Kadın siyahtı,
Hep karanlıktı.
İçinin siyah olduğu kadar,
Dışı da siyahtı.
Bir umuttu,
Tek bir nokta beyaz olması.
Karanlıktı hep.
Işığı aradıkça ulaşamadı.
Hep karanlığa kapıldı.
Işığa ulaştıkça canı yandı.
Karanlığa büründü yavaşça.
O'nun gelmesini bekliyordu hep,
Işığının.
Onu aydınlatqcak beyazını bekliyordu.
Nerden bilebilirdi ki?
O'nun da en az kendi kadar karanlık olacağını.
Siyah her yer.
Kapkaranlık.
#melisakalli
13.02.17
ŞİMDİ OKUDUĞUN
En Acı Tarafım
PoesíaKim bilir; Belki ruhunuza dokunabileceğim. Kim bilir; Belki beğenmeyeceksiniz yazdıklarmı. Kim bilir; Belki anlatamıyorumdur kendimi. Kim bilir; Belkide ilerledikçe anlarız bir birimizi. Kim bilir; Belki sadece beni değil , seninde dünyan olur buras...
