Nasıl başlasam. Kalemim kırılalı çok oldu. İlhamlarım ölmüş gibiydi. Bir koşuşturmaca, bir sınav derdi, bir heyecan. 21 yaşına geldim. Boş yaşıyorum gibi geliyor halen. Ama arkama bir dönüp bakınca. Mesleki kariyerim için yaşamışım. Uzun zamandır yazmadım. Gelmedi içimden. Kitap yazmak istedim olmadı. Ruhun gıdası müziktir falan derim hep; ki öyle. Gitara başlamak istedim gitarım kırıldı. Bazen olmuyormuş istediklerimiz. Evren sanki yok yapamazsın falan diyor hani olmaması için elinden geleni yapıyor. Hep öyle. Bu satırlar ne işinize yarayacak diye düşünüyorum. Belki de hiç yaramayacak. Ama içimden geldi yazdım. Beğenin beğenmeyin umurumda değil. Asiydim bir zamanlar. İçimdeki asinim ortaya çıkmasından korkuyorum mesela. Çok wild bir şey. Tamam saçmaladım. Belki o periler gelir de muhteşem bir kitap yazarım. Hayallerimin peşinden koşarım belki. Tamam yeter bu kadar. Yakında görüşmek üzere.
Not: bu kitabı da baştan aşağıya düzenleyeceğim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
En Acı Tarafım
PoetryKim bilir; Belki ruhunuza dokunabileceğim. Kim bilir; Belki beğenmeyeceksiniz yazdıklarmı. Kim bilir; Belki anlatamıyorumdur kendimi. Kim bilir; Belkide ilerledikçe anlarız bir birimizi. Kim bilir; Belki sadece beni değil , seninde dünyan olur buras...
