Bitti!
Her defasında bitti dedim!
Fakat bitmemiş meğer.
Son kez düşledim seni,
Son kez baktım gözlerine,
ilk ve son kez okşadım tenini,
ilk ve son kez öptüm seni.
Bir daha asla dedim yüreğime,
Asla düşlemeyeceksin onu.
Yüreğim sana bunu kaç defa dedim,
bilmiyorum.
Fakat ;artık bir sona yaklaştım.
Hep, tekrar döndüm sana.
Hep, yeniden en başa döndük.
Özledim; elimde olmadan.
Yokluğunda düşündüm, hayaller kurdum.
Keşkeler ekledim cümlelerime.
Bittin demiştim, ama bitmemişsin.
bir sonun vakti geldi yüreğim.
Bitmeli!
Bitmeli ki;
mutluluk tohumları yeşersin yüreğimde.
Bitmeli ki;
son bulsun yüzümdeki sahte gülücükler.
Bitmeli!
gerçek gülücüklerin sahibi olmak için.
Mutluluğu hak etmedin mi yüreğim?
Bu kez son!
Son kez ;nefes alıyorum ismin kelimelerim de
Son kez; akıyor senin için göz pınarlarımdan yaşlar
Son kez; parçalanıyor yüreğim senin için
Son kez; bitiriyorum seni içim yana yana
Çığlıklarım, o dinmeyen fırtınalarım diniyor içimde
Son damla akıyor göz pınarlarımdan.
Ve bitiyor içimdeki acı..
ŞİMDİ OKUDUĞUN
En Acı Tarafım
PoetryKim bilir; Belki ruhunuza dokunabileceğim. Kim bilir; Belki beğenmeyeceksiniz yazdıklarmı. Kim bilir; Belki anlatamıyorumdur kendimi. Kim bilir; Belkide ilerledikçe anlarız bir birimizi. Kim bilir; Belki sadece beni değil , seninde dünyan olur buras...
