. Ik negeer hem. Hij pakt mn arm vast en trekt me mee naar de schoonmaakkast. Hij doet de deur opslot en kijkt me aan. "wat denk jij?!" zeg ik en ik probeer de sleutel uit z'n handen te pakken. "Rustig a hond. Ik ga je gewoon paar dingen vragen en dan mag je opdonderen naar je les" zegt hij en hij stopt de sleutel in z'n zak.
"Wat wil je vragen?" zeg ik en ik kijk hem droog aan. "Wat was dat van gister, wie was dat en waarom?" vraagt hij. Die bezorgde blik van gister is weer terug. "En waarom boeit dat jou?" vraag ik. "uhm.. Van je broer moet ik op je letten.. Dus ik hoor zulke dingen te weten" liegt hij. "ik weet zelf ook niet wie het is" zeg ik. Marouan kijkt me raar aan. "wat kijk je zo daggoe" zeg ik. "let op je toontje ik klap je gelijk" zegt hij en z'n bezorgde blik verdwijnd gelijk. "Wat wilt diegene van je" vraagt hij. "Weet ik niet, ik weet niks" zeg ik. "wacht heeft dit temaken met die ene keer dat je me beschuldigde van iets?". Ik knik langzaam. Ik leg hem alles uit over dat diegene me steeds appt en laat het hem lezen. Terwijl hij leest kijk ik even naar hem, 't is meer staren. Marouan is nog mooier van dichtbij. Ik schrik van m'n eigen gedachte. "Ik ga je helpen met uitzoeken wie diegene is" zegt hij opeens.
