Yorgun ruhum!
Sisli bulutlar çökmüş üzerime.
Ne yazmak geliyor içimden,
Ne de nefes almak.
Tükeniyor kelimelerim.
Bulamıyorum cümleleri.
Anlatamıyorum derdimi.
Bir hapis misali,
Sarıldım grilere
Çıkamıyorum sisten!
Ne karanlığa gidebiliyorum ,
Ne de aydınlığa.
Çok yorgunum,
Bitmeli bu savaş!Melisakalli
1.43
10.06.17
ŞİMDİ OKUDUĞUN
En Acı Tarafım
PoetryKim bilir; Belki ruhunuza dokunabileceğim. Kim bilir; Belki beğenmeyeceksiniz yazdıklarmı. Kim bilir; Belki anlatamıyorumdur kendimi. Kim bilir; Belkide ilerledikçe anlarız bir birimizi. Kim bilir; Belki sadece beni değil , seninde dünyan olur buras...